Μία "Deathfluencer" Δίνει Συμβουλές για να Μη Φοβάσαι τον Θάνατο

Η πανδημία ανάγκασε πολλούς από μας να έρθουμε αντιμέτωποι με τη θνητότητά μας, ίσως για πρώτη φορά. Συχνά νιώθουμε ότι δεν έχουμε τα εργαλεία να αντιμετωπίσουμε αυτά τα συναισθήματα, μιας και η σύγχρονη κοινωνίας μάς μαθαίνει να φοβόμαστε τον θάνατο, αντί να τον δεχόμαστε ως φυσικό κομμάτι της ύπαρξης.

Η Claudia Crobatia, 36 ετών, αυτοαποκαλούμενη “deathfluencer” και εκπαιδεύτρια επίγνωσης θανάτου, πιστεύει ότι υπάρχουν πιο υγιείς τρόποι να αντιμετωπίζουμε το τέλος της ζωής. Μέσα από το website της, η Crobatia προσφέρει εκπαίδευση για το πώς να αντιμετωπίσεις το πένθος και να ξεπεράσεις αγωνίες για τον δικό σου θάνατο. Επίσης, συμπεριλαμβάνει παρουσιάσεις νεκροταφείων στη χώρα της, την Ολλανδία, αλλά και από το εξωτερικό.

Ζήτησα από την Crobatia να μοιραστεί έξι συμβουλές για το πώς να αλλάξουμε τους αρνητικούς συσχετισμούς με τον θάνατο, είτε τον δικό μας είτε των αγαπημένων μας. Ακολουθούν παρακάτω:

Φαντάσου τον θάνατό σου

Όταν δέχεσαι ότι θα πεθάνεις μια μέρα, μπορείς να εξερευνήσεις τι σημαίνει αυτό για σένα. Μπορείς να αρχίσεις να σκέφτεσαι τις περασμένες εμπειρίες σου σε σχέση με τον θάνατο και τις απόψεις σου για το τι συμβαίνει στο τέλος της ζωής. Έτσι, ο θάνατος θα είναι λιγότερο αφηρημένος και τρομακτικός.

Το να στοχάζεσαι πάνω στη θνητότητά σου είναι κάτι τόσο αρχαίο, όσο και η ανθρωπότητα. Η λατινική παροιμία memento mori (θυμήσου ότι θα πεθάνεις) ενέπνευσε γενιές Ρωμαίων φιλοσόφων και καλλιτεχνών. Αλλά στη σύγχρονη Δυτική κοινωνία, αποφεύγουμε να σκεφτόμαστε την πεπερασμένη ύπαρξή μας. Η πρόοδος της ιατρικής μετρίασε τις πιέσεις τού να ερχόμαστε αντιμέτωποι τον θάνατο. Ακόμη, τα τελετουργικά αγαπημένων για να εκφράσουν το πένθος τους -ας πούμε τα ρούχα πένθους- χάνονται σιγά-σιγά.

Το κίνημα επίγνωσης θανάτου θέλει να τα αλλάξει αυτά. Το να έχεις επίγνωση της θνητότητάς σου είναι το πρώτο βήμα. Η ιδέα είναι να φανταστείς την ιδανική εκδοχή του θανάτου σου, κατά τη διάρκεια ενός διαλογισμού θανάτου. Στο μάθημά μου, σου ζητάω πρώτα να φανταστείς πού θέλεις να πεθάνεις. Είσαι στο σπίτι ή έξω σε ένα όμορφο τοπίο; Είναι κάποιος μαζί σου ή είσαι μόνος; Αν φανταστείς τις τελευταίες σου στιγμές στη Γη, ήρεμες και γαλήνιες, μπορείς να περιορίσεις σταδιακά τον φόβο σου.

Πες το θηρίο με το όνομά του

Όταν αρρωστήσεις εσύ ή οι αγαπημένοι σου και δεν μένει πολύς καιρός ακόμα, συνήθως αποφεύγουμε το θέμα του θανάτου και δεν παραδεχόμαστε αυτό που συμβαίνει. Είναι κατανοητό αλλά αν αποφασίσεις να δεχτείς την πραγματικότητα και να περάσεις αυτά τα δύσκολα συναισθήματα, μπορείς να τα αλλάξεις αυτό σιγά-σιγά.

Όταν πέθανε ο πατέρας μου στο νοσοκομείο, σε ηλικία 83 ετών, κάθισα μαζί του κράτησα το χέρι του και του είπα ότι θα πήγαινε σε ένα μέρος απόλυτης ελευθερίας. Του είπα ότι δεν πείραζε να αφεθεί και ότι τον αγαπούσα πολύ. Το να δεχτείς τις τελευταίες στιγμές ενός ανθρώπου και να συμμετάσχεις σε αυτές είναι πραγματικά πολύτιμο για εκείνον. Τον βοηθάει να αφήσει τη ζωή πιο εύκολα. Μπορεί να είναι ακόμη και όμορφη εμπειρία, αν αφήσεις τον εαυτό σου να περάσει αυτόν τον πόνο.

Κάνε ένα πλάνο θανάτου

Το να μιλήσεις για τον θάνατο με φίλους και συγγενείς μπορεί να σου δώσει μεγάλη διαύγεια ώστε να δεις τα πράγματα διαφορετικά, ακόμη κι αν είσαι υγιής και δεν έχεις λόγο να πιστεύεις ότι θα πεθάνεις σύντομα. Ποιος ξέρει τι παράξενες σκέψεις μπορεί να έχουν οι γονείς σου για τη ζωή μετά θάνατον; Ίσως ο σύντροφός σου ξέρει πώς θα ήθελε να είναι η κηδεία του.

Φτιάξε με την ησυχία σου ένα πλάνο θανάτου. Για καλό και για κακό. Ο θάνατος είναι προσωπική υπόθεση, όπως και η ζωή. Ποιο τραγούδι θα ήθελες να ακούσει ο κόσμος. Τι θα ήθελες να φοράς; Θέλεις να σε αποτεφρώσουν ή προτιμάς μια «οικολογική» κηδεία που επιτρέπει στο σώμα να αποσυντεθεί;

Γράψε ό,τι είναι σημαντικό για σένα και μοιράσου του με κάποια αγαπημένα σου πρόσωπα. Αλλά πρώτα εξήγησε γιατί το κάνεις, ώστε να μην παρανοήσουν.

Ανάλυσε τους φόβους σου

Δεν είναι τόσο εύκολο να δεχτείς τον θάνατο. Προσπάθησε να δεις τι φοβάσαι ακριβώς - είναι ο τρόπος που θα πεθάνεις; Φοβάσαι το σώμα που αποσυντίθεται ή ότι θα υποφέρεις; Ή ο φόβος ότι δεν θα υπάρχεις και στο τέλος θα ξεχαστείς;

Ο φόβος του θανάτου μπορεί να προκληθεί από κάποια τραυματική εμπειρία, όπως το να δεις ένα μέλος της οικογένειάς σου να πεθαίνει ή από καταστροφικές σκέψεις. Αυτοί οι τρόποι σκέψεις δεν θα σε βοηθήσουν, διότι η πραγματικότητα είναι συχνά διαφορετική απ’ ό,τι πρόβλεψες. Δεν μπορείς να αλλάξεις αυτό που θα συμβεί, έχεις έλεγχο μόνο στο τώρα.

Κάνε μια βόλτα σε ένα νεκροταφείο

Αν εκτεθείς στον θάνατο, αυτόματα εξοικειώνεσαι. Για παράδειγμα, θα μπορούσες να κάνεις μια βόλτα στο πιο κοντινό νεκροταφείο. Επαγγελματική συμβουλή: κάνε λίγη έρευνα για διάσημους που είναι θαμμένοι εκεί - οι τάφοι τους είναι συνήθως πολύ ενδιαφέροντες. Σε μια πρόσφατη παρουσίαση νεκροταφείου στην Γκούντα (ολλανδική πόλη, διάσημη για το τυρί της), βρήκα τον τάφο της κρυφής κόρης του Χιλιανού ποιητή Pablo Neruda. Είναι θλιβερή ιστορία, διότι το κορίτσι γεννήθηκε με υδροκεφαλισμό και ο Neruda εγκατέλειψε εκείνη και τη μητέρα της.

Τα νεκροταφεία είναι τέλεια για να εξετάσεις τις σκέψεις σου σχετικά με τον θάνατο. Αν θέλεις να φτάσεις πιο βαθιά μπορείς να διαβάσεις κάποια βιβλία, όπως του Αμερικανού στοχαστή Ernest Becker για την άρνηση του θανάτου ή του Αμερικανού συγγραφέα Paul Koudounaris που καταγράφει κουλτούρες θανάτου σε όλο τον κόσμο.

Παραδέξου ότι θα ήταν βαρετό να ζεις για πάντα

Αν συνειδητοποιήσεις ότι ο θάνατος είναι αναπόφευκτος, αλλάζει η οπτική σου για τη ζωή. Εγώ βλέπω ομορφιά και στον θάνατο, και στην πεπερασμένη ύπαρξή μας. Αν εξετάσεις την έννοια της αθανασίας -για παράδειγμα σε μυθικά πλάσματα όπως οι βρικόλακες- θα προσέξεις ότι συχνά βιώνουν μια αίσθηση ανούσιου.

Καθώς ο μέσος όρος ζωής είναι 80 χρόνια (στην Ολλανδία), έχουμε επίγνωση του τι θέλουμε να κάνουμε στη ζωή μας. Ως θνητοί, τιμούμε τη ζωή. Έχουμε την τάση να μην περιμένουμε πολύ, για να κάνουμε τα πράγματα που θέλουμε. Γι’ αυτό δεν πρέπει να φοβάσαι να αποδεχτείς τη θνητότητά σου.

Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE Netherlands.

Περισσότερα από το VICE

Για τους 50άρηδες που Μένουν Άνεργοι, η Επιστροφή στην Εργασία Μόνο Εύκολη Δεν Είναι

Ένας στους Δύο Gen Zers Γνωρίζει Κάποιο Περιστατικό Σεξουαλικής Παρενόχλησης στον Κύκλο του

Η Ζωή των Ανθρώπων που Μοιάζουν με Celebrities

Ακολουθήστε το VICE σε Facebook, Instagram και Twitter.