60 jaar lang werd Russische cinema gedomineerd door enkel films die door de staat goedgekeurd waren: kale scenes van het proletariaat, werkend, boerend, marcherend. Buiten dit milieu films maken betekende je leven riskeren in de handen van de KGB. Toen de Soviet Unie ineenstortte, en dat risico kleiner werd, losten Russchische filmmakers zestig jaar opgekropte creativiteit. De films die gemaakt werden waren een gestoorde mix van drank, geweld, surrealisme en krankzinnigheid. Parallel cinema was geboren.
Om meer over deze bizarre en wonderlijke films te weten te komen reist Shane Smith naar Moskou om de vreemde mannen die ooit begonnen met Russische parallel cinema te interviewen.