To Αγόρι που Βρήκε Μήνυμα στο Μπουκάλι από Δύο Κοκάκηδες

Θυμάσαι παλιά; Ήσουν ένα αμούστακο, λεπτό παιδί γεμάτο απορίες, που ρουφούσες σαν σφουγγάρι κάθε τι καινούργιο και είχες αυτό το εύθραυστο και εφήμερο χαρακτηριστικό - την αθωότητα. Μπορούσες να περάσεις ώρες ολόκληρες σε κατάφυτους κήπους προσπαθώντας να πιάσεις βατράχια. Μπορούσες να δημιουργήσεις πολύπλοκες ιστορίες και σενάρια στο κεφάλι σου και να τα παίζεις με τα playmobil σου. Βαθιά μέσα σου κρατούσες διαρκώς μια συναρπαστική ελπίδα, ότι μια μέρα εκεί που θα έσκαβες κάτω από το υπόστεγο ή εξερευνώντας μια σπηλιά στην εξοχή, ίσως να ανακάλυπτες μια πραγματική περιπέτεια: αληθινούς πειρατές, ανθρώπους των σπηλαίων ή φαντάσματα.

Και μετά μια μέρα ξυπνάς στα 17 με hangover, το στόμα σου έχει χάλια γεύση και λες «πού πήγε;». Προς τα πού φτερούγισε η αθωότητά σου; Πότε σε εγκατέλειψαν οι ουρανοί και σε ανέλαβε η κόλαση; Πότε έγινες αυτό το τέρας και γιατί δεν μπορείς να ξεφύγεις από τον λάκκο στον οποίο ζεις; Αν διαβάζεις αυτά εδώ, η αθωότητά σου έσκασε σαν μπαλόνι κάποια απροσδιόριστη στιγμή στο κοντινό σου παρελθόν.

Μιας και μιλάμε γι' αυτό, ακολουθεί η ακριβής στιγμή που η αθωότητα ενός 13χρονου αγοριού έγινε χίλια κομμάτια και κυλίστηκε στις λάσπες.

Ευχαριστούμε Mercury Press για το βίντεο. Χίλιες φορές ευχαριστούμε. Σε περίπτωση που αναρωτιέστε τι συμβαίνει εδώ, μπορώ να πω με σιγουριά ότι είναι «το καλύτερο πράγμα που έχει συμβεί ποτέ στον κόσμο». Η ιστορία είναι η εξής: Ο 13χρονος Robbie Chappell  βρήκε ένα μήνυμα σε μπουκάλι στην παραλία του νησιού Hayling του Hampshire. Επέστρεψε σπίτι για να το σπάσει, ενθουσιασμένος με τη σκέψη ότι μπορεί να προέρχεται από τολμηρούς πειρατές ή κάποιον ξεχασμένο ναυαγό, όμως αντί γι' αυτό…

Και σοβαρολογώ – χρειάζεται να αλλάξω μερικές σειρές και να αφήσω μερικά κενά για να κατανοήσουμε πραγματικά πόσο επική είναι αυτή η στιγμή:

Αποδείχθηκε ότι ήταν ένα σημείωμα που είχε γραφτεί την προηγούμενη μέρα από τύπους που αυτοχαρακτηρίζονται «γκρέμλιν της κόκας».

Ορισμένες παρατηρήσεις:

Ο ΠΙΤΣΙΡΙΚΑΣ ΠΗΓΕ ΤΟ ΜΠΟΥΚΑΛΙ ΣΠΙΤΙ ΤΡΕΧΟΝΤΑΣ, ΜΕ ΤΟΝ ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΜΟ ΤΟΥ ΝΑ ΑΥΞΑΝΕΤΑΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΤΟΥ ΒΗΜΑ, ΩΣΠΟΥ ΤΟ ΕΣΠΑΣΕ ΚΑΙ ΒΡΗΚΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΡΑΓΜΑ

Παρακολουθήστε το παραπάνω βίντεο για να δείτε ένα κλασικό παράδειγμα σωστού πατέρα: εξηγεί στο παιδί του ότι πρέπει να κρατά το μπουκάλι με το ένα χέρι και με το άλλο να το σπάσει με το σφυρί –με αργές κινήσεις γιε μου, απαλά– προτού αρχίσει να «του τη λέει» επειδή κρατάει το σημείωμα ανάποδα, ενώ ο μπαμπάς είναι αυτός που τραβάει από λάθος γωνία και απογοητεύεται όταν βλέπει ότι το σημείωμα γράφτηκε την προηγούμενη μέρα από κάποιους «πατημένους» στην κόκα.

ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΚΟΚΑΚΗΔΕΣ ΛΕΓΟΝΤΑΝ «DAN»

Ζούμε σε έναν κόσμο όπου οι φιλίες σφραγίζονται και χτίζονται πάνω σε εύθραυστες και αδύναμες σχέσεις –είστε συνάδελφοι στη δουλειά, πηγαίνετε στο ίδιο σχολείο, σας αρέσει το ίδιο video game, διαβάζετε τα ίδια βιβλία, είστε και οι δύο γκοθάδες– και νιώθω ότι η φιλία του Dan με τον Dan ξεκίνησε και φούντωσε αμέσως μόλις ο ένας από τους δύο είπε, «Μισό, σε λένε και εσένα Dan; Και εμένα Dan με λένε!» και μετά κόλλησαν τα χέρια και είπαν «Dan!».

Στη συνέχεια ήπιαν τουλάχιστον τρία γραμμάρια κοκαΐνης και πέταξαν ένα μπουκάλι μπίρας στην παγωμένη, γκρίζα θάλασσα.

ΤΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΜΕΝΗ ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ROBBIE, ΤΗΝ 45ΧΡΟΝΗ ΚΥΡΙΑ SMITH

«Πρέπει να είναι το χειρότερο γράμμα που έβαλε κανείς σε μπουκάλι», είπε στην Daily Mail. Κυρία μου, διαφωνώ απόλυτα.

ΤΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΓΡΑΦΤΗΚΕ ΣΤΙΣ 12:20 μ.μ. ΕΝΑ ΣΑΒΒΑΤΟ

Αυτό το σημείωμα γράφτηκε μέρα μεσημέρι, ένα Σάββατο, που σημαίνει ότι α) οι τύποι σηκώθηκαν στις 7 το πρωί για να αρχίσουν να σνιφάρουν και να πιουν μπίρες και πήγαν στην παραλία το μεσημεράκι για να απολαύσουν τη ζέστη του φθινοπωρινού ήλιου, όπου αποφάσισαν να ρίξουν ένα μπουκάλι Heineken στη θάλασσα, με τις γνώσεις τους σφραγισμένες μέσα του. Ή, β) είναι πιο πιθανό να ήταν τόσο επικό το κάψιμό τους –τόσο τρελό το παρτάρισμά τους– που ξεκίνησαν περίπου 16 με 18 ώρες νωρίτερα. Πράγμα που σημαίνει ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν ήταν απλώς μεθυσμένοι και φτιαγμένοι, αλλά και ξύπνιοι για 36 ώρες, οπότε σε εκείνη τη φάση πρέπει να νόμιζαν ότι ήταν θεοί.

Νομίζω ότι όλοι ξέρουμε ότι η απάντηση είναι το β), όμως πρέπει να το δικαιολογήσουμε κάπως αυτό. Ακολουθούν δύο ενδείξεις:

-Σε ποια φάση χρίζει κάποιος τον εαυτό του με τον τίτλο «γκρέμλιν της κόκας»; Για να γίνει αυτό πρέπει να το έχεις «κάψει» ήδη για ένα 16ωρο. Δεν γίνεται να ξυπνήσεις και μετά από τρεις ώρες κραιπάλης να αποφασίσεις ότι είσαι γκρέμλιν. Για να γίνεις γκρέμλιν πρέπει να είσαι ξύπνιος τουλάχιστον μιάμιση μέρα. Γκρέμλιν γίνεσαι μόνο όταν αρχίσει να ζαρώνει και να παραμορφώνεται το πρόσωπό σου από την κατάχρηση. Για να γίνεις γκρέμλιν πρέπει να δώσεις πολλά χρήματα. Η μεταμόρφωση σε γκρέμλιν είναι για αληθινούς μαχητές, πραγματικούς πολεμιστές της κραιπάλης.

-Η κραιπάλη γίνεται κραιπάλη μόνο όταν περάσουν τουλάχιστον δέκα ώρες και κάποιος παρατηρήσει ότι πήγε 5 τα ξημερώματα. Αν δεν επιτευχθεί τίποτα από τα παραπάνω, τότε δεν μιλάμε για κραιπάλη. Απλώς έχεις μεθύσει και σκέφτεσαι να στείλεις μήνυμα στην «άκρη» σου στο WhatsApp.

Σύμφωνα με αυτές τις παραμέτρους, το συγκεκριμένο ήταν κραιπάλη. Πρέπει να ήταν τέτοια κραιπάλη που μάλλον θα μπήκε στο top 5  όλων των καψιμάτων του κόσμου. Ο Shane MacGowan των Pogues θα βλέπει αυτή την κραιπάλη και θα λέει, «Το παράκαναν ρε φίλε!». Ο Pete Doherty θα ντρέπεται αυτήν τη στιγμή επειδή τα δικά του καψίματα δεν πιάνουν μία μπροστά σε αυτό. Ο James Brown στα νιάτα του και μέχρι τον θάνατό του θα ήταν περήφανος γι' αυτήν την κραιπάλη. Ίσως πρόκειται για την καλύτερη κραιπάλη του πλανήτη.

ΠΟΤΕ ΣΤΑΜΑΤΑΕΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΣ ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ ΝΑ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΕΙ ΟΤΙ ΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΣΤΑ ΜΠΟΥΚΑΛΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΛΑΣΤΙΚΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΤΕΞΟΥΝ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΣΤΗΝ ΚΡΥΑ, ΑΠΕΡΑΝΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ;

Νομίζω ότι αν ρωτούσες δυο τύπους με το όνομα «Dan» σε ένα πάρτι στη μία τα ξημερώματα αν χρειάζεται να πλαστικοποιήσεις ένα χειρόγραφο σημείωμα προτού το ρίξεις στη θάλασσα μέσα σε ένα μπουκάλι, θα έλεγαν με ένα στόμα, μια φωνή, «Ναι». Αν ρωτήσεις στις 2, νομίζω ότι θα δώσουν μια πιο συγκεχυμένη απάντησή. Στις 3, κανένας δεν μπορεί να τους βρει. Στις 4, είναι τόσο απορροφημένοι στη συζήτηση που έχουν για το πόσο γαμιστεροί είναι στη δουλειά τους και για το ότι κανένας δεν τους το αναγνωρίζει που δεν μπορούν να σου απαντήσουν. Στις 5, δεν θέλουν να πλαστικοποιήσουν το σημείωμα. Στις 12:19 την επόμενη μέρα, ενώ βρίσκονται σε μια παραλία στο Hampshire, με το ιδρωμένο για ώρες μπλουζάκι τους να κολλάει στο δέρμα τους, δεν θέλουν να πλαστικοποιήσουν το σημείωμα. Θέλουν να κλείσουν τη χαρά τους μέσα σε ένα μπουκάλι και να την πετάξουν μακριά για να την απολαύσει κάποιος άλλος. Θέλουν να κλείσουν τη χαρά τους σε ένα μπουκάλι και να τη δώσουν στη θάλασσα ως δώρο, για να την ευχαριστήσουν για τη γενναιοδωρία της.

ΤΟ «ΑΠΕΙΡΗ ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΟ ΚΟΚΟ» ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΣΤΙΧΟΣ ΠΟΙΗΜΑΤΟΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΓΡΑΦΤΕΙ EVER

Σοβαρολογώ. Την έχω ελέγξει αυτή τη θεωρία. Όσον αφορά τη γλωσσολογική αισθητική, το «άπειρη αγάπη για το κοκό» αγγίζει την τελειότητα. Διαλέξτε ένα ερωτικό ποίημα. Οποιοδήποτε ερωτικό ποίημα. Προσθέστε αυτόν τον στίχο. Πάντα ταιριάζει. Πάντα:

Είν' η αγάπη μου σαν ένα πορφυρένιο ρόδο,

Που μόλις ξεπετάχτηκε τον πρώτο μήνα του καλοκαιριού:

Είν' η αγάπη μου σαν τη μελωδία,

Που παίζεται γλυκά σ' ένα ρυθμό αρμονικού συντονισμού.

Τόσ' όμορφη είσαι εσύ, γλυκιά μου αγαπημένη,

Τόσο βαθιά εγώ σε αγαπώ

Κι ακόμα θε' να σ' αγαπώ, ακριβή μου,

Άπειρη αγάπη για το κοκό

Ή

Περνάω λόφους, περνάω λαγκάδια,

Μέσα από θάμνους κι αγριοτριανταφυλλιές,

Περνάω κάμπους ανοιχτούς και χτήματα περιφραγμένα,

Μέσα από χείμαρρους και μέσα από φωτιές!

Άπειρη αγάπη για το κοκό

Ή

Το ποτάμι μου προς τα εσένα ρέει,

Θάλασσα γαλάζια, ποιος θα με υποδεχθεί;

Το ποτάμι μου μιαν απάντηση αναμένει.

Ω θάλασσα, στάσου πλάι μου!

Θα σου προσφέρω ρυάκια

Από κάθε λογής γωνιά,-

Αχ θάλασσα,

Άπειρη αγάπη για το κοκό

Ή

Ελάτε βόμβες φιλικές και πέστε στο Σλάου!

Δεν κάνει για τους ανθρώπους πια,

Δεν υπάρχει χορτάρι μια αγελάδα για να φάει.

Άπειρη αγάπη για το κοκό

ΔΟΞΑ ΣΤΗΝ ΚΡΑΙΠΑΛΗ

Δεν λατρεύουμε όλοι μας απίστευτα την κραιπάλη; Μας διαχωρίζει μόλις μια νιρβάνα από αυτή. Ο Dan και ο Dan γνωρίζουν τη σημασία της κραιπάλης και το πόσο μεγάλο αντίκτυπο μπορεί να έχει στην ανθρώπινη ψυχή και πλέον το γνωρίζει και ο Robbie αυτό. Αυτοί οι δύο «δον» μεταλαμπάδευσαν την κραιπάλη από τη μια γενιά την άλλη και το έκαναν με ένα μεγάλο μπουκάλι Heineken από το σούπερ μάρκετ.

Ο Dan και ο Dan είναι σοφοί γκουρού της κραιπάλης που ψιθυρίζουν το άπιαστο της κραιπάλης από το φάντασμα της δικής τους κραιπάλης. Όταν το μπουκάλι έφτασε στην ακτή και οι δύο βίωναν τα παρελκόμενα του «καψίματος», νιώθοντας φόβο και παραμορφωμένο άγχος. Ήταν μετα-καψιματίες, είχαν ξεπεράσει το «κάψιμο». Όμως για μια στιγμή ήταν Θεοί. «Πάντες όσοι πιάσωσι κραιπάλην, δια κραιπάλης θέλουσιν απολεσθή». Στην υγειά των κοκάκηδων και στην υγειά της θάλασσας. Στην υγειά της γαμημένης της κραιπάλης.

Περισσότερα από το VICE

Αυτά Είναι τα Αγαπημένα Ελληνικά Τραγούδια του 2016

Γιατί η Πάολα Είναι Καλή Τραγουδίστρια - Και Όσοι την Κατηγορούν Είναι Υποκριτές

Χρήστες Ηρωίνης που Έχουν Πάρει Υπερβολική Δόση Μιλούν για το πώς τους Έφεραν Πίσω στη Ζωή