Afgelopen herfst kreeg ik de kans om met mijn moeder naar Saoedi-Arabië te gaan, om daar de heilige pelgrimstocht naar Mekka (hadj) mee te maken. De hadj is de grootste bijeenkomst ter wereld, waar elk jaar wel twee miljoen mensen op afkomen. Het is een van de pilaren van de islam, en iedere moslim is verplicht om deze tocht een keer in zijn of haar leven af te leggen. Ik wilde niet dat fotograferen mijn spirituele reis in de weg zou zitten, dus zorgde ik ervoor dat ik de foto's maakte nadat ik aan mijn religieuze plichten had voldaan.
Advertentie
Ik ontmoette moslims uit Burkina Faso, de Filipijnen, China, Italië en Spanje. Ik ontmoette zoveel mensen, met ieder een eigen verhaal. Ahmed en Fatima, een getrouwd stel uit India van ergens in de zeventig, zijn me het meest bijgebleven. Ze hebben veertig jaar lang gespaard om mee te kunnen doen aan de hadj. Ahmed zijn dat het zijn grootste zorg was in het leven – dat hij de hadj zou kunnen doen – maar dat ze nu vredig konden sterven.Al mijn hele leven bid ik richting Mekka, maar de Kaäba kende ik alleen van foto's en video's. Ik kan niet beschrijven hoe overdonderend het was om de Kaäba in het echt te zien. Ik kon me de laatste keer dat ik een traan had gelaten niet herinneren, maar na het zien van de Kaäba kon ik niet meer stoppen met huilen.