Even bellen met de man die sekstapes van beroemdheden verkoopt aan websites

Volgens zijn twitterbiografie is Kevin Blatt de enige sekstapeverhandelaar ter wereld, en de voornaamste "schandaalspecialist". Hij is de tussenpersoon voor de sekstapes van de sterren van Hollywood, en heeft geholpen om de seksfilmpjes van iedereen van Colin Farrell tot Verne "Mini Me" Troye naar buiten te brengen. Kortom, als jij ooit een sekstape van een celebrity hebt gekeken, dan had Blatt daar waarschijnlijk iets mee te maken. Zijn eerste klus was de sekstape 1 Night in Paris van Paris Hilton en Rick Salomon in 2004. Hij kreeg de video in handen toen hij een huisgenoot van Salomon ontmoette die Donald Thrasher heet, en kreeg uiteindelijk – met wat juridische hulp – toestemming om de tape uit te brengen met Red Light District Video.

Zodoende werd Blatt naar eigen zeggen een "toevallige pornograaf" – en een behoorlijk rijke man. Ik belde hem om erachter te komen wat zijn baan nou eigenlijk inhoudt.

VICE: Hoi, Kevin. Hoe is volgens jou dat hele "celebrity sex tape" gedoe begonnen?
Kevin Blatt: Het gaat allemaal terug naar Larry Flint en Hustler, die jaren geleden naaktfoto's van Jackie Onassis publiceerden. Ik denk dat die foto's de onstilbare honger naar naaktbeelden van beroemdheden heeft aangewakkerd. Na de sekstape van Pamela en Tommy Lee en het succes daarvan [het stel werd gefilmd terwijl ze seks hadden op hun huwelijksreis; Anderson heeft het sindsdien "gestolen bezit" genoemd], begon het allemaal echt met de release van 1 Night in Paris, waar ik ook een rol in speelde. Ik woonde toen in Californië in een behoorlijk chique wijk; niemand wist waar ik mijn brood mee verdiende tot er opeens een kilometer lange rij van nieuwsbusjes voor mijn deur stond. Alle interviews en alle publiciteit rondom de sekstape van Paris Hilton maakten me in één klap een doelwit, of zoals ik het graag noem, een toevallige pornograaf. Daarna was het hek van de dam en kwamen er allerlei tapes op de markt.

Hoe kwamen mensen aan die tapes?
Ik merkte dat veel mensen naar me toekwamen met filmpjes die iemand had gevonden op een tweedehands computer, of een computer die gestolen was op een vliegveld of zo. Mensen zeiden dan bijvoorbeeld dat ze een sekstape van Tila Tequila hadden, en dan moest ik een paar kritische vragen stellen, en erachter proberen te komen hoe ze aan die tape waren gekomen, en of ze er juridisch gesproken recht op hadden. In de meeste gevallen waren de mensen wat je een vijftig-procent-auteursrechthouder noemt, wat betekent dat zij seks hadden met de beroemdheid in het filmpje en dat zij de eigenaar waren van de tape, en die ook geschoten hadden. Dat gebeurt meestal wanneer iemand waarmee je seks hebt gehad later beroemd wordt.

Veel mensen begrepen toen de regels omtrent het uitbrengen van een sekstape nog niet, en er was een wet die net was aangenomen, waarin stond dat als je pornografisch materiaal wil uitbrengen, je twee getekende documenten moet hebben van allebei de deelnemers, die bewijzen dat je boven de achttien bent en dat je zelf wil dat het materiaal naar buiten wordt gebracht.

Wat deed je dan als niet allebei de mensen hadden getekend?
Ik ben op een gegeven moment met een aantal advocaten gaan werken, en toen werd het echt een business. Zij zeiden: "We kunnen altijd de beroemdheid benaderen en vragen of zij het copyright, of hun vijftig procent willen terugkopen, en dan kunnen ze ermee doen wat ze willen."

Hmmmm.
Dat klinkt een beetje schimmig, dat weet ik ook wel, en het klinkt als afpersing en veel mensen beschuldigen me daar ook van, maar ik ben geen afperser. Ik ben meer een moderne Robin Hood – ik ben de eerste verdedigingslinie voor de beroemdheid, want als je endorsement-deals hebt die in de vijftien tot twintig miljoen lopen, dan schrijf je toch liever een cheque voor honderdduizend dollar uit zodat die tape nooit het daglicht ziet? Op die manier kan diegene in ieder geval die tape nooit uitbrengen, en zou je ook weten wie het had gedaan als hij wel uitlekte.

Dus jij houdt er altijd geld aan over, of de tape nou wordt uitgebracht of niet?
Precies. Het is bijna alsof ik een kringloopwinkel heb. Je krijgt heel veel troep binnen, en je probeert die troep dan weer te verkopen. Alles wat ik ontvang heeft een waarde, en soms zijn er beroemdheden die meer dan bereid zijn om te betalen om de video weer in hun bezit te krijgen.

Het is misschien één of twee keer gebeurd dat een deal in de soep is gelopen, toen de advocaten van de celebs me hadden verteld dat ze een deal met me aan wilden gaan, en mij en m'n advocaat vervolgens maandenlang aan het lijntje hebben gehouden. Ze geven zichzelf dan genoeg tijd om met een verhaal voor de media te komen, over waarom die video is uitgelekt, en dan is de deal van tafel.

Hoeveel tapes van grote namen heb je ontvangen?
Dat gebeurt zeker eens in de twee weken. Echt gestoord. Je zou niet geloven wat er iedere dag in Hollywood gebeurt. Ik kan je niet echt vertellen welke beroemdheden ik in video's voorbij heb zien komen, want ik heb een aantal geheimhoudingsovereenkomsten getekend, maar het gaat dan bijvoorbeeld om mannelijke, heteroseksuele acteurs, die seks met andere mannen hebben… Ik heb heel succesvolle Hollywood-regisseurs gezien die een voetfetisj hebben, ik heb dingen met slangen en trechters voorbij zien komen.

Is de industrie sinds de sekstape van Paris Hilton veranderd? Wanneer denk je dat die verandering plaatsgevonden heeft?
Na de sekstape van Kim Kardashian is het hele landschap wat betreft seksvideo's van beroemdheden compleet veranderd. Het werd een businessmodel voor al die c-sterren, mensen met realityshows, mensen die beroemd proberen te worden om het beroemd zijn.

Opeens kijken veel mensen naar die tape van Kim, en ze denken: Oh, het enige dat je hoeft te doen is je lichaam verkopen, zo kan je ook beroemd worden. Dat is een heel raar signaal geweest voor de Amerikaanse jeugd, maar tegelijkertijd is het een fascinerend fenomeen.

Na die tape van Kim kwamen mensen met allemaal gekke verhalen. Ze brengen een sekstape uit, en zeggen vervolgens dat die video van ze gestolen is ofzo, terwijl ze gewoon toestemming hebben gegeven om 'm uit te brengen. Soms trommelen die mensen een heel lichtteam op om die video's er goed uit te laten zien, zoals de tape van Farrah Abraham. Bij haar hadden ze zo'n slecht verhaal bedacht dat ze verstrikt zijn geraakt in hun eigen leugens. En kijk naar het verhaal van Kim Kardashian. Als het grote publiek dat verhaal gelooft, dan is het grote publiek nog dommer dan ik al dacht.

Maakte je je zorgen om je eigen baan toen de "Fappening" losbrak, en naaktfoto's van veel sterren op internet belandden?
Ik hanteer bepaalde regels wanneer ik zaken doe. Normaal gesproken gaat dat ongeveer zo: als de celebrity het zelf gefilmd heeft, of hij of zij wist dat ze gefilmd werden, dan ga ik me ermee bemoeien. Als het duidelijk is dat iemands privacy is geschonden, en iemand er niet van op de hoogte was dat ze gefilmd werden, dan meng ik me er niet in. Bij de Fappening was dat ook zo.

De foto's van de Fappening waren gestolen, dus er was niemand die de rechten op die foto's had en daardoor aanspraak maakte op vijftig procent, en er was ook geen toestemming gegeven om die foto's naar buiten te brengen - terwijl ik dat wel altijd nodig heb bij m'n werk. Wanneer ik mensen ondervraag die me video's aanbieden, doe ik grondig onderzoek. Soms onderwerp ik ze aan een enorm vragenvuur, als ik merk dat hun verhaal verandert. Als uiteindelijk duidelijk is dat zij het auteursrecht van vijftig procent hebben, of dat ze de tape hebben gekregen en alles op een zuivere manier is afgehandeld, pas dan gaan we een deal sluiten.

Hoe zie je de toekomst van jouw branche voor je?
Ik heb dit afgelopen jaar meer seksvideo's uitgebracht dan in de laatste tien jaar. Ik zie mijn onderneming alleen maar groeien en groeien. Als je me hier tien jaar geleden naar had gevraagd, had ik je gezegd dat het na Paris Hilton zou doodbloeden en niemand zichzelf ooit nog seksend zou filmen, en dat niemand voor commerciële doeleinden nog iets dergelijks naar buiten zou brengen.

Maar mensen willen het blijkbaar nog steeds zien.
Ik denk dat wanneer mensen seksvideo's van beroemdheden bekijken, die celebrities een menselijk gezicht krijgen - en dat vinden mensen fijn. Laten we er niet omheen draaien, iedereen poept, iedereen pist, iedereen heeft seks. Als je de president of een grote beroemdheid naakt ziet en vervolgens seks ziet hebben, dan denk je: Jezus, dit mag ik eigenlijk helemaal niet zien. Dat is heel entertaining.