Έτσι Είναι η Ζωή σου Όταν Συγκατοικείς με Μοντέλα

To θέμα δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE UK.

Δεν πέρασε πολύ καιρός από την ημέρα που άρχισα να ασχολούμαι με τις φωτογραφήσεις μόδας, για να καταλάβω ότι μου προκαλούσαν μεγαλύτερο ενδιαφέρον οι άνθρωποι που φορούσαν τα ρούχα παρά τα ίδια τα ρούχα. Έτσι, σιγά-σιγά, άρχισα να βγάζω φωτογραφίες ανθρώπους που δεν φορούσαν καθόλου ρούχα.

Το 2008, έκανα ένα θέμα για τη γαλλική εκδοχή του περιοδικού Playboy. Αυτή ήταν η πρώτη μου επαφή με ένα κορίτσι που λεγόταν Raquel Nave. Η Raquel δεν ήταν ένα συνηθισμένο άτομο. Ήταν πολύ απελευθερωμένη, δίχως όρια και δεν έμοιαζε με κανένα μοντέλο που είχα δουλέψει μέχρι τότε. Καθώς η Raquel άρχισε να γδύνεται, ένιωθα να απελευθερώνομαι από τα στερεότυπα της μόδας. Γίναμε καλοί φίλοι και με κάλεσε στο διαμέρισμα της. Το καθετί στο σπίτι της -καρτ ποστάλ στον τοίχο, πίνακες- ήταν αντιπροσωπευτικό του χαρακτήρα της. Έτσι, μου ήρθε η ιδέα να ξεκινήσω μια σειρά από φωτογραφίσεις, οπου θα φωτογράφιζα μοντέλα στα σπίτια τους.

Μέχρι σήμερα, έχω φωτογραφήσει περίπου 70 μοντέλα στα σπίτια τους και κάθε φωτογράφιση ήταν και μια μικρή, ξεχωριστή περιπέτεια. Λατρεύω το να πηγαίνω στο σπίτι κάποιου χωρίς να γνωρίζω τι με περιμένει. Σχεδόν όλοι μού «ανοίχτηκαν» και μου είπαν τις προσωπικές τους ιστορίες. Ίσως φταίει το γεγονός πως όταν βρίσκεσαι στον προσωπικό χώρο του άλλου, υπάρχει ένα δέσιμο ή, απλά, τα πάω καλά με ένα τσούρμο όμορφους ανθρώπους. Ό,τι και αν είναι, αισθάνομαι ευλογημένος που κατάφερα να συζητήσω μαζί τους για τα όνειρα, τις δυσκολίες, τις φοβίες και τις φιλοδοξίες τους.

RΑQUEL

Με προσέγγισε ένας φωτογράφος όταν ήμουν 17 χρονών. Ήμουν σε ένα μαγαζί και έπινα καφέ. Το να μένεις σε ένα διαμέρισμα με άλλα μοντέλα ήταν κάτι πρωτόγνωρο για μένα. Ουσιαστικά, είσαι σε έναν χώρο με κοπέλες οι οποίες μένουν η μία πάνω στην άλλη. Ήμασταν 8 κοπέλες, στριμωγμένες σε ένα διαμέρισμα με δύο υπνοδωμάτια.

Είχα, σχεδόν, κάθε είδους εμπειρία. Περίεργες διατροφικές συνήθειες, διατροφικές διαταραχές, γλοιώδεις promoters να τηλεφωνούν στο διαμέρισμα, ατελείωτες κλήσεις στο skype με γκόμενους μέχρι και «σκύλες» Βραζιλιάνες που δεν σε άφηναν να χρησιμοποιήσεις το χαρτί υγείας τους. Κάποιες, μάλιστα, έβαζαν λευκαντικό στο σαμπουάν των άλλων ώστε να τους κάνουν σαμποτάζ και να μην πάρουν δουλειές.

CHARLIE

Το πιο ωραίο πράγμα του να είσαι μοντέλο είναι το γεγονός πως παίρνεις αρκετά χρήματα κάνοντας, απλά, μαλακίες. Συν το γεγονός πως γνωρίζεις αρκετά όμορφα κορίτσια. Όμως, δεν βλέπω τον εαυτό μου σαν μια παιδική εκδοχή του Derek Zoolander, δηλαδή να κοιμάμαι σε μια κουκέτα μαζί με άλλα όμορφα αγόρια.

Τα πιο πολλά μοντέλα «τρέφονται» από την προσοχή, πράγμα το οποίο μπορεί να δημιουργήσει περίεργες καταστάσεις. Μια φορά μου είχαν κάνει σαμποτάζ. Τη νύχτα πριν πάω να μιλήσω με ένα πρακτορείο που ενδιαφερόταν να συνεργαστεί μαζί μου, ο συγκάτοικός μου, μου έβαλε κρυφά πιπέρι στο μαξιλάρι μου. Το πρόσωπο μου, φυσικά, πρήστηκε και η συνεργασία δεν προχώρησε.

Προσέχω το βάρος μου αλλά κυρίως λόγω του πάθους μου για το μποξ και όχι για το μόντελινγκ. Τα μοντέλα μπορούν να γίνουν πολύ αστεία, λόγω του τρόπου που ενεργούν για να προσέξουν τη σιλουέτα τους. Βέβαια, δεν είναι αστείο. Αν είσαι παχύς, απλά δεν κλείνεις δουλειές. Πολλά μοντέλα κάνουν ναρκωτικά, όπως η κοκαΐνη, για να μείνουν λεπτά. Εγώ κάνω ναρκωτικά που και που, αλλά κυρίως επειδή γουστάρω να διασκεδάζω στα πάρτι.

GIEDRE

Με ανακάλυψε ένα μικρό πρακτορείο στη γενέτειρά μου, το Raseiniai της Λιθουανίας. Έφυγα από το σπίτι σε πολύ μικρή ηλικία και, έτσι, έμαθα να φροντίζω μόνη μου τον εαυτό μου από νωρίς. Μοιράστηκα ένα διαμέρισμα με κάποια άλλα μοντέλα και ήταν τέλεια. Ποτέ ξανά δεν είχα κάνει τόσο γρήγορα φίλους και, μάλιστα, όμορφους φίλους.

Η βιομηχανία της μόδας είναι αρκετά «σκληρή» και ανταγωνιστική, αλλά ποια βιομηχανία δεν είναι; Οι εταιρίες επιλέγουν ποιο μοντέλο και ποιο look τους ταιριάζει για τη συγκεκριμένη εποχή και το συγκεκριμένο προϊόν. Αν δεν σε επιλέξουν, δεν είναι κάτι προσωπικό, είναι απλά business. Ένα μεγάλο μέρος του να είσαι μοντέλο είναι το να περιμένεις. Να περιμένεις ταξί και πτήσεις, να περιμένεις για να σε δουν σε ένα casting, να περιμένεις σε διάφορα fashion shows ώστε να σου φτιάξουν τα μαλλιά και το make up αλλά, επίσης, να περιμένεις και την έναρξη του show. Πρέπει να μάθεις πώς να περνάς ευχάριστα την ώρα σου και να είσαι υπομονετικός/-ή.

RAIN

Έχασα ένα στοίχημα σε έναν αγώνα ποδοσφαίρου και πήγα σε μια οντισιόν. Με «έκλεισαν» κατά λάθος, νομίζοντας πως είμαι άντρας. Τα υπόλοιπα είναι ιστορία. Καμία δεν μοιάζει σαν εμένα, οπότε δεν έχω μεγάλο ανταγωνισμό.

Όταν κάνω modeling ως γυναίκα, μου ζητούν να είμαι σε μέγεθος μεταξύ 2 και 4 ώστε να χωράω στα ρούχα. Αν όμως με κλείσουν ως άνδρα, μου ζητάνε να είμαι μεταξύ 6-8. Το να αλλάζω το βάρος μου τόσο απότομα για φωτογραφίσεις είναι μια πρόκληση. Όμως, το κάνω σωστά και με υγιή τρόπο με τη βοήθεια του προσωπικού μου διατροφολόγου. Αγαπώ το σώμα μου και όταν μου ζητάνε να φάω ανθυγιεινά φαγητά, ώστε να πάρω βάρος για μια δουλειά, τους στέλνω στο διάολο. Υπάρχει και το Photoshop. Ή με θες, ή δεν με θες.

MARCELLE

Μετακόμισα στην Νέα Υόρκη για σπουδές. Όταν ήμουν μικρότερη, δεν είχα ιδέα τι ήταν το plus-size modelling. Ήμουν μεταξύ των (αμερικανικών) μεγεθών 10 και 12, προσπαθώντας πάντα να χάσω βάρος.

Την πρώτη φορά που με πλησίασε ένας φωτογράφος, ήμουν μέσα σε ένα κατάστημα Sephora. Όμως δεν ήμουν έτοιμη για κάτι τέτοιο. Ήμουν 19 και δεν είχα σκεφτεί καν να ασχοληθώ με το modeling, αφού δεν είχα μάθει ακόμη να αγαπώ το σώμα μου. Η βιομηχανία του plus-size είναι κάτι το οποίο δεν καταλαβαίνει πολύς κόσμος και, αυτό, πολλές φορές με στεναχωρεί. Παρόλα αυτά, η σκέψη πως μπορεί να εμπνεύσω ένα κοριτσάκι στο Oχάιο, για παράδειγμα, ώστε να αγαπήσει το σώμα του, με κάνει να αισθάνομαι όμορφα.

Πραγματικά, έχω σοκαριστεί από το πόσο εύκολο είναι να κάνω καριέρα όντας απλά ο εαυτός μου. Αν η δουλειά είχε την απαίτηση να αλλάξω δραστικά το σώμα μου δεν θα το έκανα. Έχω άλλα χαρίσματα, είμαι έξυπνη.

PRISCILLA

Αυτή η φωτογραφία είναι παλιά. Ήθελα να κάνω τη φωτογράφιση για το project του Hadley. Όμως, ήμουν μόλις τρεις μήνες στην δουλειά και έμενα ακόμη με τους γονείς μου. Έτσι, ζήτησα από έναν φίλο μου να μου παραχωρήσει το δικό του διαμέρισμα. Τότε δεν έβρισκα εύκολα δουλειές, μιας και η ζήτηση για μαύρα κορίτσια, στο Παρίσι, ήταν περιορισμένη.

Η συγκεκριμένη φωτογραφία δεν είναι αντιπροσωπευτική του χαρακτήρα μου. Είναι επηρεασμένη από περιοδικά που διάβαζα εκείνη την εποχή. Συνήθιζα να ντύνομαι για να ευχαριστώ τους άντρες. Όμως, πλέον, ντύνομαι με τρόπο που κάνει εμένα χαρούμενη.

Το look μου σε αυτή τη φωτογραφία είναι περίεργο. Πλέον, έχω βάψει τα μαλλιά και τα φρύδια μου λευκά και, έτσι, είναι δύσκολο να δουλέψω με πρακτορεία. Όμως μου ταιριάζει. Επιτέλους βρήκα τον εαυτό μου και δεν μοιάζω με καμία άλλη. Είναι ειρωνικό, όμως έχω περισσότερες προτάσεις για δουλειές τώρα που δεν συνεργάζομαι με κάποιο πρακτορείο.

LEANDER

Χόρευα breakdance στους δρόμους του Βερολίνου όταν με πλησίασε ένας «ανιχνευτής» ταλέντων (scouter). Το χειρότερο πράγμα στον χώρο του modeling είναι τα casting για την εβδομάδα μόδας. Γνωρίζω μοντέλα που περιμένουν σε μια ουρά για 4 ώρες, για να βγάλουν 100 ευρώ.

Κάνω πολλά παραπάνω πράγματα στη ζωή μου πέραν του modeling. Έχω τη δική μου ανεξάρτητη δισκογραφική, την Dezi-Belle, σπουδάζω Βusiness & Ρolitics και είμαι ακόμη ενεργός στον χώρο του breakdance.

NICOLA

Όταν μπήκα στον χώρο του modeling, γύρω στα 13 μου, έκανα κυρίως δουλειές που περιλάμβαναν σανίδες του skate ή του surf. Μεγάλωσα στη Νέα Υόρκη, οπότε είχα ήδη πολλούς φίλους εκεί όταν μπήκα στον χώρο της μόδας. Πήγαινα σε δουλειές και, αμέσως μετά, επέστρεφα στην κανονική μου ζωή. Αυτό με έσωσε από πολλές αρνητικές καταστάσεις στις οποίες πολλές φορές βρίσκονται τα μοντέλα που έρχονται από αλλού, για να εργαστούν στην Νέα Υόρκη.

Ασχολούμαι κάθε μέρα με τη μουσική, μέχρι να έρθει κάποια δουλειά. Η μπάντα μου λέγεται Caverns. Πιστεύω πως το να έχεις κάποια ενδιαφέροντα, έξω από τον χώρο του modeling, είναι σημαντικό για τα μοντέλα ώστε να δημιουργούν έναν κανονικό χαρακτήρα. Αν έχεις κάτι που σε ευχαριστεί και που σε κρατάει σε εγρήγορση, τότε δεν αναλώνεσαι σε αρνητικά σχόλια. Επίσης, δημιούργησα έναν περίεργο «χαρακτήρα» για τον εαυτό μου, ώστε να έχω τη δική μου θέση στον χώρο.

EVAN

Ξεκίνησα το modeling στα 16 μου. Μεγάλωσα σε ένα πολύ μικρό νησί και, έτσι, δεν είχα ιδέα για τον τρελό χώρο της μόδας. Ο σύντροφος της μητέρας μου με έβγαλε μερικές φωτογραφίες και, μέσα σε μία εβδομάδα, με «έκλεισε» το πρακτορείο NEXT, στο Μαϊάμι. Έπειτα από λίγο καιρό έφτιαξα τις βαλίτσες μου για τη Νέα Υόρκη, όπου υπέγραψα με τη Re:Quest.

Δεν μπορείς να πετύχεις ως μοντέλο δίχως τη βοήθεια της τύχης, του καλού timing, αλλά και της σοβαρής δέσμευσης. Πέραν αυτού, είναι μια υπέροχη εμπειρία για έναν νεαρό ενήλικα.

COREY

Πέρασα υπέροχα όταν έμενα στο συγκεκριμένο σπίτι με τα υπόλοιπα μοντέλα. Ήμασταν πολλά διαφορετικά άτομα, από διάφορες χώρες και ο καθένας είχε τις δικές του ξεχωριστές εμπειρίες. Ήμασταν απλώς κάποιοι τύποι που βρεθήκαμε εκεί με έναν κοινό σκοπό. Περάσαμε όμορφα και δεν υπήρξαν ποτέ σοβαροί καυγάδες.

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.