Τα Τατουάζ των Τελευταίων Κυνηγών Κεφαλών της Ινδίας: Μια Παράδοση που Χάνεται

Οι πρώτες αναμνήσεις που συσχετίζει ο Kanato Chophy με τα τατουάζ είναι βίαιες –  Ινδοί στρατιώτες να σημαδεύουν νεαρούς άνδρες με τατουάζ και να τους τραβολογάνε έξω απ’ τα σπίτια τους μες στη νύχτα. Τις νύχτες αυτές ήχοι από πυρά και κραυγές από αβοήθητες μανάδες έσκιζαν τον αέρα.

«Η στερεοτυπική υπόθεση του Ινδικού Κράτους ήταν ότι όποιος είχε τατουάζ ήταν στασιαστής και επαναστάτης» λέει ο Chophy, ανθρωπολόγος και ερευνητής σπουδών βορειοανατολικής Ινδίας στο Πανεπιστήμιο Utkal. «Δεν είχε σημασία αν τα τατουάζ ήταν παραδοσιακά. Ακόμα και όσοι φορούσαν δερμάτινα  που είχαν εικόνες των Led Zeppelin και των Black Sabbath φυλακίζονταν».

Η βορειοανατολική Ινδία απαρτίζεται από οχτώ πολιτείες και έχει ιστορικό   βίαιων συγκρούσεων ανάμεσα στον στρατό και τους στασιαστές που ήθελαν απόσχιση από την κεντρική διοίκηση. Δημογραφικά, μια από τις πολιτείες, της Ναγκαλάντ, συνίσταται κυρίως σε Νάγκα, μια φυλή με πολλές εθνικές υποομάδες που επίσης ζουν στη γειτονική Μιανμάρ. Μια από αυτές τις υποομάδες οι Konyak, συχνά θεωρούνται οι τελευταίοι κυνηγοί κεφαλών  της περιοχής.

Οι Konyak ήταν μοναδικοί κυνηγοί κεφαλών. Θεωρούνταν τρομεροί και επιθετικοί πολεμιστές και ήταν διαβόητοι για το ότι επέλυαν τις συγκρούσεις αποκεφαλίζοντας τους εχθρούς τους και φέρνοντας πίσω τα κρανία τους, σε καλάθια ειδικά γι’ αυτό τον σκοπό. Έπειτα, τα τρόπαια αυτά τα εξέθεταν με περηφάνια στην κοινότητα του χωριού και στα σπίτια τους.

Είναι επίσης γνωστοί για τα τατουάζ τους.

«Τα τατουάζ των Konyak έδειχναν διάφορες φάσεις της ζωής τους», εξηγεί ο Chophy, που είναι Σούμι Νάγκα, μια από τις φυλές Νάγκα στην πολιτεία.

«Σηματοδοτούσαν διάφορες φάσεις της ενήλικης ζωής, εξέφραζαν την ανιμιστική τους σχέση με τη φύση και κυρίως το κυνήγι κεφαλών».

Στο βιβλίο της The Last of the Tattooed Headhunters,  η Phejin Konyak, δισέγγονη διάσημου κυνηγού κεφαλών, γράφει ότι το κυνήγι κεφαλών και το τελετουργικό του τατουάζ συνδέονται ιστορικά. Μετά από κάθε μάχη, ο πολεμιστής γύριζε με τα κρανία και του έκαναν μελιτζανί τατουάζ σε σχήμα διαμαντιών και ρόμβων. Αυτά τα τατουάζ γίνονταν χρησιμοποιώντας το μελάνι του κόκκινου κέδρου και ακίδες από φοίνικες. Επίσης γράφει πώς για τους άνδρες δεν θεωρούνταν ανδροπρεπές αν φώναζαν όταν τους έκανα αυτά τα τατουάζ.

Τα τατουάζ στο πρόσωπο ήταν για τους πιο τρομερούς πολεμιστές, ιδίως όσους γύριζαν σπίτι από επιδρομές ή κατακτήσεις με ανθρώπινα κεφάλια. Μόνο λίγοι από αυτούς ζουν ακόμα. «Είναι οι τελευταίοι φορείς αυτής της παράδοσης και όταν πεθάνουν θα χαθεί για πάντα», είπε  η Phejin Konyak στο CNN. 

Η κυβέρνηση της Ινδίας απαγόρευσε επίσημα το κυνήγι κεφαλών το 1960 – την ίδια εποχή που οι Naga στις οχτώ πολιτείες είχαν αποδεχτεί εν πολλοίς τον χριστιανισμό. Αμερικανοί βαπτιστές ιεραπόστολοι κήρυτταν επιθετικά τον χριστιανισμό στην περιοχή  από τις αρχές του 19ου αιώνα, με τη βοήθεια των Βρετανών αποικιοκρατών. Οι Βρετανοί και οι ιεραπόστολοι περιφρονούσαν το κυνήγι κεφαλών και θεωρούσαν τους Konyak ειδωλολάτρες ενώ απαγόρευσαν την πρακτική το 1935. Η έλευση της δυτικής θρησκείας βελτίωσε τα επίπεδα αλφαβητισμού στην περιοχή αλλά ο ζήλος εκπολιτισμού αποδυνάμωσε πολλές αρχαίες παραδόσεις, όπως τα τατουάζ.

«Ο χριστιανισμός λέει να γυρίζεις το άλλο μάγουλο και να μην είσαι εκδικητικός», λέει ο Chophy, που είναι χριστιανός. «Δεν κάνουμε βεντέτες γιατί πιστεύουμε ότι ο Χριστός έχει συγχωρήσει τις αμαρτίες μας. Οι Konyak λοιπόν μπήκαν σε έναν τελείως άλλο τρόπο σκέψης και αυτό συνέβαλε πολύ στην απομάκρυνση από το κυνήγι κεφαλών και τα τατουάζ».

Η Tania Chatterjee, φωτογράφος από το Νέο Δελχί, επισκέφτηκε τη Ναγκαλάντ τον Απρίλιο για να καταγράψει το ετήσιο φεστιβάλ Aoling, μια εποχή θερισμού που γιορτάζουν οι Konyak. Συμφωνεί με την εκτίμηση του Chophy για τα παραδοσιακά τατουάζ που πεθαίνουν.

«Όταν γνώρισα τους νεαρούς Konyak ενός χωριού που λεγόταν Λόνγκουα, κανείς τους δεν είχε τατουάζ», είπε στο VICE. «Σχεδόν όλοι είχαν προσηλυτιστεί στον χριστιανισμό και υπήρχαν εκκλησίες σχεδόν σε κάθε χωριό».

Για την Chaterjee αυτός ο εκσυγχρονισμός συνέβαλε πολύ στο να χαθούν τα παραδοσιακά τατουάζ. «Γνώρισα την κόρη του βασιλιά του χωριού και ανακάλυψαν ότι σπούδαζε νοσηλευτική στην Κοχίμα, πρωτεύουσα της Ναγκαλάντ», λέει. Οι περισσότεροι νέοι που μίλησε εξέφρασαν φόβους για διακρίσεις από τους κατοίκους των πόλεων αν είχαν τατουάζ. Για τους νέους η μετακόμιση στις πόλεις ήταν η μόνη επιλογή για ποιοτική εκπαίδευση ή για να κερδίσουν χρήματα. Θεωρείται εισιτήριο εξόδου από τα χωριά τους, τους κακούς δρόμους, την έλλειψη αστικών υποδομών.

Η Ναγκαλάντ και το μεγαλύτερο μέρος της βορειοανατολικής Ινδίας ακόμα δεν έχει καλή συνδεσιμότητα και οι υποδομές της είναι υπό κατάρρευση, παρόλο που βρίσκεται σε γεωγραφικά ευαίσθητη περιοχή στα εθνικά σύνορα.

Όταν η Chaterjee ταξίδεψε στην απομακρυσμένη περιοχή Μον, στα σύνορα Ναγκαλάντ- Μιανμάρ, συνάντησε τους τελευταίους επιβιώσαντες της κουλτούρας των τατουάζ και του κυνηγιού κεφαλών. Είδε τα παραδοσιακά τατουάζ των Konyak στο γεμάτο φακίδες δέρμα των ηλικιωμένων του χωριού, με σχέδια που απεικόνιζαν τη φύση όπου ζούσαν, δέντρα και ποτάμια, οι θαμπές γραμμές των οποίων διασταυρώνονταν στους γυμνούς κορμούς τους.

«Όταν τους φωτογράφισα στις κοινότητές τους με τα τρόπαια του παρελθόντος ήξερα ότι δεν θα είχα άλλη ευκαιρία να καταγράψω αυτή την κουλτούρα που πεθαίνει», είπε η Chatterjee. «Οι περισσότεροι ήταν τόσο γέροι που ήταν σχεδόν φαφούτηδες και δεν μπορούσαν να μιλήσουν καν με τον διερμηνέα μου».

Ο Moba Langfhoang, ένας 35χρονος Konyak, δημόσιος υπάλληλος στη Ναγκαλάντ, δεν βλέπει νοσταλγικά τα τατουάζ των Konyak όπως μερικοί άλλοι. «Η γιαγιά μου είχε τατουάζ στο πιγούνι και στο λαιμό που σηματοδοτούσε διάφορες φάσεις της ενηλικίωσής της. Αλλά τώρα τα τατουάζ της ξεθωριάζουν», λέει στο VICE ο Langfhoang. Οι παππούδες του είναι από τους τελευταίους επιβιώσαντες της φυλής που έχουν ακόμα τατουάζ.

«Δεν μπορούμε να καταλάβουμε τη σημασία αυτών των τατουάζ για τους μεγαλύτερους επειδή έχουμε μεγαλώσουμε σε ένα περιβάλλον όπου δεν υπάρχουν τατουάζ και κυνηγοί κεφαλών», συμπληρώνει ο Langfhoang. «Αυτά τα τατουάζ αφηγούνταν τη δική τους ιστορία και τους πολέμους τους, όχι τα δικά μας. Δεν υπάρχει νόημα να προσκολλόμαστε σε κάτι μόνο για να το κάνουμε».

Όμως ο Mo Naga, ένας 36χρονος tattoo artist από την περιοχή Τεγκνουπάλ στη βορειοανατολική πολιτεία Μανιπούρ, έχει φιλοδοξίες για την αναβίωση των τατουάζ των Konyak. «Δεν έχει σημασία αν έχει απαγορευτεί το κυνήγι κεφαλών» λέει στο VICE. «Τα τατουάζ μας δεν ήταν μόνο προϊόν αυτού. Επειδή ένας λευκός μας λέει ότι το κυνήγι κεφαλών πρέπει να απαγορευτεί και οτιδήποτε έχει σχέση με αυτό, εμείς θα χάσουμε την παράδοσή μας; Αυτά τα τατουάζ εκφράζουν έναν τρόπο ζωής. Διαμορφώνουν τη γλώσσα μας».

Ο Mo Naga εξηγεί πώς ένα από τα τατουάζ που έκανε πρόσφατα σε ένα άλλο μέλος της φυλής του έδειχνε τη σχέση του χωριού με ένα συγκεκριμένο είδος γατόψαρου που ζει στο ποτάμι που διατρέχει το χωριό. Άλλο ένα τατουάζ εξέφραζε τη συμβιωτική σχέση ανάμεσα στα φυτά, τα ζώα και τις φυλές, ακολουθώντας τις ανιμιστικές πεποιθήσεις των Konyak.

«Δεν είμαστε εκπαιδευμένοι να βλέπουμε αυτά τα πράγματα», λέει ο Mo Naga. «Επειδή το μυαλό μας δυστυχώς έχει μάθει να διαβάζει αγγλικό αλφάβητο. Η δουλειά μου έχει να κάνει με την αποαποικιοποίηση . Πρέπει να δούμε την κουλτούρα μας με τα μάτια των προγόνων μας, όχι μέσω του χριστιανισμού.

Σύμφωνα με τον Chophy, η επιλογή του να αποδεχτεί κανείς τα τατουάζ πρέπει

να είναι στη διακριτική ευχέρεια κάθε Konyak. «Μερικοί μπορεί να θέλουν να πάνε στις πόλεις ενώ άλλοι να το διατηρήσουν. Δεν θα κρίνουμε εμείς τις επιλογές τους».

Ο Ma Nag θέλει να αναγνωριστούν τα τατουάζ των Konyak σε παγκόσμιο επίπεδο. Ήδη βρίσκεται στη διαδικασία δημιουργίας ενός «χωριού τατουάζ» στη γενέτειρά του, που μπορεί να λειτουργήσει ως χωνευτήρι για την περαιτέρω ανάπτυξη της κουλτούρας των τατουάζ, να παρέχει γνώση που θα βοηθήσει να εξηγηθεί και να διατηρηθεί η όλη κουλτούρα.

«Θέλω τα τατουάζ των Konyak να μπουν στον κατάλογο άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO. Οι ζωές μας είναι όμορφες και γεμάτες με ιστορίες και μαθήματα για μια ολόκληρη ζωή».

Ακολουθήστε τον Arman Khan στο Instagram.

Αυτές οι Γυναίκες με Αλωπεκία Αποδέχτηκαν το Φαλακρό Κεφάλι τους τη Μέρα του Γάμου τους

«Μη Φωνάξεις, Έτσι Αγριεύει Περισσότερο» - Τι να Κάνεις αν Δεις Αρκούδα Μπροστά σου

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter,  Facebook και Instagram.