'Ik zou Mick Jagger niet pijpen' en andere uitspraken die mijn moeder op Pinkpop deed

Sms van mama: ‘Zullen we naar Pinkpop? Voorverkoop begint morgen. Xxx [ondefinieerbare reeks smileys]' De laatste keer dat ik haar meenam naar een concert besloot ze na twee nummers even een wijntje te gaan drinken in de stad na de legendarische woorden “dit is meer iets voor de jongeren”. Voor The Rolling Stones maakte ze, samen met de rest van Nederland, een uitzondering.

Mijn moeder heeft geen Facebook. Had ze dat wel, dan was ze zo iemand die 'groetjes' onder elke status update zou zetten. In de hoop dat ze allerhande wereldvreemde uitspraken zou doen, nam ik haar mee naar Pinkpop. Het tegenovergestelde bleek waar: ze kwam met simpele maar scherpe observaties. Een samenvatting.

Dit is trouwens mijn moeder (rechts):

“Wat moet ik aan?”
De opties zijn 'lekker gek' (lees: roze hoedje en een WK accessoire) of 'lekker praktisch' (lees: afritsbroek en/of driekwartlegging, liefst zonder bh).

“Wat is het druk he?”
Pinkpop 2014 voelt bizar druk. Stones fans zijn nou eenmaal over het algemeen wat gezetter dan het gemiddelde festivalmeisje. De verhoogde capaciteit zal de organisatie geen windeieren leggen, maar in combinatie met de hitte zou het festival iedereen met een greintje autisme in zich gillend gek maken. Mijn eerste 'ik wil naar huis' oerkreet laat niet lang op zich wachten.

“Wat een ouwe lullen muziek.”
Om mysterieuze redenen staat Joe Bonamassa op het 3FM podium geprogrammeerd en zelfs mijn moeder vindt het saai. Mijn moeder, die oprecht onder de indruk is van stationsketen Julia's en thuis uitsluitend new age muziek en John Legend luistert. Goddank hebben we Ed Kowalczyk gemist.

“Ja maar, John Mayer is wel een vervelende man toch?”
John Mayer is inderdaad de mannelijke versie van Taylor Swift ondanks een paar fantastische nummers en een reeks hits op zijn naam, top gitaarspel en dat allemaal achter een leuk frontje. Maar zijn optreden blijft ongeveer zo boeiend als het staren naar een drogende laag beige verf.

“Ik ga maar even een pilsje halen.”
Deze had ik niet zien ik had zien aankomen. Mijn moeder houdt het normaal uitsluitend bij water waar ze edelsteentjes bij doet om het te reinigen (???) en wijn. Vandaag past ze zich aan aan haar Limburgse medemens.

“Kunnen we met Mick Jagger praten?”
Nee, mama. Nee.

“Ik wil naar The Scene.”
Ja, jij en 69.998 anderen. De tent barst uit zijn voegen voor een band die een jaar of drie geleden nog alle gratis festivals afliep en volledig links lag. Wat een uitzending van RTL Late Night allemaal niet teweeg kan brengen. Op mijn schouder rust de klotsende oksel van een man met rollades als armen. Ik geloof dat ik nog liever brandende satéstokjes m'n oren in ram. Of naar White Lies luister.

“Ik geloof dat ik erbij was de vorige keer dat Mick op Pinkpop zou spelen. Maar ik weet het niet zeker.”
Hier legt moederlief onbewust haar vinger op de zere plek. Het festival valt of staat met de line-up, en hoewel sommige Pinkpopshows het plakkaat 'legendarisch' krijgen, is het festival zelf dat nooit. We kijken over een paar jaar misschien terug op de laatste Stones show op Nederlandse bodem, maar Pinkpop zelf is verre van memorabel. Pinkpop zal altijd de Libelle Zomerweek onder de muziekfestivals blijven.

“Het is wel heel hard allemaal he?”
Afterpartees. Nuff said.

“Ik dacht dat ik de oudste zou zijn hier.”
Nope. In de warme drukte voelen de zachte, gerimpelde en volumineuze vellen een stuk gezelliger tegen je huid dan de botten van de mooie meisjes op Lowlands.

“Ik wil wel iets spannends eten.”
Het begrip 'spannend' rekt in mijn moeders hoofd niet erg ver, en we eindigen met twee porties roti op het grasveld. Waar veel Nederlandse festivals zich vol storten op de food hype, houdt dit Limburgse feestje het stug bij pizza, friet, hamburgers en het 'soulfood' kraampje op de zogenaamde Kalm Aan Laan.

“Ik zou Mick Jagger niet pijpen.”
Goed om te weten. En John Mayer? 'Ja, die wel hoor!'

En dan nog andere hoogtepunten:

Het onvervalste kippenvelmoment bij You Can't Always Get What You Want en…

Albert Verlinde was backstage (!!!)

Je krijgt de groetjes van m'n moeder.