Ένας Μάγειρας μας Πάει για Ελληνικό Φαγητό στο Μπρούκλιν

Το θέμα δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE US.

Αυτήν την εβδομάδα δώσαμε μια φωτογραφική μηχανή στον Jay Wolman, έναν μάγειρα πρώτης γραμμής στα εστιατόρια του Μπρούκλιν, Marlow & Sοns - δύο αγαπημένα μέρη για φαγητό. Αφού ο Jay έκαψε δύο ρολά φιλμ, συζητήσαμε λίγο μαζί του για το τι έγινε την Παρασκευή το βράδυ που τράβηξε τις φωτογραφίες.

VICE: Ποιο είναι περίπου το πρόγραμμά σου τις Παρασκευές;
Jay Wolman: Οι τυπικές βάρδιες της Παρασκευής ξεκινούν για μένα γύρω στη μία το μεσημέρι. Γενικά, είμαι ένας άνθρωπος της ρουτίνας. Συνηθιζω να πηγαίνω στη δουλειά με τα πόδια, για να παρατηρώ τους ανθρώπους γύρω μου. Ειδικά, μου αρέσει να παρακολουθώ τους ανόητους που στέκονται σε μεγάλες ουρές έξω από το Bagel Shop στο Μπέντφορντ κάθε μέρα (όπως φαίνεται στις φωτογραφίες που έβγαλα). Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί συμβαίνει αυτός ο χαμός αφού έχουν μέτρια bagel.

Η δουλειά ξεκινά με ένα meeting μεταξύ της ομάδας που μαγειρεύουμε, προκειμένου να συζητήσουμε το μενού. Κάθε μέρα κάνουμε κι ένα νέο μενού, καθώς και προσαρμογές ή αλλαγές στο μενού απ' το προηγούμενο βράδυ. Οι μάγειρες γράφουν τα δικά τους προσωπικά μενού και πού θα εστιάσουν, και στη συνέχεια φτιάχνουν μια λίστα για να κάνει ο καθένας ό,τι χρειάζεται. Έτσι ξεκινάει και κυλάει η βάρδια.

Από τις δύο το μεσημέρι έως τις πέντε το απόγευμα, ο χρόνος μου δαπανάται για την προετοιμασία των πιάτων που θα μαγειρευτούν εκείνο το βράδυ. Ο χρόνος περνά γρήγορα και για αυτό πρέπει να συνεργαζόμαστε με ακρίβεια. Το σερβίρισμα αρχίζει στις έξι το απόγευμα και συνεχίζεται μέχρι τη μία τη νύχτα. Δεν είναι στάνταρ πότε θα έχει τον πιο πολύ κόσμο, αλλά το εστιατόριο συνήθως είναι πιο πολυσύχναστο την Παρασκευή στις 9 το βράδυ.

Με ποιους δουλεύεις τις Παρασκευές;
Ουσιαστικά, δουλεύω με τους ίδιους ανθρώπους κάθε μέρα και είναι σαν να δουλεύω με τα αδέλφια μου. Τη μια μπορεί να είμαστε αγαπημένοι και την άλλη να σπάμε ο ένας τα νεύρα του άλλου. Πρέπει όμως να εργαζόμαστε από κοινού. Κάποιες φορές ανεβαίνουν οι τόνοι, αλλά αγαπώ αυτό που κάνω.

Πώς πέρασες εκείνη τη νύχτα μετά τη δουλειά και πώς ήταν το επόμενο πρωί σου;
Συνήθως δεν βγαίνω μετά τη δουλειά, αλλά εκείνο το βράδυ συναντήθηκα με κάτι φίλους μου. Πήγαμε σε ένα τοπικό μπαρ, αλλά μετά από λίγο θέλαμε να αλλάξουμε σκηνικό. Έτσι πήγαμε να φάμε κινέζικο κατά τις τρεις τα ξημερώματα. Το πρωί θεωρείται πάντα η επέκταση της νύχτας, οπότε με τους ίδιους τους φίλους πήγαμε στο τοπικό ελληνικό φαγάδικο που συχνάζουμε. Το φαγητό είναι ψιλο-χάλια, αλλά είναι κάτι σαν τελετουργικό για μας να πηγαίνουμε εκεί. Μας αρέσουν οι ομελέτες του βασικά.

Περισσότερα από το VICE

Η Αλβανική Φούντα Κάνει Τζίρο 4,5 Δισεκατομμύρια Ευρώ

Πώς Ήταν να Συμμετέχεις σε Ένα από τα Πρώτα Ιατρικά Πειράματα Χρήσης LSD;

Το Ιταλικό Πορνό που Όλοι Αγαπήσαμε