Ik ben best nuchter als het gaat om robots. Zelfs de meest angstaanjagende militaire blockbuster-robots zijn voor mij gewoon een homp metaal en stalen draadjes. The [Terminator](http://w)? SkyNet? Het doet me allemaal niks.

Maar deze robot slaat alles. Ik wil gewoon wegkwijnen onder de dekens bij het zien van deze verschijning.

Waarom? Waarom zou je zoiets willen maken? Het is al erg genoeg dat hij loopt als een stop-motion monster uit een horrorfilm, maar zijn gezicht is net zo afschrikwekkend. Het lijkt wel een Chuckie-baby die iedereen schattig vindt, totdat hij mensen op gruwelijke wijze begint af te maken.

Toddler-like robot allows researchers to confirm their findings
Are babies really smiling on purpose when they interact with their parents, or are their smiles random? In the Sept. 23 issue of PLOS ONE, a team of computer scientists, roboticists and developmental psychologists confirm what most parents already suspect: when babies smile, they do so with a purpose—to make the person they interact with smile in return. 
In addition, babies reach that goal by using sophisticated timing, much like comedians who time their jokes to maximize audience response. But there is a twist: babies seem to be doing this while smiling as little as possible. 
Researchers detail their findings in an innovative study that combines developmental psychology, computer science and robotics—an approach that has never been tried before, to the best of the researchers’ knowledge. The study is part of an effort funded by the National Science Foundation to use robots to better understand human development. It gives developmental psychologists a tool for studying non-verbal children and adults, such as those with autism, researchers said.
To verify their findings, researchers programmed a toddler-like robot to behave like the babies they studied and had the robot interact with undergraduate students. They obtained the same results: the robot got the undergraduates to smile as much as possible, while smiling as little as possible.

Babies time their smiles to make their moms smile in return

In tegenstelling tot wat de meesten denken, is deze robot niet gemaakt om mensen af te schrikken. Hij is eigenlijk op deze aardkloot gezet om ons aan het lachen te maken. De makers van deze Frankenstein zijn de onderzoekers aan de UC San Diego, die henzelf de vraag stelden waarom baby's en moeders naar elkaar lachen. Het onderzoeksteam ontwikkelden de zogeheten control theory om zo de interactie tussen moeders en hun baby's te analyseren.

Volgens de paper, die vandaag gepubliceerd is op [PLOS One](http://journals.plos.org/plosone/article?id=10.1371/journal.pone.0136492), dagen moeders en baby's elkaar continue uit tijdens een 'glimlachspel'. Moeders proberen beiden partijen zoveel mogelijk aan het glimlachen te krijgen, terwijl baby's hun moeder zo vaak mogelijk willen zien lachen zonder daar zelf teveel energie aan te besteden, concluderen de onderzoekers.

Om hun resultaten te bevestigen, bouwden ze de demoon hierboven en programmeerde het om naar mensen te lachen. Ze lieten studenten spelen met de robot en kregen vrijwel dezelfde resultaten als bij de moeder-baby interacties. De robot maximaliseerde de lachtijd van de studenten en de studenten waren blij als beide partijen lachten.

Dus, om je even gerust te stellen, deze robot zal je niet vermoorden. Tenzij je je doodlacht.

Motherboard

HORROR

Tech

Hij ziet er verschrikkelijk uit, maar hij werpt wel een uniek licht op een interessant menselijk fenomeen.

FYI.

This story is over 5 years old.

Deze afgrijselijke babyrobot is gebouwd om de menselijke glimlach te onderzoeken

FYI.

This story is over 5 years old.

Deze afgrijselijke babyrobot is gebouwd om de menselijke glimlach te onderzoeken

Blijf op de hoogte van onze beste verhalen!