Dit waren de grootste luxeproblemen van 2016

2016 was in meerdere opzichten geen best jaar. Toch denk ik dat vergeleken met de diarree die er in 2017 aan zit te komen, in het geval in zowel Frankrijk, Duitsland als Nederland turborechtse politici worden gekozen, de terreurdreiging nog serieuzer wordt, de vluchtelingencrisis niet wordt beteugeld en het klimaatprobleem definitief niet meer te redden blijkt te zijn, 2016 nog een bescheiden keuteltje is.

Laten we positief blijven en hopen dat het meevalt, maar laten we voor nu ook koesteren dat we ons in 2016 – hier in Nederland – ook gewoon hebben beziggehouden met dingen waar je je alleen mee kunt bezighouden als je het hartstikke goed hebt. De dingen die alleen voorkomen op plekken waar relatief extreme voorspoed, vrede en veiligheid heerst. Ik bedoel, het is toch fantastisch dat we ons het afgelopen jaar nog oprecht zorgen hebben kunnen maken over de hoeveelheid taartjes die we eten om het leven te vieren? Het doet niks af aan alle narigheid die er ook was, maar ik vind het belangrijk om hier bij stil te staan. Juist nu. Want 2016 was misschien een kutjaar, maar ook de luxeproblemen waren van ongekende properties.

Daarom hier een overzicht van dingen waaruit we kunnen concluderen dat we, naast alle problemen, ook nog tegen elkaar kunnen zeggen: wat hadden we het weer goed he?

Op het VICE-kantoor is er regelmatig iets te vieren, zoals iemands verjaardag. Sommigen halen dan een HEMA-taart, anderen, zoals editors van ons eetkanaal MUNCHIES, hebben een eer hoog te houden en komen met delicatere shit (recentelijk nog kwamen ze met een taart gemaakt van bamischijven). Zoiets kan een hoogtepuntje zijn, tussen al het ploeteren door. Een mond vol taart is een moment van vreugde. Maar! Dit is hart-stik-ke gevaarlijk, waarschuwde een professor dit jaar. Lees het anders zelf, in het alarmerende stuk Taartcultuur binnen bedrijven is gevaarlijk voor de volksgezondheid.

Uiteraard moeten de bevindingen van de professor serieus worden genomen – de mokkataartjes en bamischijven vormen inderdaad gestaag dikke rollen op onze vetzuchtige modderbuiken, maar één ding is zeker: in een samenleving waar 'te veel taart' als een reëel gevaar wordt gezien heerst geen oorlog.

De deuren van de militaire academie hoefden, mede vanwege het uitblijven van WOIII, ook in 2016 niet al te wijd open worden gezet, en dus was er ruimte om een officiële opleiding tot social influencer in het leven te roepen. En dat is mooi, want naast mensen voor de klas en aan het bed moeten we ook zeker niet voorbij gaan aan het schrijnende gebrek aan Laura Ponticorvo's en Enzo Knollen in dit land.

Deze herfst werd Choose gelanceerd, "een gratis lifestyle app" die je helpt bij het maken van keuzes in het leven. Die keuzes gingen niet over vraagstukken als 'Moet ik me aansluiten bij een politieke partij om echt iets te kunnen betekenen voor deze wereld, of juist onafhankelijk blijven zodat ik mijn idealen zo zuiver mogelijk kan nastreven?' – maar, zoals in het persbericht stond, over dingen als "lemon cheesecake of raw chocolate pie?, baard of snor?". Als je voor een dergelijk mensonterend dilemma staat, kun je de app inschakelen en de kwestie voorleggen, en dan is er een netwerk aan foodbloggers en andersoortige online influencers die je hierin kunnen adviseren.

Radio 2, 3FM, Editie NL, Lindanieuws en meer media schonken aandacht aan de app. De app is dus relevant, wat betekent dat het daadwerkelijk een oplossing voor een bestaand probleem biedt. En waar "Naar Burning Man of toch niet naar Burning Man" (eveneens een quote uit het persbericht) als een probleem geldt, daar is de zondvloed (nog) niet aangebroken.

Hoor het bombastische geschal van violen in deze reclame, en terecht, want een wasmachinefabrikant vermorzelde een probleem waar generaties mee hebben gekampt. Aids. Nee, geintje: dat moment dat je de wasmachine al aan hebt gezet en vervolgens nog een vuile sok vindt die daardoor niet meer mee kan in de was. De machine komt met een app die je waarschuwt wanneer het spoelen begint. Het is tragisch dat al onze voorouders – die zijn overleden aan de hartkwalen die dit probleem decennialang met zich mee heeft gebracht – dit niet meer hebben mogen meemaken, maar laten we met onze borst vooruit naar een toekomst zonder te laat ontdekte vuile onderbroeken kijken.

Het stond er echt, op de website van Women's health: "Eén op de vijf Nederlandse vrouwen heeft last van #FOGO", oftewel Fear Of Going Out. Niet dat deze – even rekenen – 1,7 miljoen vrouwen niet meer naar buiten durven omdat ze bang zijn om onder de tram te komen, of geraakt te worden door de sluipschutters van IS – ze durven niet meer uit eten omdat ze dan de controle over hun gezonde leefstijl verliezen. Er zal immers maar een druppeltje slasaus over je steamed veggie bowl zijn gegoten.

2016 was dan eindelijk het jaar waarin, naast klimaatproblemen, de vluchtelingencrisis en de kloof tussen burger en politiek, slechte thee definitief als probleem werd erkend – getuige het in het in het leven roepen van het beroep 'theesommelier'.

Bij de Albert Heijn kun je boodschappen doen, en af en toe is er een actie dat je bij een bepaalde hoeveelheid boodschappen gratis zegeltjes krijgt. Met genoeg van die zegeltjes en een klein beetje bijbetaling kun je dan spullen krijgen. Iets om vrolijk over te zijn, zou je zeggen, want nieuwe spullen waar je bijna niks voor hoeft te betalen, dat is positief.

Maar klanten van de Albert Heijn waren juist woedend! In februari sneed half Nederland in z'n vinger omdat de messen van de messen-spaar-actie te goed waren, en nadat er ook veel werd geklaagd over de slecht groeiende gratis moestuintjes, en de niet volledig van kristal zijnde kristalglazen, waren mensen in oktober in een bloedbui over een spaaractie voor vershouddozen. Die waren namelijk op een gegeven moment op. Totaal klote natuurlijk, als je met een volle AH-zegeltjes-spaarkaart alsnog helemaal naar de Blokker moet om voor 2,99 een vershouddoos te kopen, maar de massale volkswoede die zich op klacht.nl ontketende, verraadt dat er ook dit jaar in Nederland weer niet massaal alle oogsten mislukt zijn.

De lijst van rotdingen die alleen kunnen gebeuren op plekken waar het goed toeven is, is vrijwel eindeloos. Zo bleek er een West-Friese vrouw te bestaan die 'lachcoach' van beroep is, waren bejaarden uit Amsterdam-Noord druk bezig met oefenen voor het wereldrecord pootjebaden, werd er een Springkussenfestival voor volwassen mensen georganiseerd, werden de grenzen van gentrificatie tot in het oneindige gerekt met een bakker in Amsterdam die zich ging specialiseren in 'vergeten granen', etc, etc, etc.

De lijst is verwarrend, en misschien is dat ook wel een goede les voor 2017: dingen kunnen stom en goed tegelijk zijn, niet uitsluitend het een of het ander, maar een verwarrende mix, en soms iets dat er simpelweg tussenin zweeft. Ik hoop op meer verwarring, in 2017.