Foto door Emma McIntyre via Getty Images
Afgelopen december keerde Pitch Perfect terug op het witte doek met de derde en laatste film uit de serie, Pitch Perfect 3.Sinds de fictieve vrouwengroep de Barden Bellas in de eerste film hun krachten bundelden en in de tweede film het a capella-wereldkampioenschap wonnen, hebben ze samen al het nodige meegemaakt. Toch lopen de gemoederen in de derde film nog hoger op, nu de vrouwen zijn afgestudeerd en moeten zien te dealen met de problemen die daarbij komen kijken. Nadat ze geconfronteerd worden met het feit dat het nog een hele uitdaging zal zijn om na hun studie een baan te vinden, besluiten de Bellas nog een laatste keer samen te komen.
We spraken actrice, model, komiek en modeontwerpster Hana Mae Lee, die in Pitch Perfect de rol vertolkt van de stille maar desondanks hilarische Lilly. Mae, die al een pony had voordat iedereen een pony liet knippen, vertelde ons over hoe het is om in een film te spelen die bijna volledig door vrouwen wordt gedragen, en hoe het is om als Aziatisch-Amerikaanse actrice in Hollywood te werken.
Broadly: Dit is alweer de derde Pitch Perfect -film. Hoe was het om de hele cast weer te zien?
Hana Mae Lee: Heel leuk, het voelde vertrouwd om weer met iedereen op de set te staan. Ik denk dat het inmiddels alweer zes jaar geleden is sinds we onze eerste repetitie hadden, en we werken iedere keer met dezelfde choreograaf en zanginstructeurs. Het voelt als thuiskomen. Hoe was het om alle nieuwe choreografie te moeten leren?
Vreselijk. Oké niet vreselijk, maar naarmate je ouder wordt, wordt het moeilijker. Toen ik jonger was, vond ik de gekste bewegingen juist de meest interessante. Nu ik ouder word, vraag ik AJ, onze choreograaf, weleens: ‘Is dit wel goed voor mijn rug? Of mijn nek?’ Het is heel grappig om te zien hoe dat is veranderd. Bij gekke dansjes had ik nu vooral zoiets van: ‘Oh shit, kan ik dat nog wel? Ziet dit er niet vreselijk raar uit nu ik een stuk ouder ben?’ Zulke gedachten kwamen vroeger niet eens bij me op. Je personage Lilly was de held van de tweede film. Wat kunnen we in de derde film van Lilly verwachten?
Ik wil niet te veel prijsgeven, want het is echt een leuke verrassing. Maar ik kan je wel vertellen dat Lilly altijd iedereen weet te verrassen. Je hebt een achtergrond in modeontwerp. Is het daardoor extra leuk om samen te werken met kostuumontwerper Salvatore Perez?
Iedereen heeft zijn eigen kledingstijl in de film. Ieder personage is zo anders, iedereen heeft zijn eigen persoonlijkheid en Sal is echt geweldig. Vanaf het begin begreep hij Lilly heel goed. We houden nog steeds hetzelfde stijltje aan en laten niet te veel huid zien. Het is altijd leuk om met hem aan Lilly te werken, omdat we samen de extremen op kunnen zoeken. De meeste mensen zouden ruitjes niet met prints combineren, maar bij Lilly werkt het op de een of andere manier. Voel je een zekere verantwoordelijk, omdat je als Aziatisch-Amerikaans actrice werkzaam bent in Hollywood?
Het is raar, want ik ben opgegroeid in Amerika, dus ik dacht nooit: ‘Ik ben Koreaans, ik ben Aziatisch en heb alleen maar Aziatische vrienden.’ Mijn vriendengroep is altijd heel divers geweest, dus ik dacht er weinig over na voordat ik werkzaam was in deze industrie. Ik keek op naar actrices als Drew Barrymore, mensen die grappig en charmant zijn. Maar toen ik eenmaal in de filmindustrie werkte, begonnen mensen me vragen te stellen als: ‘Heb je ninja-skills? Ben je goed in karate? Kun je goed accenten nadoen?’ Ik antwoordde dan altijd: ‘Ja, ik kan een Engels accent doen.’ Maar ze doelden natuurlijk op iets heel anders, en dan dacht ik bij mezelf: ‘Oh ja, ik ben Aziatisch.’ Ik wil mensen aan het lachen maken en ik ben blij als me dat lukt. Ik vind het geweldig om mijn achtergrond te kunnen representeren. Je bent hiernaast ook stand-up-comedian. Komt dat van pas in Pitch Perfect ?
Er wordt veel geïmproviseerd in de Pitch Perfect-films. Met Lilly's karakter is het een beetje moeilijk – ze is heel stil, en het is voor mij dan nogal chaotisch om daar een improvisatie tussen te krijgen, afgezien van wat gezichtsuitdrukkingen. Wat zo geweldig is aan improviseren, is dat je meteen weet wat wel en niet werkt. Sommige filmmakers houden zich liever aan het script, maar bij Pitch Perfectstaat Elizabeth Banks altijd open voor improvisatie. We hebben een geweldige tijd gehad, met al het dansen, zingen en alles wat erbij kwam kijken. Als ik aan Lilly denk, denk ik gelijk aan haar pony. Heb je nu nog steeds een pony?
Ik zal altijd een pony hebben. Ik probeerde ‘m ooit uit te laten groeien, maar toen voelde mijn hoofd zo naakt aan. Ik hou van pony’s. Er gebeurde veel in 2017, maar het bleek ook het jaar te zijn waarin iedereen zich een pony liet aanmeten.
Aan iedereen die er net eentje heeft laten knippen: welkom bij de club. Tegenwoordig ben ik van de korte pony’s. Vroeger had ik een heel lange, mooi gevormde. Nu moet-ie superkort zijn. Dat is meer high fashion, gewaagder. Ik ben zo blij dat pony’s tegenwoordig hip zijn, het zijn de perfecte accessoires. Pitch Perfect is geproduceerd door Elizabeth Banks en geregisseerd door Trish Sie. Hoe is het om een rol te spelen in een film die door vrouwen wordt gedragen? Is de sfeer op de set bijvoorbeeld anders?
Nu is het een beetje aan het veranderen, maar de meeste rollen die vrouwen aangeboden krijgen zijn rollen als, ik zeg maar wat, de beste vriendin van de hoofdrolspeler, die maar weinig tekst heeft omdat ze toch vooral haar echtgenoot ondersteunt. Deze film is zo geweldig, omdat vrouwen in Pitch Perfect altijd doelen hebben, voortdurend in beweging zijn. Pitch Perfect laat de veelzijdigheid van vrouwelijke personages zien, vanuit het perspectief van de vrouw. Ik denk dat mensen zich zo aangetrokken voelen tot de films omdat dit vrij zeldzaam is, en ook nog eens heel leuk om naar te kijken.
Hana Mae Lee: Heel leuk, het voelde vertrouwd om weer met iedereen op de set te staan. Ik denk dat het inmiddels alweer zes jaar geleden is sinds we onze eerste repetitie hadden, en we werken iedere keer met dezelfde choreograaf en zanginstructeurs. Het voelt als thuiskomen. Hoe was het om alle nieuwe choreografie te moeten leren?
Vreselijk. Oké niet vreselijk, maar naarmate je ouder wordt, wordt het moeilijker. Toen ik jonger was, vond ik de gekste bewegingen juist de meest interessante. Nu ik ouder word, vraag ik AJ, onze choreograaf, weleens: ‘Is dit wel goed voor mijn rug? Of mijn nek?’ Het is heel grappig om te zien hoe dat is veranderd. Bij gekke dansjes had ik nu vooral zoiets van: ‘Oh shit, kan ik dat nog wel? Ziet dit er niet vreselijk raar uit nu ik een stuk ouder ben?’ Zulke gedachten kwamen vroeger niet eens bij me op. Je personage Lilly was de held van de tweede film. Wat kunnen we in de derde film van Lilly verwachten?
Ik wil niet te veel prijsgeven, want het is echt een leuke verrassing. Maar ik kan je wel vertellen dat Lilly altijd iedereen weet te verrassen. Je hebt een achtergrond in modeontwerp. Is het daardoor extra leuk om samen te werken met kostuumontwerper Salvatore Perez?
Iedereen heeft zijn eigen kledingstijl in de film. Ieder personage is zo anders, iedereen heeft zijn eigen persoonlijkheid en Sal is echt geweldig. Vanaf het begin begreep hij Lilly heel goed. We houden nog steeds hetzelfde stijltje aan en laten niet te veel huid zien. Het is altijd leuk om met hem aan Lilly te werken, omdat we samen de extremen op kunnen zoeken. De meeste mensen zouden ruitjes niet met prints combineren, maar bij Lilly werkt het op de een of andere manier. Voel je een zekere verantwoordelijk, omdat je als Aziatisch-Amerikaans actrice werkzaam bent in Hollywood?
Het is raar, want ik ben opgegroeid in Amerika, dus ik dacht nooit: ‘Ik ben Koreaans, ik ben Aziatisch en heb alleen maar Aziatische vrienden.’ Mijn vriendengroep is altijd heel divers geweest, dus ik dacht er weinig over na voordat ik werkzaam was in deze industrie. Ik keek op naar actrices als Drew Barrymore, mensen die grappig en charmant zijn. Maar toen ik eenmaal in de filmindustrie werkte, begonnen mensen me vragen te stellen als: ‘Heb je ninja-skills? Ben je goed in karate? Kun je goed accenten nadoen?’ Ik antwoordde dan altijd: ‘Ja, ik kan een Engels accent doen.’ Maar ze doelden natuurlijk op iets heel anders, en dan dacht ik bij mezelf: ‘Oh ja, ik ben Aziatisch.’ Ik wil mensen aan het lachen maken en ik ben blij als me dat lukt. Ik vind het geweldig om mijn achtergrond te kunnen representeren. Je bent hiernaast ook stand-up-comedian. Komt dat van pas in Pitch Perfect ?
Er wordt veel geïmproviseerd in de Pitch Perfect-films. Met Lilly's karakter is het een beetje moeilijk – ze is heel stil, en het is voor mij dan nogal chaotisch om daar een improvisatie tussen te krijgen, afgezien van wat gezichtsuitdrukkingen. Wat zo geweldig is aan improviseren, is dat je meteen weet wat wel en niet werkt. Sommige filmmakers houden zich liever aan het script, maar bij Pitch Perfectstaat Elizabeth Banks altijd open voor improvisatie. We hebben een geweldige tijd gehad, met al het dansen, zingen en alles wat erbij kwam kijken. Als ik aan Lilly denk, denk ik gelijk aan haar pony. Heb je nu nog steeds een pony?
Ik zal altijd een pony hebben. Ik probeerde ‘m ooit uit te laten groeien, maar toen voelde mijn hoofd zo naakt aan. Ik hou van pony’s. Er gebeurde veel in 2017, maar het bleek ook het jaar te zijn waarin iedereen zich een pony liet aanmeten.
Aan iedereen die er net eentje heeft laten knippen: welkom bij de club. Tegenwoordig ben ik van de korte pony’s. Vroeger had ik een heel lange, mooi gevormde. Nu moet-ie superkort zijn. Dat is meer high fashion, gewaagder. Ik ben zo blij dat pony’s tegenwoordig hip zijn, het zijn de perfecte accessoires. Pitch Perfect is geproduceerd door Elizabeth Banks en geregisseerd door Trish Sie. Hoe is het om een rol te spelen in een film die door vrouwen wordt gedragen? Is de sfeer op de set bijvoorbeeld anders?
Nu is het een beetje aan het veranderen, maar de meeste rollen die vrouwen aangeboden krijgen zijn rollen als, ik zeg maar wat, de beste vriendin van de hoofdrolspeler, die maar weinig tekst heeft omdat ze toch vooral haar echtgenoot ondersteunt. Deze film is zo geweldig, omdat vrouwen in Pitch Perfect altijd doelen hebben, voortdurend in beweging zijn. Pitch Perfect laat de veelzijdigheid van vrouwelijke personages zien, vanuit het perspectief van de vrouw. Ik denk dat mensen zich zo aangetrokken voelen tot de films omdat dit vrij zeldzaam is, en ook nog eens heel leuk om naar te kijken.