Ludzie, którzy wierzą, że Ziemia jest płaska

Zdjęcie pochodzi z Flickra Towarzystwa Płaskiej Ziemi.

W 1881 roku angielski pisarz Samuel Rowbotham wydał książkę Zetetyczna astronomia: Ziemia nie jest kulą, 430-stronicowy tom, w którym twierdził, że Ziemia jest jednak płaska. 130 lat później – mimo całego dorobku tej głupiutkiej nauki udowadniającej, że grunt, po którym stąpamy, układa się w kulisty kształt – jego publikacja wciąż inspiruje powstawanie miniruchów.

Po śmierci Rowbothama w 1884 roku, podziwiająca jego dokonania lady Elizabeth Blount założyła Powszechne Stowarzyszenie Zetetyczne w celu kontynuacji pracy mistrza. Organizacja, której przekonania opierały się w znacznej mierze na raczej subiektywnej interpretacji Biblii, po I wojnie światowej zaczęła systematycznie tracić wpływy i w efekcie zniknęła całkowicie.

Ale idea dyskokształtnej Ziemi nie zniknęła. Towarzystwo Płaskiej Ziemi to współczesna grupa oddana promowaniu teorii Rowbothama i próbom przekonania sceptyków takich jak ja. Chciałem się upewnić, że traktują to poważnie, więc skontaktowałem się z kilkoma z nich przez sieciowe forum organizacji.

VICE: Hej, ludziska. Możecie trochę wyklarować waszą koncepcję płaskiej Ziemi?

Członkowie Towarzystwa Płaskiej Ziemi: Witaj na pokładzie. Nasza grupa kontynuuje pracę Samuela Rowbothama, który w swojej książce Zetetyczna astronomia: Ziemia nie jest kulą zademonstrował, że nasza planeta jest płaska. Rowbotham zmarł 130 lat temu, ale jego opinia przetrwała. Tak jak on opieramy nasze przemyślenia na metodzie zetetycznej – alternatywie dla nauki, w ramach której utrzymuje się, że obserwacje poczynione za pomocą zmysłów są bardziej wymierne niż teorie naukowe. Poprzez logiczną dedukcję i analizę danych empirycznych podtrzymujemy przekonanie, że Ziemia jest płaska.

Okej, ale jak wyjaśniacie fakt, że nie jesteśmy w stanie widzieć tych samych gwiazd w zależności od tego, na której półkuli się znajdujemy?

Wszyscy wiemy, że niektóre gwiazdy można zaobserwować z półkuli południowej, a z północnej nie, ale przyczyną jest elektromagnetyczne i optyczne przyspieszenie w ruchu poprzez wir eteryczny. Wierzymy w prędkość kosmiczną, ale w ezoterycznym sensie.

Jeśli Ziemia byłaby płaska i postawilibyście dwa zegary słoneczne w dwóch różnych miejscach, to cień rzucany przez ich wskaźniki byłby taki sam, prawda?

Z pewnością nie! Przyjrzyj się podłodze w twojej kuchni. Jest płaska, prawda? Wyobraź sobie, że masz lampę sufitową i stawiasz na podłodze kij, tak w orientacji pionowej. Jeśli jest on prostopadły do podłogi, długość cienia będzie zależna od umiejscowienia kija w pokoju. To po prostu trygonometria, która działa tak samo dla płaskiej Ziemi. Co także udowadnia, że Słońce jest bliżej, niż mówią naukowcy.

Co masz na myśli? Jak daleko od Ziemi jest według was Słońce?

Znajduje się około 4023 kilometry ponad nami [odległość między Ziemią a Słońcem, nazywana przez naukowców półosią wielką, ma domniemywaną wartość 149 619 000 kilometrów].

Wracając do kuchennego przykładu: dość trudno porównać Słońce z żarówką, bo żarówka jest dużo mniejsza od kuchni, a Słońce ma wagę około 333 tys. razy większą niż Ziemia.

Mylisz się. Słońce i Księżyc mają takie same wymiary. Obie gwiazdy mają średnicę 53,1 kilometrów.

Jak możecie być tak pewni?

Kiedy obserwujesz Słońce, jest ono zawsze umiejscowione pomiędzy zwrotnikiem Raka a zwrotnikiem Koziorożca, co oznacza dystans mniejszy niż 4827 kilometrów. Jak możesz wyjaśnić, że gwiazda, której średnica ‒ według naukowców ‒ wynosi 1 392 083 kilometry, może być widziana między oboma zwrotnikami? To po prostu logiczna dedukcja.

Grafika opublikowana za zgodą Towarzystwa Płaskiej Ziemi.

Jeśli spojrzycie przez teleskop, zobaczycie, że każda planeta i gwiazda we wszechświecie jest kulista. Czemu Ziemia miałaby być wyjątkiem?

Nie zagłębiaj się aż tak w sofizm. Ziemia nie musi być kulą tylko dlatego, że każde inne ciało niebieskie wydaje się kuliste. Nasza planeta jest bardzo wyjątkowa. Po pierwsze ‒ jako ta zamieszkana. Starożytni Grecy uważali, że Ziemia jest okrągła, ponieważ wierzyli, że każde ciało niebieskie to perfekcyjna kula, z Ziemią włącznie. Zwyczajnie wzmocnili swoje przekonanie poprzez obserwację.

Okej, ale to niczego nie udowadnia. Czy jest jakaś inna powszechnie uznawana idea, którą wy uważacie za fałszywą?

Tak, oczywiście. Na przykład Słońce jest reflektorem, który świeci i oświetla określoną powierzchnię. Jeżeli jesteś poza strumieniem świetlnym, jest ciemno. Kiedy patrzysz na zachód słońca, to Słońce po prostu przestaje dla ciebie świecić.

Uważamy także, że biegun północny jest zlokalizowany na środku Ziemi, a poza granicą planety znajduje się Antarktyka. To, co uznajesz za najbardziej wysunięty na południe kontynent, to w rzeczywistości ściana z lodu otaczająca Ziemię. Ta ściana ma wysokość 50 metrów i powstrzymuje wodę przed spłynięciem z powierzchni planety. Ale wciąż debatujemy nad tym, co znajduje się za nią.

Rozumiem. Dziękuję bardzo.