Ο OXFLOYD Γράφει Rock Μουσική από το Μέλλον

Πολύς κόσμος τον γνώρισε από τη συμμετοχή του σε επιτυχημένα σήριαλ ή σαν γιο του Χρήστου Δάντη και της Κατερίνας Τοπάζη, όμως ο OXFLOYD είναι πολλά περισσότερα από αυτό. Πρόκειται για έναν ταλαντούχο τραγουδοποιό, ο οποίος, το τελευταίο διάστημα, μας έχει δώσει κυκλοφορίες που μας κάνουν να πιστεύουν ότι το μέλλον του ανήκει.

Ο ήχος του αποτελεί ένα κράμα rock ήχων, trap beats και pop/r&b αισθητικής. Δύσκολο εγχείρημα, όμως ο OXFLOYD δείχνει να τα καταφέρνει μια χαρά. Το νέο του Ε.Ρ. με τίτλο “Why Did You Kill Me?” κυκλοφόρησε πριν από λίγες μέρες και αποτελεί μια δυναμική και καλαίσθητη ένδειξη του τι θα ακολουθήσει. Με αφορμή την κυκλοφορία μίλησα μαζί του για να μάθω περισσότερα για το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον του.

VICE: Σε τι φάση σε πετυχαίνω;
OXFLOYD: Αρκετά χαοτική, λόγω του release. Το έχουμε πάει πίσω αρκετές φορές, κυρίως λόγω της τελειομανίας μου. Έχω το ελάττωμα να υπεραναλύω κάποια πράγματα που μπορεί στο τέλος της ημέρας να μην έχουν καμία σημασία. Είναι κάτι που δεν θέλω να συμβεί στις επόμενες κυκλοφορίες. Ωστόσο, το project είναι εκεί έξω και είμαστε πολύ χαρούμενοι γι’αυτό.

Μίλησέ μου λίγο για το Ε.Ρ.
Τα περισσότερα κομμάτια έχουν γραφτεί πριν από πολύ καιρό και περίμενα την κατάλληλη στιγμή για να βγουν. Είναι σε πιο rock ύφος και ήθελα να βγει πριν αρχίσω να αλλάζω τον ήχο μου και να πειραματίζομαι. Είναι ένα Ε.Ρ. που με πηγαίνει στις ρίζες μου και στα ακούσματα που με μεγάλωσαν. Πρόκειται για ένα μεταβατικό στάδιο και αποτελεί το τελευταίο κεφάλαιο του παλιού μου εαυτού. Μουσικά και εσωτερικά. Μέσα από τα τραγούδια εκτυλίσσεται μια ιστορία που περιγράφει το πώς σκότωσα τον παλιό μου εαυτό για να εμφανιστεί ο καινούριος. 

Έχεις βρει τον νέο σου εαυτό;
Υπάρχουν πολλά είδη με τα οποία θέλω να πειραματιστώ, να εξελίξω το «πάντρεμα» του κλασικού με το μοντέρνο. Ωστόσο, στα επόμενα project θα ήθελα να δοθεί μεγαλύτερη βαρύτητα στο δεύτερο κομμάτι, αυτό του μοντέρνου. Θέλω να φέρω στη νεολαία το rock με έναν τρόπο που θα το αγαπήσουν. Οι νέοι έχουν κουραστεί ακούγοντας τα ίδια και τα ίδια. Ψάχνονται για κάτι νέο και αυτό θέλω να δώσω ως OXFLOYD. Δεν θέλω, όμως, να κάνω κάτι απλά για να ακουστεί, αλλά κάτι που αγαπάω.

Μιας και μιλάμε για την ένταξη του rock σε ένα μοντέρνο πλαίσιο, εσύ πώς βλέπεις την αναγέννηση του pop punk που παίζει τα τελευταία χρόνια στην Αμερική;
Είναι υπέροχο και είναι καλό για όλους τους rock καλλιτέχνες. Σιγά–σιγά, η νεολαία θα αρχίσει να ζητάει περισσότερα είδη με κιθάρες. Αυτό που κάνει ο Travis Barker είναι καταπληκτικό. Ο τρόπος που έχει επιστρέψει στο προσκήνιο δουλεύοντας με όλους αυτούς τους νέους καλλιτέχνες είναι genius.

Αυτή την περίοδο τι ακούς;
Αυτό είναι κάτι που συζητούσα πρόσφατα με κάτι φίλους. Τελευταία νιώθω πως δεν μπορώ να βρω κάτι νέο που να με ενθουσιάσει και έτσι καταλήγω πάλι στα παλιά και αγαπημένα μου. Σκοπός μου είναι να φτιάξω το τραγούδι που αν το πετύχαινα στο Spotify να το αποθήκευα αμέσως.

Βασικές σου επιρροές;
Σίγουρα οι Queens of the Stone Age, τους ανακάλυψα στα 11 μου και έκτοτε δεν έχω σταματήσει να τους ακούω, νιώθω ότι τους χρωστάω πολλά. Οι Muse επίσης με έχουν επηρεάσει. O Weeknd επίσης αποτελεί βασική επιρροή μου. Oι $uicideboy$ με έβαλαν στο τριπάκι να πειραματιστώ με τα Trap Beats, όπως και οι Ghostemane.

Πώς ήταν να ζεις στην Αμερική;
Η Αμερική με έκανε ως άνθρωπο -και καλλιτέχνη- αυτό που είμαι σήμερα και το πλάνο είναι να επιστρέψω εκεί με σκοπό να βγάλω τη μουσική μου προς τα έξω. Αυτός είναι ο λόγος που γράφω αγγλόφωνα τραγούδια. Στην αρχή ζούσα στο Ohio, επαρχία. Σκέψου πρόλαβα να δω LeBron και Shaquille στην ίδια ομάδα το 2009. Στη συνέχεια πήγα στη Νέα Υόρκη και ερωτεύτηκα. Εκεί θέλω να επιστρέψω, αγαπώ αυτή την πόλη και τη θεωρώ σπίτι μου.

Θα επέστρεφες ποτέ στην υποκριτική;
Ναι, αλλά όχι στην Ελλάδα.

Πώς ήταν η εμπειρία σου στην τηλεόραση; Σου έδωσε πράγματα που σε βοήθησαν και στην μουσική σου πορεία;
Μου έδωσε σίγουρα μια μεγάλη άνεση μπροστά στην κάμερα και με έβγαλε από το comfort zone μου. Μπορώ πλέον να προσαρμοστώ πολύ εύκολα σε καταστάσεις που δεν νιώθω άνετα. Στο τέλος της μέρας είναι και αυτή μια τέχνη, στην οποία αντίστοιχα με βοήθησε και η μουσική. 

Πόσο σου τη σπάει όταν κάνεις μια συνέντευξη και επιμένουν να σε ρωτάνε για τους γονείς σου;
Μου τη σπάει μόνο και μόνο επειδή αυτό που κάνω είναι κάτι διαφορετικό. Καμιά φορά νομίζουν ότι βγάζω κόμπλεξ ή πως δεν είμαι περήφανος για τους γονείς μου, αλλά αυτό δεν ισχύει. Τους λατρεύω και τους δύο, είμαι πολύ περήφανος γι’ αυτούς, απλώς αυτό που κάνω εγώ είναι κάτι διαφορετικό. Προσπαθούν πολλές φορές να με βάλουν κάτω από τη σκιά τους, να λένε «ο γιος του Δάντη» και αυτό ακυρώνει την προσπάθειά μου. Και κάνω μεγάλη προσπάθεια.

Έχεις παίξει κιθάρα στην μπάντα του πατέρα σου, τι κέρδισες από αυτή την εμπειρία;
Ναι, από τα 16 μου μέχρι τα 19 έπαιζα κιθάρα μαζί του. Τον ευχαριστώ πάρα πολύ γι’ αυτό επειδή μου έμαθε τη δουλειά. Ήμουν από μικρός μέσα σε ένα van με την μπάντα και ταξιδεύαμε. Soundcheck, live, ξέρεις. Όλο αυτό με έκανε επαγγελματία. Σε όποιο stage και να με πετάξεις πλέον μπορώ να ανταπεξέλθω. Ήμουν μόλις 16 ετών και οι εμπειρίες που έζησα ήταν απίστευτες.

Το αγαπημένο κιθαριστικό solo του πατέρα σου;
Το solo στο «Κομμάτια».

Πόσο σημαντική είναι η ομάδα που έχεις γύρω σου;
Το πιο σημαντικό κομμάτι. Δεν πιστεύω ότι μπορεί κάποιος να πετύχει από μόνος του. Η Stay Independent, ο Κωνσταντίνος, οι φωτογράφοι και οι γραφίστες με τους οποίους δουλεύω είναι οικογένεια για μένα. Με το που θα δουλέψεις σε ένα project μου θα σε θεωρώ οικογένεια και θα πάρεις το credit που σου αξίζει.

Από εδώ και πέρα τι περιμένουμε από σένα;
Υπάρχουν σχέδια για live εμφανίσεις και μέχρι τον Οκτώβριο που θέλω να φύγω για Αμερική θα προσπαθήσουμε να κάνουμε όσα περισσότερα πράγματα μπορούμε.

Ακολουθήστε τον Αντώνη Κωνσταντάρα στο Ιnstagram.

Περισσότερα από το VICE

Άγνωστες Φωτογραφίες από τον Πόλεμο στην Ουκρανία

Άτομα που Καπνίζουν Χόρτο Μιλάνε για τις «Μαντσίλες» τους

Electro, Ουσίες, Σεξ: Η Generation Act Λέει στους Νέους Όλα Αυτά που Δεν μας Έλεγαν οι Γονείς μας

Ακολουθήστε το VICE σε Facebook, Instagram και Twitter.