Als ik een euro kreeg voor iedere keer dat iemand me zei dat Tomorrowland precies een sprookjesland was, had ik ondertussen genoeg geld om het peperkoekenhuisje van Hans en Grietje te kopen. Festivals proberen vandaag de dag steeds met vettere locaties te komen. Waarom zou je ook tientallen euro’s geven om in een smerig aardappelveld te staan als je ook het gevoel kan hebben dat je in een parallel universum kan staan. Een retegave locatie is tegenwoordig bijna net zo belangrijk als de artiesten die je er laat spelen.Festivals zijn een totaalervaring geworden. Je komt er niet meer alleen om je favoriete artiesten te checken, maar omdat je even wilt ontsnappen van die dagelijkse sleur. Als je van een festivalterrein verwacht dat het lijkt op een sprookjeswereld kan je nog altijd best naar de Efteling. Alleen is er één probleem met de Efteling: het loopt vol met snotterende kinders en gestresste moeders die je omver rijden met hun uit de kluiten gewassen kinderwagens. De laatste plek dus waar je heen wil om te ontsnappen van de harde realiteit.Behalve op 18 juni dan. Voor één dag worden kinderwagens, jankende koters en overbezorgde moeders uit het park verbannen. Het park organiseert die dag het Midsummer Festival. De hele Efteling wordt even het festivalterrein waar Tomorrowland al die tijd van droomde (maar door auteursrechten niet kon krijgen). En geen kinderachtige sprookjesmuziek die ergens onder een als paddenstoel vermomde speaker vandaan komt. Speciaal voor de gelegenheid wordt een reeks aan opkomende dj’s uitgenodigd.Dus als je altijd al hadden willen raven in De Droomvlucht of willen sjansen met Langnek, je krijgt je kans op 18 juni. Tickets en info vind je hier via de website. Bij dezen nog een reden om niet naar Tomorrowland te gaan, me dunkt.