Ik sprak Detroit Swindle en kreeg een exclusieve preview van hun debuutalbum

"Two idiots abroad", Lars en Maarten van Detroit Swindle.

Detroit Swindle's eerste album Boxed Out komt komende maandag uit op Dirt Crew Recordings en THUMP kreeg de exclusieve preview. Ik zat met de heren in hun studio om te praten over het verleden, het heden en de toekomst van Amsterdams populairste deephouse act.

THUMP: Jullie lopen al een aantal jaar mee in het Amsterdamse nachtleven. Kunnen jullie allebei vertellen wat de achtergrond is geweest van nul naar Detroit Swindle.
Maarten: Tijdens mijn studie gaf ik al feestjes in Amsterdam en studeerde ik bedrijfskunde.  Ik heb lange tijd voor Electronation alles gedaan qua programmering en productie. Totdat ik na vijf jaar wel een beetje klaar was met de organisatiekant, mijn studie weer oppikte en de reclamewereld in ging. De dingen die ik zelf het leukst vond om te programmeren, kregen de minste respons van het publiek. Ik draaide zelf ook in Club More, waar Lars daar de programmering deed. We vonden een hoop van dezelfde dingen leuk en ook een hoop van dezelfde dingen niet leuk. Maar eigenlijk begon onze samenwerking met een slecht nieuws gesprek. Ik draaide te diep voor de club en Lars moest mij dat gaan vertellen. Maar we vonden het allebei wel vette muziek.
Lars: Dat klopt. Zelf was ik al vanaf mijn twaalfde bezig met draaien, voornamelijk hiphop. Totdat een vriend van me na een schoolfeest vroeg of ik mee naar de Melkweg ging. Destijds was hardhouse helemaal het ding. Ik was vijftien en dat was mijn eerste party- en drugservaring. Ik was meteen hooked. Ik heb toen heel lang hardhouse en techno gedraaid en ging alle festivals af – van Dance Valley en Awakenings tot aan de Love Parade – op een gegeven moment ging ik de commerciële kant van Club More programmeren en ook draaien. Dat heb ik wel zeven jaar gedaan. Totdat ik op een gegeven moment helemaal fed up was. Op mijn eigen feest in de Jimmy Woo stond ik de nieuwste Jay-Z te poppen en thuis was het eerste wat ik opzette Isolee en Paperclip People. Toen heb ik de keuze gemaakt, tegen alle adviezen in, om alle schepen achter me te verbranden. Ik ben de studio ingedoken en heb een jaar gespendeerd daaraan. Ik deed allerlei cateringklussen en klusjes in mensen hun huis om rond te komen. Dat gesprek met Maarten was eigenlijk een begin van de samenwerking, gek genoeg.

En toen kwam die eerste release, The Wrap Around, en dat was meteen een klapper.
Lars: Ja ik had al wat trackjes af en heb toen aan Maarten gevraagd wat hij ervan vond. Maarten had toen nog niet echt ervaring met produceren, maar had wel al een duidelijk oor voor alles. We hebben die eerste twee ep's helemaal samen afgemaakt. Een vriend van ons heeft die tracks eigenlijk zonder ons medeweten doorgestuurd naar Huxley en die zei meteen: ik moet dit hebben. De tweede EP werd getekend door Dirtcrew en toen waren we los. Met één klap werden we het wereldje ingeslingerd.
Maarten:Ja de eerste EP was in maart, de tweede in mei. Toen zei Peter van Dirtcrew: "Gasten, jullie hebben vette muziek, ga gewoon eens aan een live show werken, want dan kunnen we dat op jullie release party doen." We hadden geen idee waar we moesten beginnen. Die eerste liveshow was een drama. De computer viel door de warmte uit en daarmee was het afgelopen. Een paar maanden en twee gelukte shows later stonden we in de Panoramabar. Dat was onze vierde liveset. We stonden daar, nog geen half jaar na onze eerste release te overdag te soundchecken en tikten elkaar aan van: "Zou je overdag wel foto's mogen maken?" Dat was het besefmoment dat het wel eens heel snel kon gaan. Er stonden toen ook al meerdere releases in de planning. Vanaf toen was het knallen.

Waarin vonden jullie elkaar? 
Lars: Het was niet alleen de houseklik, want daar ging het aanvankelijk over. Het was ook de achtergrond van de muziek waarmee we opgroeiden. Bij mij was dat voornamelijk hiphop en bij Maarten waren dat funk, soul en breakbeatachtige dingen.
Maarten: Ja, we kwamen op een gegeven moment op een gesprek waarin we zeiden van: al die dertien in een dozijn generieke techhouse platen, waarom moet dat zo? Er moet iets toffers te vinden zijn.
Lars: O ja! En toen kwam Motor City Drum Ensemble uit met die Raw Cuts uit en toen hadden we echt zoiets van 'what the fuck?!'

Dus de naam Detroit Swindle is ook een beetje een petje af naar MCDE?
Lars: Niet per sé, maar het heeft wel een grote kick in the ass bij ons gegeven dat het dus wel kan: dat je funk en soul invloeden in house verwerkt, op zo'n manier dat het nog steeds clubmuziek is.
Maarten: En dat je op 118BPM een track vol met energie kunt knallen. Dat je het niet per sé uit de snelheid of de onwijs rammende kicks hoeft te halen.
Lars: We hebben ook lang nagedacht over die naam. De meeste clubmuziek die we diggen en gemeen hebben, heeft die Detroit legacy in zich. Dat wilden we wel benoemen, maar niet zonder dat er ook een soort van ontkrachting in zat. Het moest ook wel lekker bekken. Maar we hebben wel heel duidelijk in de bio aangegeven dat we gewoon twee whiteys uit Amsterdam zijn.
Maarten: Detroit was gewoon het epicentrum van de soul in de jaren zestig en zeventig.
Lars: Ja, en als ik één album mocht meenemen naar een onbewoond eiland mocht meenemen, was dat Labcabincalifornia. Dat is grotendeels door J Dilla geproduceerd. Alles wat die gast maakt, raakt bij mij alle nerves.

Voordat jullie je volledig op de muziek stortten, hadden jullie ook nog een andere baan. Wanneer besloot je helemaal voor Detroit Swindle te gaan?
Lars: Ik had mezelf een ultimatum gesteld vanaf het moment dat ik alle schepen verbrandde. Als ik niet binnen twee jaar enigszins een boterham kon verdienen moest ik van mezelf kijken wat ik dan ging doen. Ik denk dat dat echt wel goed is geweest. Het is een soort deadline, waardoor je er ook volledig voor gaat.
Maarten: voor mij was dat wel anders. Op het moment dat we begonnen was ik ook serieus bezig met mijn vrouw om een kind te krijgen. Ik had een goed betaalde baan, dus er was financieel geen enkel voordeel bij wat ik aan het doen was. Maar zij was onwijs supportive en zag hoeveel plezier ik uit muziek maken haalde. De eerste stap van Detroit Swindle was ook niet van: we moeten hier voor twee mensen genoeg geld aan verdienen. Onze eerste stap was: laten we gewoon vette shit gaan maken en kijken waar het schip strandt. Het moet vooral leuk zijn en als wij er blij van worden, kunnen we misschien ook andere mensen enthousiasmeren. In de eerste periode van anderhalf jaar ben ik steeds een halve dag minder gaan werken.

Dat moet wel pittig zijn geweest, met die baan en dat reizen.
Maarten: Dat was zeker pittig, met een drukke baan en een kind erbij. Op een gegeven moment gingen we op onze eerste Amerikaanse tour en heb ik mijn ontslag ingediend. Ik vond reclame ook tof, mocht daar een hoop dingen verzinnen, maar ik merkte hoe groot de creatieve vrijheid is als je alles zelf mag bepalen. Detroit Swindle is natuurlijk ook een merk op zich: hoe presenteer je jezelf, hoe ga je met events om. Inmiddels ben ik er helemaal mee bezig.

Dus jullie doen eigenlijk je eigen management?
Lars: Ja, we doen ons eigen management, en dat kost ook gewoon heel veel tijd. Als je doordeweeks met elkaar kunt zitten en de rest van de dagen ook gewoon los van elkaar kan werken, dan krijg je gewoon veel gedaan en je hoeft die aandacht niet te verdelen over andere dingen. Het is als je meerdere balletje tegelijk omhoog houdt, heb je minder aandacht, en dat wordt exponentieel.
Maarten: We hebben al wat handjes erbij, maar we zijn heel eigenwijs, we willen alles door onze vingers laten gaan. Voor zommige mensen werkt het niet maar voor ons werkt het wel. We zijn ook aan het uitbreiden. We zijn niet alleen dj's maar we zijn ook een live-act. We zijn niet alleen te boeken maar we doen ook een eigen avond in Studio 80 waar een idee achter zit. We runnen ons eigen label en wie weet wat er nog meer bij komt.
Lars: Het zijn allemaal keuzes die we zelf maken. En het zijn allemaal leuke dingen die we zelf willen, maar waardoor je wel je tijd moet gaan verdelen. Het is wel moeilijk voor ons om iemand te vinden die het minstens zo goed zou kunnen als wij. Ik denk dat we altijd nog aan de top of the foodchain zullen staan en dat iemand komt van ik heb hier dit en dat en dat wij daar feedback op geven. We hebben toch een decennium ervaring achter de schermen: je weet wel een beetje hoe het werkt en je weet hoe je jezelf in de markt wil zetten en houden. Want dat laatste is ook belangrijk. We zijn in die twee en een half jaar zo hard gegroeid, dat we heel erg moeten uitkijken dat we het voor onszelf kunnen consolideren voor de komende tien tot twintig jaar. Daar zijn we heel actief mee bezig: welke feesten we wel en niet staan, op welke labels we tracks uitbrengen.

Gaat dat niet ten koste van je creativiteit om zo doelgericht te werk te gaan?
Lars: Het klinkt nu misschien heel berekenend – wat het ook wel is – maar het is wel een fifty/fifty ding. Vijftig procent is heel strategisch. Maar mensen zien ons wel als twee geinige creatieve boys. Dat zijn we ook wel. We hebben duidelijk een rechter en linker hersenhelft, want als we in de studio zitten, boeit dat allemaal niet meer. Dan zijn we echt bezig puur met muziek en dan zijn we niet bezig met wat voor soort tracks we maken. Wat eruit komt komt eruit.

En nu hebben jullie Boxed Out uitgebracht. Waarom een album?
Lars: Alle EP's hebben goed verkocht. Tot nu toe hebben we nog geen slechte review gehad. We wilden met een album laten zien dat we meer dan alleen straight forward dansvloer house kunnen maken. Je hebt met een album iets meer ruimte om uit te wijden. Er staan ook een paar hiphop en discotracks op. Het is helemaal niet erg om bekend te zijn van die dansplaten.
Maarten: Ja, er komt zo ontzettend veel uit. Iedereen brengt wel een digitaal EP'tje uit. En als je het voor elkaar krijgt om een goed album neer te zetten, dan val je op. Dan steek je opeens met je kop erbovenuit. Waar veel mensen niet de tijd of de aanleg voor hebben. We wilden voor onszelf kijken of we zo'n soort verhaal neer konden zetten en daarmee ook naar een liveshow toebouwen. Interessanter worden voor de grote festivals. Er gaan gewoon deuren voor je open. We willen gewoon shit bereiken en komen waar we nog nooit zijn geweest.

Gaat er ook meer shit komen zoals die hiphop? Dat vond ik echt het tofst en het meest verassend aan het album.
Maarten: Die tracks zijn met een reden geproduceerd. We wilden kijken of we die soul in onze opvoeding ook konden benaderen. Als je een onwijs vette avond gehad hebt, het staat nog helemaal vol en je draait die You, Me, Here, Now als laatste plaat, dan staat iedereen lekker te knuffelen op zo'n 100BPM. Dat past ook heel erg in de verbreding die we de laatste tijd doormaken in onze sets. We draaien nu alles van disco tot acid, techno en house.
Lars: We hebben onze sound verbreed, zonder dat het rommelig wordt. Het wordt steeds meer een verhaal. Vroeger waren we echt aan het duwen, maar tegenwoordig trekken we de mensen er juist meer in. Ook qua produceren zijn we verder gaan kijken. Het album heeft echt onze horizon verbreed.

Jullie tour door Azië, Australië en Nieuw Zeeland was jullie grootste tot nu toe. Wat waren de hoogtepunten?
Maarten:De absolute hoogtepunten waren Shanghai, Sydney en Auckland. Daar kwamen de mensen ook echt voor ons en dan sta je gewoon al 1-0 voor als je je eerste plaat op zet. Perth en Brisbane zijn weer veel kleiner en ook leuk. Maar daar moet je echt harder werken om de vloer in beweging te brengen.
Lars: Ja, de feedback die we kregen, was dat we eigenlijk overal best wel underground waren maar door onze energieke sets toch op onze plek waren. Alle promoters waren erg blij met ons, dus we zijn nu al aan het kijken of we terug kunnen.

Hoe is trouwens de connectie met Mayer Hawthorne tot stand gekomen?
Lars:Hij is in de vrije tijd die hij blijkbaar ook nog heeft ook dj en hij had een mixtape gemaakt met daarin The Wrap Around. Toen hebben we hem op Facebook een berichtje gestuurd, waarop hij meteen reageerde. Hij nodigde ons uit voor zijn show in Bitterzoet en daar zeiden we dat we een track hadden waarbij zijn stem perfect zou passen. Een dag later had hij al de lyrics erop geschreven. Een paar maanden later belde hij opeens op de woensdag van ADE dat hij in Amsterdam was. We hebben toen midden in de nacht in de Red Bull Studio's alles opgenomen.
Maarten: En zijn management is echt heel relaxed geweest. Wij mochten die vocalen gebruiken als we een remix voor zijn nieuwe album zouden maken. Die is af en komt ergens dit jaar uit op Universal. Het was best wel bizar om ineens die parts opgestuurd te krijgen, geproduceerd door Pharell. Onze remix is een soort Terrence Parker-achtige track geworden, hier ik zet hem wel even op.