NEW YORK - LAGERFELD CONFIDENTIAL

Karl Lagerfeld heeft een vermeende affiniteit met Viennaworst en bezit honderden iPods, waar zo'n 60.000 cd's op staan. Hij heeft landgoederen over de hele wereld, bewondert prostituees, haat gefakete interesse en beëindigt elke langdurige vriendschap als die hem, naar zijn mening, op wat voor manier dan ook belemmert.

Karl Lagerfeld is het ultieme enigma van de modewereld. Geloof je ons niet? Dan zou je Lagerfeld Confidential moeten zien, de nieuwe documentaire van de Franse regisseur Rodolphe Marconi. Gedurende de zes maanden waarin hij de film opnam, bleek hij in staat de meest intieme overpeinzingen van de paardenstaartdragende erudiet vast te leggen. We vroegen hem hoe het was om in de cognitieve hoeken en spleten van Lagerfeld's hoofd te duiken…

Vice: Proberen om toegang te krijgen tot Lagerfeld's diepere gedachten is iets wat velen hebben geprobeerd – zonder succes. Hoe kwam jij in contact met "Kaiser Karl"?
Roldolphe Marconi: Ik nam contact op met Caroline Leber [hoofd-communicatie van de Lagerfeld Gallery] om te proberen een afspraak met hem te maken en het idee voor een film te bespreken. Ze zei dat het niet mogelijk was. Honderden mensen hebben het geprobeerd, en het enige wat hij zegt is: "Nee, het is niet mogelijk om een film over mij te maken". Caroline zei dat het niet nodig was om het nog eens te proberen, maar ik wilde niet opgeven. Ik had een lunch met haar en na drie maanden bellen gaf ze eindelijk toe: "Oke, morgen heb je een lunch in Karl's huis". Ik ontmoette hem en bleef er vervolgens vijf uur. Daarna vroeg hij: "Oke, wanneer wil je beginnen?" Ik had geen flauw idee. Hij zei: "Morgen".

Waar hadden jullie het over? Hoe overtuigde je hem om zich door jou te laten filmen?
We praatten over mode, we hadden het over acteurs en films. Na de lunch vertelde ik over mijn project. Ik zei: "Ik wil je zes maanden filmen, en wil niet net als alle anderen van tevoren weten hoe het er uiteindelijk uit komt te zien. Ik wil niets manipuleren; ik wil gewoon laten zien hoe je bent".

Ben je heel erg geïnteresseerd in mode, of was Lagerfeld zelf meer het onderwerp?
Ik hou al heel lang van mode. Toen ik tien jaar was en al mijn leeftijdsgenoten bladen voor tienjarigen lazen, wilde ik altijd dat mijn oma Vogue voor me kocht. Het was heel vreemd. Toen ik elf was, vroeg mijn tekenleraar me: "Ken je Karl Lagerfeld? Hij wordt de beste". Vanaf dat moment wilde ik meer over hem weten. Ik vond 'm altijd heel grappig en ik hou van zijn gezicht. Ik hou ook van z'n look: zijn kleren, ringen en stijl. Het gebeurt niet vaak dat iemand die zo bekend en belangrijk is, zo  nieuwsgierig, grappig en open naar anderen toe blijft.

Hoe heb je deze film voorbereid in vergelijking met je andere films?
Het was erg fijn dat ik niets hoefde uit te leggen aan een acteur. Dat is raar, want mijn favoriete deel van het maken van films is acteurs vragen om bepaalde dingen te doen als ze aan het spelen zijn. Nu was ik er gewoon om te kijken en vast te leggen, alleen, zonder 100 technici, zonder mijn hele team. Toen hij zei: "Morgen beginnen we", ben ik een camera en een microfoon gaan kopen.

Ik wil je iets vragen over het begin van de film, als je voor het eerst in zijn kamer bent. Je ziet de ringen, de iPods, de papieren boorden die hij draagt, en zijn enorme verzameling kunst en boeken. Is hij een verzamelaar of beschouwt hij deze dingen als noodzakelijk?
Het is heel erg paradoxaal, want hij wil alles kopen en alles weten en alles lezen en alles dragen. Ik weet niet of hij een verzamelaar is, maar dit geldt eigenlijk voor alles: Hij heeft 500 broeken, 300 shirts, 200 ringen. Het mogen zien van zijn persoonlijke eigendommen was heel speciaal voor me, omdat behalve hemzelf niemand ooit in zijn kamer komt. Ik wilde ook per se zijn slaapkamer laten zien. Ik wachtte ongeveer drie weken, en ik klopte gewoon op te deur in de hoop dat hij me binnen zou laten – wat hij deed. Ik heb deze scène aan het begin van de film gezet, als een soort boodschap voor het publiek. "You're going to enter in his life". De slaapkamer van Karl is het meest private ding ter wereld.

Had je ooit het gevoel dat hij acteerde of poseerde voor de camera?
Nee. Ik was altijd bij hem, maar ik kon niet dag en nacht filmen, dus soms kon ik dingen vastleggen en soms niet. Het was heel bijzonder, het maakte niet uit of de camera aan of uit stond; hij gedroeg zich precies hetzelfde. Dezelfde woorden, dezelfde stem, dezelfde houding. Het maakte hem niets uit. De eerste twee dagen waren een beetje raar, omdat hij soms vergat dat ik 'm filmde en me dan aankeek en het zich dan opeens weer herinnerde. Maar na een tijdje negeerde hij het gewoon.

Beschouw je hem nu als een vriend?
Hij stuurde me een prachtige tekening gisteren. Maar een vriend, ik weet het niet… Ik denk van wel… hoop ik. Ik ken Karl behoorlijk goed nu en hij heeft eigenlijk nooit tijd. Als je koffie met 'm drinkt, met hem gaat eten of luchen, is het altijd omdat je een project hebt of een andere belangrijke reden hebt om hem te ontmoeten. Toch weet ik zeker dat hij er altijd voor je zal zijn als je 'm nodig hebt.

In de film heeft hij het over hoe spanning nodig is om een relatie interessant te houden.
Ja… Ik denk dat hij zichzelf gewoon wil beschermen, hij bewaart altijd een zekere afstand naar mensen toe. Hij wil niet dat mensen te veel van hem gaan houden – zijn vrienden of wie dan ook. Daarom denk ik dat wanneer hij het over spanning heeft, hij eigenlijk een bepaalde afstand bedoelt, een vorm van beleefdheid. Je kunt niet alles aan je vrienden vertellen en zij ook niet alles aan jou. Je moet bepaalde dingen voor jezelf houden.

Vindt hij zichzelf oud? Heeft hij het ooit over de dood of het nalaten van een erfenis gehad?
Ik mag je niet vertellen hoe oud hij is… Maar hij is naar schatting een jaar of 70. Hij zegt dat het hem niets uitmaakt; volgens hem is hij er over tien of twintig jaar nog steeds. Hij heeft veel energie en ik weet zeker dat hij over twintig jaar nog leeft, omdat we soms 18 uur achter elkaar werkten en hij nog steeds door wilde gaan. Iedereen was doodmoe, maar hij ging door.

Hoe hebben mensen gereageerd op de film?
Alle mensen die de film tot nu toe hebben gezien, vinden 'm geweldig en houden meer van Karl dan voorheen.

INTERVIEW BY DARBY BUICK
PS: Als je zover gekomen bent, verdien je het zeker om dit te zien.