Οι Γυναίκες Ξέρουν να Μάχονται και (Κυρίως) Ξέρουν να Επιμένουν

Το VICE Greece δίνει βήμα σε επιλεγμένες ανθρωπιστικές οργανώσεις και οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων με τη δημιουργία της νέας στήλης «Ρισπέκτ», στην οποία κάθε Δευτέρα θα δημοσιεύονται προσωπικές ιστορίες, άρθρα άποψης, φωτογραφίες, ρεπορτάζ ή άλλες υποθέσεις που ενδιαφέρουν την ελληνική κοινωνία. Στόχος μας είναι να ενημερώσουμε το κοινό και να ανοίξουμε διάλογο για ζητήματα, με τα οποία καταπιάνονται οι συγκεκριμένες οργανώσεις και αξίζουν την προσοχή όλων.

Το συγκεκριμένο άρθρο το υπογράφει η Έλλη Ξένου, από τους Γιατρούς του Κόσμου.

«Υπάρχει μια πάλη καθαρά γυναικεία εναντίον των πατριαρχικών αξιών, που διαιωνίζονται σε όλα τα σημερινά κοινωνικά συστήματα. Και η πάλη αυτή δεν μπορεί παρά να διεξαχθεί μόνο από τις γυναίκες. Αυτός ακριβώς είναι ο λόγος που θεωρώ το Κίνημα για την Απελευθέρωση των Γυναικών απαραίτητο στη σημερινή κοινωνία», έγραφε η Σιμόν ντε Μπωβουάρ, η πιο γνωστή φεμινίστρια της εποχής μας.

Η υπεράσπιση των δικαιωμάτων των γυναικών που βασίζεται στην αρχή ότι τα φύλα είναι διαφορετικά αλλά ίσα στηρίζεται στην αντίληψη ότι η συμπεριφορά της κοινωνίας απέναντι στις γυναίκες είναι άδικη και καταπιεστική. Οι θεωρητικές προσεγγίσεις έχουν διαφορετικές αφετηρίες και οι προτεινόμενες λύσεις διαφέρουν πολύ μεταξύ τους. Γενικά ο «φεμινισμός είναι μια δυναμική συνεχώς μεταβαλλόμενη ιδεολογία με πολλές όψεις, όπως η προσωπική, η πολιτική, η φιλοσοφική, η οικονομική, η ψυχαναλυτική. Αλλά δεν μπορεί να είναι μόνο ένα σύστημα ιδεών. Είναι και μια πρόσκληση και πρόκληση για δράση. Χωρίς δράση, ο φεμινισμός είναι απλώς μια κούφια, αυτοαναιρούμενη ρητορία».

Οι γυναίκες σήμερα εξακολουθούν να αποτελούν την πλειοψηφία των ανέργων και των μακροχρόνια ανέργων, να αμείβονται λιγότερο από τους άνδρες για την ίδια δουλειά, να υπο-αντιπροσωπεύονται στο κοινοβούλιο, να αποκλείονται έμμεσα από τις πολιτικές και οικονομικές αποφάσεις, να υφίστανται έμφυλη βία και να είναι θύματα καταναγκαστικής πορνείας.

H άνοδος της ακροδεξιάς στη χώρα μας και στην Ευρώπη, παράλληλα με την εδραιοποίηση και εξάπλωση του Ισλαμικού φονταμενταλισμού σε χώρες όπως το Αφγανιστάν, τη Συρία, το Ιράκ και τη Λιβύη, δημιουργούν μια νέα, «αντι-δυναμική» αναφορικά με το ζήτημα του γυναικείου φύλου.

Στο Πακιστάν, η απώλεια συλλογικής ιστορικής και κοινωνικής μνήμης προς αυτή την κατεύθυνση είναι ένα αξιοσημείωτο παράδειγμα. Χρειάστηκαν λιγότερα από δέκα χρόνια δικτατορικής διακυβέρνησης προκειμένου η χώρα να οπισθοδρομήσει αιώνες. Οι νέες γυναίκες στο Πακιστάν σήμερα -χωρίς να έχουν ούτε καν το δικαίωμα υπογραφής δημόσιων εγγράφων ως πολίτες δεύτερης κατηγορίας- δεν θυμούνται, ούτε γνωρίζουν να υπήρξαν παλαιότερες εποχές στον χρόνο, όπου τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Κι όμως, υπήρξαν εποχές, όχι και τόσο μακρινές, που οι γυναίκες της χώρας δεν φορούσαν μαντίλα. Tραγουδούσαν, χόρευαν, εργάζονταν.

Και ενώ η θέση της γυναίκας στην Ασία είναι αυτή, το τρίπτυχο «παιδιά-κουζίνα-εκκλησία» προπαγανδίζεται επίσης από υπερσυντηρητικούς πολιτικούς και θρησκευτικούς κύκλους στην Ευρώπη και την Αμερική. Ας μην είμαστε αφελείς. Όταν τα φασιστικά μορφώματα ανά την Ευρώπη «τελειώσουν» με τους αποδιοπομπαίους τράγους που έχουν κατ’ αρχήν στοχεύσει – τους ξένους, τους Μουσουλμάνους, τους τσιγγάνους, τους ομοφυλόφιλους- τότε θα έρθει και η σειρά των γυναικών. Αυτό δεν είναι το μήνυμα της Κασσάνδρας αλλά το προϊόν νηφάλιας παρατήρησης των εξελίξεων προς αυτή την κατεύθυνση: η άνοδος του απαξιωτικού και ρατσιστικού λόγου, οι βασανισμοί, οι δολοφονίες με βάση ή εξαιτίας του προσδιορισμού του φύλου και γενικότερα όλα όσα έχουμε δει τον τελευταίο καιρό να συμβαίνουν και στο πλαίσιο της ελληνικής κοινωνίας, είναι ανησυχητικοί δείκτες προς αυτήν την κατεύθυνση.

VICE Meets Ελένη Φουρέιρα

Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook.

Η εποχή μας εξελίσσεται δυστυχώς σε μια εποχή αμφισβήτησης ακόμα και των πιο βασικών ανθρωπιστικών εννοιών, όπως αυτές διατυπώθηκαν από τις συνθήκες της Γενεύης και προστατεύτηκαν από το Διεθνές Ανθρωπιστικό Δίκαιο. Οι βομβαρδισμοί νοσοκομείων στην Συρία, η καταδίκη του συνόλου του λαού της Υεμένης σε πείνα και αρρώστιες από την Σ. Αραβία, συνοδευόμενη από την εκκωφαντική σιωπή της Διεθνούς κοινότητας και η εγκατάλειψη πλοίων, όπως το Sea Watch στα ανοικτά της Ευρώπης με τις Ευρωπαϊκές χώρες αρνούμενες να δεχτούν τους επιβάτες/πρόσφυγες, είναι πραγματικότητες που ζούμε και οι οποίες μας γυρίζουν πολλά χρόνια πίσω.

Η σημερινή παγκόσμια πραγματικότητα αποδεικνύει δυστυχώς ότι καμιά από τις κατακτήσεις του ανθρώπου στον τομέα της ελευθερίας, της ισότητας, της δημοκρατίας και της προάσπισης δικαιωμάτων δεν είναι αυτονόητη. Ας συνεχίσουμε να παλεύουμε λοιπόν, ο καθένας από την θέση του, για να κρατήσουμε αυτά που κερδίσαμε. Οι γυναίκες ξέρουν να μάχονται και -κυρίως- ξέρουν να επιμένουν. To ίδιο κι εμείς, στους Γιατρού του Κόσμου. Για μας δεν υπάρχουν ξένοι ή ντόπιοι, γυναίκες ή άντρες. Υπάρχουν μόνο άνθρωποι.

Περισσότερα από το VICE

Ας Μιλήσουμε Σοβαρά για τη Σεξουαλική Παρενόχληση στην Εργασία

Χρησιμοποιώ τις Μαθησιακές Δυσκολίες μου για να «Κλέβω» στις Εξετάσεις

Η Φιλιώ Δεν Αναγνωρίζει Πάντα τους Διάσημους που Σερβίρει στο Μαγαζί της