Het leven van een privédetective die vreemdgaande mannen en vrouwen ontmaskert

In The End of the Affair beschrijft Graham Greene overspel als een "onontkoombaar deel van het moderne leven". Die woorden schreef hij 65 jaar geleden, maar ze zijn vandaag nog net zo waar. Afgelopen zomer kwam de overspelwebsite Ashley Madison in het wereldnieuws toen hackers de gegevens openbaar maakten van miljoenen mensen die daar ingeschreven stonden en hoopten op een avontuurtje. TV-programma's als The Affair, Overspel of Doctor Fostor laten ook zien dat we stiekem best een beetje geobsedeerd zijn met wat er achter gesloten hoteldeuren gebeurt.

Jack Roberts is een privédetective bij Global Investigations. Zijn taak is om affaires aan het licht te brengen. Zijn werk bracht hem over de hele wereld. Hij nam vliegtuigen, volgde auto's en verbleef in ranzige hotels. Hij vraagt zo'n 300 euro per vijf uur en heeft al meer dan twintig jaar ervaring in het ontmaskeren van overspelige partners. Dit is wat hij me vertelde over zijn werk.

VICE: Hoi Jack. Waarom besloot je een privédetective te worden?
Jack Roberts: Het kwam door James Bond. Mijn vader nam me mee naar The Spy Who Loved Me toen ik 11 was en het inspireerde me. Ik begon 23 jaar geleden met het opsporen van mensen met schulden. Sinds 1994 houd ik me bezig met huwelijksperikelen.

Wat gebeurt er wanneer er iemand je benadert en zegt: "Volgens mij gaat mijn partner vreemd"?
Ik vraag altijd eerst naar het achtergrondverhaal. Ik vraag bijvoorbeeld naar hoeveel tijd ze weg van huis doorbrengen. Sommigen zeggen dat hun partner iedere dag naar zijn of haar werk gaat, terwijl de kilometerteller in de auto iets anders zegt. Soms is er geen intimiteit meer in de relatie of hun partner neemt steeds zijn of haar telefoon mee naar de wc.

Wat volstaat als bewijs dat iemand vreemd gaat?
Dat is aan de cliënt om te bepalen. Soms hoeven we alleen maar intimiteiten met een ander persoon vast te leggen, zoals zoenen of het vasthouden van een hand. Maar sommige mensen gaan verder en leiden een dubbelleven. Er was eens een man die van maandag tot vrijdag bij zijn vrouw woonde, maar in het weekend nooit thuis kon zijn. Pas toen hij overleed, kwam zijn affaire aan het licht. Na zijn begrafenis vond zijn vrouw een krans op het graf 'van Jane en familie' met de tekst: "Mijn liefde voor jou zal voor altijd doorgaan." Toen benaderde zij ons en zei: "Wat is hier in godsnaam aan de hand?" We gingen op onderzoek uit en kwamen erachter dat hij van vrijdagavond tot maandagochtend bij een andere vrouw woonde, met wie hij ook een kind had. Dat was al zestien jaar gaande.

Wow. Je hebt vast veel slechtnieuwsgesprekken.
Ja. Ik ben er inmiddels aan gewend om ook een soort therapeut te zijn en slecht nieuws zo voorzichtig mogelijk te brengen. Maar andere kant zijn we er niet om mooi weer te spelen. We vertellen ze wat ze moeten horen. Ze hebben vaak al een flink voorgevoel en komen naar ons toe voor bevestiging.

Hoe ver ga je om iemand te volgen?
Ik weet van tevoren nooit waar ik terecht kom. Soms ga ik acht uur 's ochtends naar mijn werk en kom ik die avond niet thuis. Je moet voorbereid zijn op alle mogelijkheden. Ik heb altijd mijn paspoort bij me en contact geld op zak. Een paar weken geleden werkten een collega en ik aan een zaak waarbij de cliënt naar de VS ging en ons vroeg om haar man, die thuis in Londen bleef, in de gaten te houden. Die man stapte op de trein en wij volgden hem naar Parijs. Daar huurde hij een hotelkamer en ontving een dame. Wij huurden ook een kamer in dat hotel en moesten daar de nacht doorbrengen. Maar we hadden wel het bewijsmateriaal op film.

Is het soms niet mogelijk om iemand op te sporen?
Soms heb je wat meer tijd nodig. Bij één opdracht had de 84-jarige man van mijn cliënte gezegd dat hij even naar de winkel ging om brood te kopen, waarna hij compleet verdween. Zijn kleren waren ook weg. We zochten twee maanden tevergeefs naar hem. Hij was slim en had een verleden in het leger. Hij had overal aan gedacht. Zijn post werd naar een onbekend adres doorgestuurd. We kwamen hem om het spoor tijdens een veteranenreünie. We volgden hem naar zijn huis dat vijftien kilometer van zijn oude adres was. Daar woonde hij nu met een nieuwe vrouw die net als zijn vorige in de zeventig was. Hij was 28 jaar getrouwd met mijn cliënte, maar besloot op een dag gewoon om zijn biezen te pakken.

Werk je alleen met getrouwde stellen?
Niet altijd. Veel mannen, vooral Amerikaanse en Russische zakenlui, hebben graag een escortdame als vaste vriendin hier in Londen. Die willen ze in de gaten houden als ze er niet zijn. We hadden ooit een Amerikaanse cliënt die meer geld dan verstand had. Hij bedolf jonge vrouwen met cadeau's. Hij was begin veertig en begon een affaire met een escortmeisje van begin twintig. Hij haalde haar over om haar baan op te zeggen waarvoor hij in ruil haar huur betaalde. Intussen wilde hij dat wij erachter kwamen of ze nog steeds aan het werk was. Dus toen deed mijn collega zich voor als een cliënt.

En hapte de vriendin van je cliënt toe?
De vrouw die uiteindelijk op kwam dagen, bleek een andere escortdame te zijn. Maar we kwamen er wel achter dat de vrouw in kwestie drie nachten per week in een bordeel werkte. Dus dat was voldoende bewijs.

Merkte jij de afgelopen twintig jaar iets van een stijging in het aantal zaken die met buitenechtelijke affaires te maken hebben?
Het aantal is eigenlijk gelijk gebleven. Buitenechtelijke zaken zullen er altijd zijn, want mensen zullen nu eenmaal altijd blijven liegen en vreemdgaan. Als privédetective is het mijn taak om die leugens boven te brengen, zodat mijn cliënten zekerheid hebben en kunnen doorgaan met hun leven.