Μπορεί να ζούμε στην εποχή του Διαδικτύου, των μουσικών πλατφορμών, των αλγορίθμων και της εικόνας, όμως πάντα θα υπάρχει χώρος στην καρδιά μας για μια καλή ραδιοφωνική εκπομπή. Αποτελεί μια συνθήκη που μας ενώνει και βοηθάει να μοιραστούμε συναισθήματα, πληροφορίες και φυσικά, την αγάπη μας για τη μουσική.
Το να κάνεις ραδιόφωνο εν έτει 2021 είναι σίγουρα μια πρόκληση και ο Ηλίας Ζουμπούλης το γνωρίζει καλά αυτό. Θα τον ακούσεις καθημερινά (15:00-18:00) στη συχνότητα του Nostos Radio 100,6 να παίζει μουσικάρες, από την τοπική και διεθνή ανεξάρτητη σκηνή. Μια από τις ελπίδες του ελληνικού ραδιοφώνου, με χαρακτηριστικά ήρεμη φωνή, to the point τοποθετήσεις και απέραντη λαχτάρα για νέες μουσικές.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Στην εκπομπή του θα ακούσεις από τον Liam Gallagher και τις Wet Leg, μέχρι τα «δικά μας παιδιά», Whereswilder και Aki Rei. Αυτό είναι και το ατού της εκπομπής: Η στήριξη στην ελληνική σκηνή, ένα στοίχημα που φαίνεται να κερδίζει ο Ηλίας, αλλά και η ευρύτερη οικογένεια του Nostos Radio.Πριν από λίγες μέρες τον συνάντησα σε ένα μπαρ στο Κουκάκι. Ήπιαμε μπίρες και μιλήσαμε για τη μέχρι στιγμής πορεία του ως ραδιοφωνικός παραγωγός, την παράλληλη καριέρα του ως μουσικός (MI.RAI) και τον αγαπημένο του rockstar.
Φωτογραφίες: Kirakalo
VICE: Έχεις κάνει σπουδές πάνω στη μουσική, σωστά; Ηλίας Ζουμπούλης: Ναι είχα περάσει σε μια άσχετη σχολή στην Ελλάδα, αλλά ήξερα από την αρχή ότι θέλω να ασχοληθώ με τη μουσική. Έκανα δύο οντισιόν σε μουσικές σχολές που με ενδιέφεραν, σε Αμερική και Αγγλία. Με πήρε η αγγλική και έτσι έκανα σπουδές πάνω στη σύνθεση και τη μουσική παραγωγή.Εκτός από ραδιοφωνικός παραγωγός, νιώθεις και καλλιτέχνης δηλαδή. Κοίτα, όσο ήμουν εκεί έπρεπε να γράφω τουλάχιστον τρία κομμάτια την εβδομάδα και να παραδίδω διάφορες εργασίες. Παράλληλα, συναναστρεφόμουν με μουσικά μυαλά, οπότε σίγουρα νιώθω και αυτό. Πώς μπήκε το ραδιόφωνο στη ζωή σου; Όσο ήμουν στο Λονδίνο με έπιασε μια τεράστια νοσταλγία για την Ελλάδα. Γύρισα το καλοκαίρι για διακοπές και για κάποιο περίεργο λόγο άρχισα να στέλνω βιογραφικά. Έτσι, βρέθηκε το Nostos 100,6 στη ζωή μου. Ήταν η αφορμή να αφήσω πίσω το Λονδίνο -το οποίο με είχε κουράσει πάρα πολύ- και να επιστρέψω στην Ελλάδα. Αγαπώ πάρα πολύ αυτό το μέρος.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Τι σε κούρασε στο Λονδίνο; Όπως και να το κάνεις, είναι μια παγκόσμια μουσική πρωτεύουσα; Ναι, είναι μια μουσική πρωτεύουσα. Αποτελεί τρομερό προορισμό για να το επισκέπτεσαι, αλλά όταν είναι η βάση σου, όλα όσα έχει να σου προσφέρει τα χαίρεσαι λίγο. Δεν έχεις καθόλου χρόνο. Σκέψου ότι για να δω τους κολλητούς μου, κλείναμε ραντεβού έναν μήνα πριν. Συν το γεγονός ότι έπαιζα συνέχεια live για να κυνηγήσω το όνειρό μου. Οι αποστάσεις είναι τεράστιες και αυτό είχε ως αποτέλεσμα να αισθανθώ ένα burn out.Τι σου αρέσει στην Αθήνα; Μου αρέσει πολύ ότι όπου και να κοιτάξεις βλέπεις στοιχεία από άλλες εποχές, προ Internet. Αυτά «παντρεύονται» περίεργα με το σήμερα και αυτό το βρίσκω πολύ ενδιαφέρον. Ενώ υπάρχει παγκοσμιοποίηση, μπορείς να βρεις καταστάσεις που ξεφεύγουν από αυτή.Ποιο σημείο της πόλης σε κάνει να νιώθεις τη μεγαλύτερη νοσταλγία; Σίγουρα το Ψυχικό, επειδή πήγαινα σχολείο εκεί. Σαν παιδί ζούσα με ένα skate στο χέρι, σε πράσινους δρόμους και σε άπλα. Ωστόσο, νοσταλγία μού προκαλεί και το κέντρο της Αθήνας. Σημεία όπως η Πλατεία Μαβίλη, τα Εξάρχεια και το Παγκράτι.Ήταν το Nostos 100,6 η πρώτη σου εμπειρία στο ραδιόφωνο; Ναι. Δεν είχα καμία ραδιοφωνική ή δημοσιογραφική εμπειρία πριν. Συνδεθήκαμε απόλυτα με το team του Nostos, είδαν τη «δίψα» που έχω για τη μουσική και δέσαμε. Παράλληλα, είχα μεγάλη τριβή με το ξένο ρεπερτόριο, λόγω σπουδών και της εμπειρίας μου στην Αγγλία. Έκανα μεγάλη προσπάθεια για να συμφιλιωθώ με το μικρόφωνο σε αυτό το κομμάτι, είχα συνηθίσει κυρίως να τραγουδάω σε αυτό. Κάπως έτσι, σιγά–σιγά, όλα μπήκαν στη θέση τους.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Πώς ένιωσες την πρώτη φορά που βγήκες στον αέρα; Η πρώτη εκπομπή ήταν όλη λάθος, επειδή αισθάνθηκα ότι πρέπει να διασκεδάσω κάποιον. Ουσιαστικά αυτό κάνεις στο ραδιόφωνο, κρατάς παρέα στον κόσμο, αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Πρέπει να βγάζεις ένα μεγάλο κομμάτι της αλήθειας σου και όταν είσαι στην αρχή δεν μπορείς να απαλλαγείς εύκολα από το άγχος και να το βγάλεις προς τα έξω αυτό. Οπότε πήγε πολύ λάθος, το συνειδητοποίησα γρήγορα όμως και άρχισα να το αποβάλω.Εντάξει, στον σταθμό έχετε και έναν από τους πιο αληθινούς. Μιλάς για τον Γιώργο Πολυχρονίου, ε;Ναι. Αισθάνεσαι ότι παίρνεις κάτι από την παρουσία του; Πάρα πολλά. Έχουμε δημιουργήσει μια ιδιαίτερη σχέση. Είναι ένας άνθρωπος που έχει ζήσει και αυτός στην Αγγλία ως φοιτητής, έχει αγοράσει άπειρους δίσκους και έχουμε βρεθεί ουσιαστικά στα ίδια μέρη του Λονδίνου. Μου έχει διηγηθεί πολλά πράγματα από εποχές που εγώ ήμουν ακόμη αγέννητος. Είμαι αιώνιος fan του και αγαπιόμαστε πολύ.
Τι θέλεις να πετύχεις μέσα από την εκπομπή σου; Προσωπικά, με ενδιαφέρει στην εποχή του streaming και της εύκολης πρόσβασης σε ατελείωτη μουσική, το ραδιόφωνο να είναι κάτι timeless. Έχεις έναν άνθρωπο, ο οποίος δεν είναι απλά ένας αλγόριθμος να σε πηγαίνει ένα ταξίδι.Μέσα από την εκπομπή μου θέλω οι ακροατές να κάνουν μια απόδραση. Να υπάρχει παράλληλα μουσική ενημέρωση -εγχώρια και μη- και να θυμούνται κομμάτια που ίσως να έχουν ξεχάσει. Να ενεργοποιούνται αναμνήσεις που μπορεί να έχουν ξεχάσει.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Πώς θα περιέγραφες την εκπομπή σου σε κάποιον που δεν την έχει ακούσει; Πρόκειται για μια εκπομπή που μπορεί μέσα σε ένα 20λεπτο να μεταπηδήσει από την cool local μπάντα με τον φρέσκο ήχο, σε ιαπωνική city pop και αμέσως μετά σε 90’s britpop.
Φωτογραφίες: Kirakalo
Πώς βλέπεις την εγχώρια ανεξάρτητη σκηνή; Η ελληνική σκηνή έχει πάρα πολύ ταλέντο. Προσωπικά, ως μουσικός, νιώθω ότι οι local καλλιτέχνες, επειδή ζουν σε μία χώρα όπου δεν υπάρχει μουσική βιομηχανία, κλείνονται στον εαυτό τους και πιστεύουν ότι δεν υπάρχουν ευκαιρίες. Η εκπομπή είναι μια πολύ ωραία ευκαιρία να παρουσιάζω νέους καλλιτέχνες από όλη την Ελλάδα, οι οποίοι έχουν να δώσουν πολλά στους ακροατές.Ας μην ξεχνάμε ότι οι local καλλιτέχνες έχουν τα ίδια βιώματα με εμάς. Υπάρχει διαφορετική ταύτιση σε σχέση με έναν Λονδρέζο καλλιτέχνη. Η σκηνή έχει πολύ «ψωμί» και πάντα θα έχω αυτιά διαθέσιμα για Έλληνες μουσικούς.Πόσο σημαντική είναι η άμεση επικοινωνία μεταξύ παραγωγού και κοινού μέσω Διαδικτύου; Πολύ. Παλιότερα ο ακροατής είχε τον παραγωγό σαν έναν «μύθο» στο μυαλό του. Πλέον, είμαστε όλοι άνθρωποι που συνδεόμαστε. Ο σταθμός είναι μουσικός, είναι σαν να είσαι με έναν φίλο στην εφηβεία. Σαν να κάθεστε στο δωμάτιο, να ακούτε τραγούδια και να ανταλλάζετε απόψεις.Ήταν μια παρέα για τον κόσμο το ραδιόφωνο κατά τη διάρκεια της καραντίνας; Το εξέλαβα αυτό ως παραγωγός. Και ως ακροατής το ένιωσα και εγώ. Είναι σημαντικό όταν νιώθεις εγκλωβισμένος σε μια κατάσταση να ακούς μια φωνή που σου λέει κάτι ωραίο και να το συνοδεύσει με ένα κομμάτι που ενδεχομένως να αγαπάς - ή να μαθαίνεις για πρώτη φορά.
Μας έλειψαν πολύ και τα live εκείνη την περίοδο. Αλήθεια, ποια συναυλία που έχεις παρακολουθήσει σε συγκλόνισε; Κάποια στιγμή είχα δει στο Λονδίνο ζωντανά τον Prince σε ένα secret gig. Είχα πάει με ένα παιδί από τη σχολή για να τον δούμε και ήμουν ανατριχιασμένος από την αρχή μέχρι το τέλος.Ως μουσικός να περιμένουμε κάτι από σένα; Είμαι σε μια φάση που γράφω ιδέες και απλά τις αφήνω στο συρτάρι. Νιώθω ότι σύντομα θα είμαι έτοιμος να ανοίξω αυτό το συρτάρι. Πρόκειται για μια κατάθεση ψυχής που θέλω να βγει προς τα έξω και αισθάνομαι ότι αυτή η στιγμή είναι κοντά.Αγαπημένος rockstar; Ο Liam Gallagher. Μεγάλωσα με Oasis. Παρέμεινε ένα απλό παιδί, άφησε το rock ’n’ roll να τον παρασύρει και γι’αυτό τον αγαπώ.Top 5 αγαπημένων σου δίσκων;
Με την εγγραφή σας στο newsletter του VICE συμφωνείτε να λαμβάνετε ηλεκτρονικά ενημερώσεις που αφορούν το VICE, οι οποίες ορισμένες φορές ενδέχεται να περιλαμβάνουν διαφημιστικό ή/και χορηγούμενο περιεχόμενο.
