Vorige week, nadat we de eerste aflevering van onze achtdelige serie over de muziekscene in Chicago aan je presenteerde, kwamen we de volgende Tweet tegen:
Dus zochten we contact met Jeremy en vroegen we hem hoe de jongens op school waren.Noisey: Aan wie heb je les gegeven in Chicago? Was Chief Keef een van je studenten?
Jeremy: Keef zat niet op de school waar ik les gaf, volgens mij heeft hij op geen enkele school echt lang gezeten. Ik heb wel les gegeven aan Tyree of ‘Young Chop’, het is leuk om te horen dat ze nu succes hebben. Joseph, of ‘Jo Jo’, is in zijn eerste jaar al van school gegaan, dus hem heb ik ook geen les gegeven, maar al zijn vrienden en familie wel. Veel kinderen keken tegen hem op. Ik had ook Izerick, ‘Smyleez’, in de klas, hij was heel slim en creatief. Antwon, ‘Lil Mister’, zat twee keer in mijn klas, uiteindelijk stopte hij ook omdat hij geen zin had om zijn studio uit te komen om naar school te gaan.Wat voor jongens waren het?
Het waren allemaal goede jongens, maar bijna niemand had echt liefhebbende ouders. Ze moesten zichzelf zien te rooien in een criminele omgeving. Ze hadden geen baan, slechte scholing, en geen enkel zicht op een hoopvolle toekomst. Ik denk dat ze mede hierdoor juist hun eigen droom zijn gaan naleven, met de hulp van social media.Wat vind je dan van de invloed die ze nu op anderen hebben?
Ik ben blij voor ze dat ze een manier gevonden hebben om uit hun nare situatie te ontsnappen, maar het is jammer dat er zo veel geweld en haat aan te pas moet komen. De kids die naar hun muziek luisteren, pikken dat weer op. Maar ik ben er zelf niet mee opgegroeid, en heb er geen ervaring mee, dus ik vind het moeilijk om daar echt een mening over te vormen.Wat vind je van de eerste aflevering van de Chiraq serie?
Ik denk dat de documentaire een mooi beeld geeft van de personen die betrokken zijn in de drill muziek. Mijn favoriete deel is wanneer Keefs manager zegt dat dit het geluid is van ‘iemand die uit een kooi probeert te ontsnappen’. Dat is een mooie manier om het geheel te omschrijven, maar dat is wel te veel eer voor wat drillmuziek werkelijk inhoud. Ik vind dat iedere kunstvorm een bepaalde waarde heeft, maar deze muziek is heel simpel, grof, en heeft slechte invloed op de luisteraars. Het geeft heel duidelijk de verdorvenheid weer die is ontstaan door jaren van maatschappelijke en economische isolatie, en politieke corruptie.En door het schoolsysteem?
Ja, de scholen geven een duidelijk beeld van alle sociale en economische klassen die bij elkaar komen. Veel scholen kunnen de behoeftes van alle leerlingen niet aan en kiezen daarom voor de makkelijke weg. In plaats van goede educatie die de leerlingen activeert en ontwikkelt tot zelfdenkende volwassenen, kiezen ze er voor om makkelijk en snelle scholing te geven om de leerlingen klaar te maken voor lopendebandwerk. Dit spoort juist criminaliteit aan omdat dat nog de enige manier is waarop kinderen snel veel geld kunnen verdienen, en in de drillmuziek wordt dit aangespoord. Het schoolsysteem maakt het dus alleen maar erger, daar kan je de rappers nauwelijks de schuld van geven.Maar als ik naar de serie kijk valt het me op hoe onzeker deze jongens zijn op camera. Ze verschuilen zich achter joints, tattoos, en zonnebrillen, terwijl ze proberen uit te vinden hoe ze een echte man kunnen zijn in een harde wereld. Ik hoop dat de rest van de wereld inziet dat het gaat om kwetsbare jongens in plaats van ‘scary monsters’ zoals Smyleez wil doen geloven. Maar met kwetsbaarheid verkoop je natuurlijk geen albums.VOLG NOISEY OP FACEBOOK EN TWITTER.
Jeremy: Keef zat niet op de school waar ik les gaf, volgens mij heeft hij op geen enkele school echt lang gezeten. Ik heb wel les gegeven aan Tyree of ‘Young Chop’, het is leuk om te horen dat ze nu succes hebben. Joseph, of ‘Jo Jo’, is in zijn eerste jaar al van school gegaan, dus hem heb ik ook geen les gegeven, maar al zijn vrienden en familie wel. Veel kinderen keken tegen hem op. Ik had ook Izerick, ‘Smyleez’, in de klas, hij was heel slim en creatief. Antwon, ‘Lil Mister’, zat twee keer in mijn klas, uiteindelijk stopte hij ook omdat hij geen zin had om zijn studio uit te komen om naar school te gaan.
Advertentie
Het waren allemaal goede jongens, maar bijna niemand had echt liefhebbende ouders. Ze moesten zichzelf zien te rooien in een criminele omgeving. Ze hadden geen baan, slechte scholing, en geen enkel zicht op een hoopvolle toekomst. Ik denk dat ze mede hierdoor juist hun eigen droom zijn gaan naleven, met de hulp van social media.Wat vind je dan van de invloed die ze nu op anderen hebben?
Ik ben blij voor ze dat ze een manier gevonden hebben om uit hun nare situatie te ontsnappen, maar het is jammer dat er zo veel geweld en haat aan te pas moet komen. De kids die naar hun muziek luisteren, pikken dat weer op. Maar ik ben er zelf niet mee opgegroeid, en heb er geen ervaring mee, dus ik vind het moeilijk om daar echt een mening over te vormen.Wat vind je van de eerste aflevering van de Chiraq serie?
Ik denk dat de documentaire een mooi beeld geeft van de personen die betrokken zijn in de drill muziek. Mijn favoriete deel is wanneer Keefs manager zegt dat dit het geluid is van ‘iemand die uit een kooi probeert te ontsnappen’. Dat is een mooie manier om het geheel te omschrijven, maar dat is wel te veel eer voor wat drillmuziek werkelijk inhoud. Ik vind dat iedere kunstvorm een bepaalde waarde heeft, maar deze muziek is heel simpel, grof, en heeft slechte invloed op de luisteraars. Het geeft heel duidelijk de verdorvenheid weer die is ontstaan door jaren van maatschappelijke en economische isolatie, en politieke corruptie.En door het schoolsysteem?
Ja, de scholen geven een duidelijk beeld van alle sociale en economische klassen die bij elkaar komen. Veel scholen kunnen de behoeftes van alle leerlingen niet aan en kiezen daarom voor de makkelijke weg. In plaats van goede educatie die de leerlingen activeert en ontwikkelt tot zelfdenkende volwassenen, kiezen ze er voor om makkelijk en snelle scholing te geven om de leerlingen klaar te maken voor lopendebandwerk. Dit spoort juist criminaliteit aan omdat dat nog de enige manier is waarop kinderen snel veel geld kunnen verdienen, en in de drillmuziek wordt dit aangespoord. Het schoolsysteem maakt het dus alleen maar erger, daar kan je de rappers nauwelijks de schuld van geven.Maar als ik naar de serie kijk valt het me op hoe onzeker deze jongens zijn op camera. Ze verschuilen zich achter joints, tattoos, en zonnebrillen, terwijl ze proberen uit te vinden hoe ze een echte man kunnen zijn in een harde wereld. Ik hoop dat de rest van de wereld inziet dat het gaat om kwetsbare jongens in plaats van ‘scary monsters’ zoals Smyleez wil doen geloven. Maar met kwetsbaarheid verkoop je natuurlijk geen albums.VOLG NOISEY OP FACEBOOK EN TWITTER.