‘Lauren’ is een soort Siri, maar dan bestuurd door een kunstenaar

Als ik bij iemand op visite ben met een Alexa – zo’n apparaat om apparaten mee te besturen – dan denk ik altijd aan een verhaal over pizza. Er was namelijk eens een Amerikaanse radioreclame waarbij eerst een woord viel dat rijmde op ‘Alexa’, en daarna een zin als “Order a pizza hawaii”. In alle huishoudens met Alexa’s en radio’s bestelde Alexa dus automatisch een pizza hawaii bij de dichtstbijzijnde pizzeria. De ananas was niet aan te slepen. Waar ik dit verhaal vandaan heb weet ik niet meer, en ik denk dat het een mythe is, maar het doet het altijd goed op feestjes of bij etentjes. Het drukt namelijk een waarheid uit over zogenaamde slimme technologie: dat die ondanks alles toch vrij dom is.

Behalve Alexa hebben mensen tegenwoordig tal van slimme apparaten in hun huizen. Misschien heeft jouw watermeter een simkaart om het waterbedrijf de meterstanden te sms’en. Sommige koelkasten hebben ook een simkaart – ik heb geen idee waarvoor – en je hebt een smartphone en een laptop, die ook intelligent zijn, op een kunstmatige manier. Handig, want het scheelt je vier stappen naar je luidspreker, en je hoeft niet tussen negen en twee thuis te zijn om het mannetje van het waterbedrijf binnen te laten.

Lees verder op Creators.