Sekrety żywych lalek

„Lalki” są wyjątkowo pochłonięci swoją pasją, ale dla większości z nich jest to jednak ta strona osobowości, którą ukrywali… do teraz. Reżyser Nick Sweeney i producent Luke Malone przemierzyli świat, spotykając się z tymi nietypowymi postaciami podczas tworzenia dokumentu, który pojawił się na brytyjskim Channel 4 „Secrets of the Living Dolls”. Od 70-letniego Roberta, który mieszka ze swoją nastoletnią córką i za zamkniętymi drzwiami przeistacza się w „Sherry”, po FemSkin, rodzinną fabrykę, produkującą ultra lekkie kombinezony - Sweeney i Malone rzucają światło na tę wielobarwną społeczność.

Nick, w jaki sposób zetknąłeś się z kobiecymi przebierańcami po raz pierwszy?

Wiele lat temu, moja dobra znajoma pokazała mi niesamowity filmik na YouTube’ie, prezentujący przebranego „Julie”. Kiedy kilka lat później powiedziałem jej, że przygotowujemy dokument na temat takich przebierańców, zarzekała się, że nie ma pojęcia o czym mówię. Więc teraz właściwie sam już nie wiem, czy miała w to swój wkład.

Co cię podkusiło, żeby w ogóle zająć się tym tematem?

Producent, Luke, pracował nad artykułem o przebierankach, ale po jakimś czasie zorientował się, że ta historia lepiej będzie się prezentowała w formie video. Ja od jakiegoś czasu prowadziłem rozmowy z brytyjskim domem produkcyjnym – Firecracker Films – ale na temat zupełnie innego projektu. Razem z Lukiem postanowiliśmy przedstawić im pomysł damskich przebierańców i udało się nam całkowicie urzec ich tematem, tak jak i Channel 4, który już nie raz pokazywał dokumenty o różnych subkulturach. To jest nieznany świat, z ukrytymi w nim niezwykłymi ludzkimi historiami. Przedstawienie publiczności czegoś, czego jeszcze nie widziała, to niesamowity przywilej. Masking jest też zdumiewający w czysto wizualnej formie, a dla mnie, po zajmowaniu się filmami modowymi, przebieranki i temat piękna były tym bardziej ekscytujące.

Większość lalek to heteroseksualiści. Uważasz, że seksualność odgrywa tutaj w ogóle jakąkolwiek rolę?

Wszyscy z przedstawionych w dokumencie maskerów żyją w związkach i mają dzieci – jeden z nich ma sześć córek! Seksualność ma tu znaczenie, ale nie nazwałbym maskingu „fetyszem”, ani „gejostwem” – jak mogłaby to błędnie określić większość ludzi.

Jeśli nie fetysz, to czym tłumaczysz te przebieranki?

Myślę, że wyrasta to z potrzeby dążenia do perfekcji, formy idealnej. To wszystko kwestia postrzegania piękna. I tożsamości. Z tego co mówią sami zainteresowani, to także dobra zabawa. Jest też ogromna grupa ludzi obserwujących i podziwiających efekt tych przebieranek.

Przemierzałeś świat, spotykałeś część lalek osobiście. Czym zajmują się oprócz maskingu?

Wszyscy wydają niesamowite ilości pieniędzy i poświęcają mnóstwo czasu, by przeobrazić się w lalki, to jest ich pasja.

Co cię najbardziej zaskoczyło podczas kręcenia tego dokumentu?

Była jedna sytuacja, niemal nie do uwierzenia, szokująca w takim stopniu, że nie mogliśmy zawrzeć tego w wersji przeznaczonej do tv. To „coś” nosi nazwę „solnej infuzji” i będzie można to zobaczyć w dodatkowych materiałach z programu na stronie Channel 4. Oglądałem to setki razy i nadal szczęka opada mi ze zdumienia.

Luke, która z lalek najbardziej utkwiła ci w pamięci i z jakiego powodu?

Ludzie czasem używają frazesu, że każdy jest wyjątkowy na swój sposób. W przypadku lalek to stwierdzenie potwierdza się w stu procentach. Chociaż Sherry zdecydowanie się wyróżnia. Spędzanie z nim czasu to czysta przyjemność, ale pamiętajmy, że mieszka on ze swoją córką, która, kiedy zaczęliśmy pracować nad produkcją, nie miała jeszcze pojęcia, czym jej ojciec się zajmuje. Przyznał się przed nią w trakcie naszej wspólnej pracy nad filmem, a jej pozytywna reakcja, której byliśmy świadkami, była szczerze wzruszająca.

Podobno byłeś na zjeździe maskerów. Jak było?

Doświadczenie wszechogarniającej radości, która tam panuje, była wręcz zaraźliwa. Najlepszą częścią było wyjście z nimi wszystkimi do klubu, obserwacja tego, co działo się wokół. W kółko razem z Nickiem tylko mamrotaliśmy „ Nie mogę uwierzyć, że to nasza praca”.

Jaka jest reakcja środowiska na zjawisko lalek?

Głównie jest to ciekawość. Na początku ludzie zatrzymują się przed nimi i mierzą ich wzrokiem, próbują zrozumieć, co się właściwie dzieje. Później sprawdzają, co to - dużo macania sztucznych cycków będzie się odbywało wokół ciebie, kiedy wyjdziesz na miasto z lalką.

Czy dla większości lalek to ciągle sfera tajemnicy, czy jednak ich rodziny/przyjaciele o wszystkim wiedzą i to akceptują?

Większość nadal żyje w ukryciu.

Opowiedz trochę o FemSkin i całej rodzinie, która jest z nią związana.

Jest to kombinezon, który ma nadawać ci kształty kobiety, druga skóra. Wytwór Chucka Ramosa, który zmarł kilka lat temu. Jego żona, Barbie, i ich synowie kontynuują biznes w ramach uhonorowania pamięci po nim. Dla nich to coś więcej niż tylko sposób na zarabianie pieniędzy, są dumni z faktu, że wytwarzany przez nich produkt wpływa na życie ich klientów. Ilu z nas może to samo powiedzieć o swojej pracy?

Czy w którymkolwiek momencie pomyślałeś sobie, że sam mógłbyś się w to wkręcić? Czy tylko i wyłącznie traktowałeś siebie jako obserwatora z zewnątrz?

Mam klaustrofobię, więc zamykanie się z kostiumie innego człowieka nie jest czymś, czym mógłbym się zajmować. Nawet gdybym chciał.

Wyobrażasz sobie, że ta subkultura zostanie dopuszczona do mainstreamu w przyszłości?

Cóż, Steven Meisel kilka lat temu sfotografował Carolyn Murphy w kobiecej masce na okładkę włoskiego „Vogue’a”, a bardzo mocno kobiecą maskę przywdziała aktorka Jamie Brewer w halloweenowym odcinku „American Horror Story”. Jednak nasz dokument rzuca na całą sprawę całkiem nowe światło. Nie wydaje mi się, żeby nagle na ulice wyległy teraz lalki, aczkolwiek mamy nadzieję, że nasz film dotrze do tych bardziej odizolowanych maskerów, którzy dowiedzą się, że nie są aż tak odosobnieni w swojej sytuacji a dodatkowo, podrzucą im kilka świetnych pomysłów na nowe przebrania.

POPOŁUDNIE FAUNÓW

20 NAJCIEKAWSZYCH FILMÓW NA 2014 ROK

AMERYKA NA PATYKU