W ceglanym budynku, który sąsiaduje z 30-metrową anteną w dzielnicy faweli Heliópolis (populacja 100 tysięcy) w Săo Paulo, prezenterka radiowa Gerô Barbosa chwyta za mikrofon. – 87.5 FM, czas na kolejny odcinek „Popołudniowych ploteczek"! Dziś opowiem wam dokładnie, co działo się zeszłego wieczoru i co będzie się dziać dziś po zmroku. Czekam na zaproszenia od tych z was, co nie prowadzą po pijaku albo prowadzą na trzeźwo! – krzyczy.Gerô wyznała VICE, że była jedną z pierwszych osób homoseksualnych, które zamieszkały w tej dzielnicy. – Uzbrojeni bandyci, którzy trzęśli okolicą, chcieli nas wygonić, ale postanowiłam zostać i zaprosiłam innych gejów i lesbijki z sąsiedztwa do mnie do domu, żeby pogadać. Zaczęliśmy się pojawiać publicznie w grupach. Wpadaliśmy na imprezy i oznajmialiśmy: „Nigdzie się stąd nie ruszamy!" – opowiada.
Rádio Heliópolis zadebiutowało w eterze w 1997 roku i od razu poprosiło Gerô o poprowadzenie audycji „Popołudniowe ploteczki". – Początkowo audycja skierowana była do społeczności LGBT, ale zaczęły jej słuchać całe rodziny. Wówczas nikt w okolicy nie miał telefonu, więc ludzie przesyłali do radia karteczki z prośbami o konkretne utwory i dedykacje. Program okazał się hitem – wspomina Gerô. Zdaniem prof. Eliasa Liliana z Uniwersytetu w Săo Paulo stacja radiowa stała się kamieniem węgielnym brazylijskiego ruchu LGBT, którego rozkwit przypadł na lata 90. To dzięki niej tysiące biedaków ze slumsów ciągnęło na doroczną Paradę Równości LGBT w Săo Paulo. Stację uhonorowano licznymi nagrodami za te dokonania.– To się nie zdarzyło z dnia na dzień. Ciężko na to pracowaliśmy, ale Heliópolis to dziś bardzo tolerancyjne miejsce – mówi Gerô.Każdy, kto miał okazję w ciągu ostatnich dziesięciu lat pomieszkać w brazylijskich dzielnicach nędzy, przyzna rację Gerô i jej sąsiadom, kiedy nazywają Heliópolis najbardziej przyjazną gejom i lesbijkom fawelą w całej Brazylii. Zacytujmy internetowy magazyn Geni, który specjalizuje się w sprawach seksu i genderu – „to ziemia zdobyta".
Reklama