Οι Φεμινίστριες που Θέλουν να Αλλάξουν τα Δεδομένα στον Κινηματογράφο

Το θέμα δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE US.

Στο παρελθόν, το VICE είχε παρουσιάσει τη Hobbes Ginsberg με αφορμή την όμορφη, παραστατική αυτοπροσωπογραφία της, οπότε μου κίνησε την περιέργεια όταν ανέφερε ότι άρχισε μια νέα εταιρεία παραγωγής, τη Red Lighter Films, με την Chloe Feller, μια ηθοποιό και παραγωγό από το Los Angeles. Η πρώτη τους ταινία, στην παραγωγή της οποίας βοήθησε το VICE, λέγεται All-Encompassing and Everywhere. Έκανε πρεμιέρα την περασμένη εβδομάδα στο Pehrspace του L.A.

Η 16λεπτη ταινία μικρού μήκους εξερευνά θέματα όπως η κατάθλιψη, το άγχος, ο σουρεαλισμός και οι υπερήρωες, δηλαδή είναι μια mumblecore εκδοχή του Watchmen. Παρακολουθεί τη Marlow Finch (την υποδύεται η Feller), μια νεαρή καλλιτέχνιδα που τυχαίνει να είναι μια αυτόκλητη τιμωρός με θεραπευτικές δυνάμεις και την περίεργη συγκάτοικό της Beth (την υποδύεται η Anita Vora).

Ο στόχος της Red Lighter είναι να συνδυάσει τον διαθεματικό φεμινισμό με τον κινηματογράφο και να κάνει ταινίες που αντιπροσωπεύουν περιθωριοποιημένες ομάδες ενώ εμμένουν σε ένα συλλογικό ήθος. Λένε πως είναι αποφασισμένες να διαλύσουν τους θεσμούς μέσα στη βιομηχανία της ψυχαγωγίας που αποκλείουν τις γυναίκες, έγχρωμους, διαφυλικά και queer άτομα, καθώς και άλλες καταπιεσμένες ομάδες και δεν τους δίνουν τη δυνατότητα να αριστεύσουν στον τομέα του κινηματογράφου.

Για να μιλήσουμε για όλα αυτά, τηλεφώνησα στις Feller, Ginsberg, και Mackenzie Greeρ - σκηνοθέτιδα του All-Encompassing and Everywhere.

VICE: Hobbes, γιατί αποφάσισες να παίξεις σ' αυτήν την ταινία;
Hobbes Ginsberg: Με ενδιαφέρει ο κινηματογράφος εδώ και καιρό, αλλά πάντα φαινόταν πέραν της εμβέλειάς μου για πολλούς λόγους. Όταν συνάντησα την Chloe πραγματικά «κουμπώσαμε» στον τρόπο που σκεφτόμαστε για τον κινηματογράφο και το είδος των αλλαγών που χρειάζονται να γίνουν στη βιομηχανία. Πιστεύουμε πραγματικά στην ικανότητα δημιουργίας νέων μονοπατιών επιτυχίας και, έτσι, αποφασίσαμε απλά να μπούμε στο παιχνίδι και να το κάνουμε μόνες μας.

Πώς σχετίζονται αυτά τα δύο;
Hobbes: Η φωτογραφία είναι η βάση της καλλιτεχνικής πρακτικής μου τα τελευταία χρόνια. Νομίζω ότι όλα σχετίζονται με αυτό, με κάποιον τρόπο. Η προσέγγισή μου να φτιάχνω εικόνες είναι ιδιαίτερα επηρεασμένη από το στυλ που έχω δημιουργήσει στη φωτογραφία μου και αυτό το υπόβαθρο μου έδωσε τη βάση μέσω της οποίας μπορώ να εξερευνήσω τον κινηματογράφο ως μέσο. Νομίζω ότι η προσέγγισή μου στη φωτογραφία και οι τρόποι που πέτυχα σε αυτόν τον τομέα διαμόρφωσε τον τρόπο που προσέγγισα την ταινία και την επιθυμία να χαράξουμε το δικό μας μονοπάτι.

Πότε άρχισες να γράφεις το All Encompassing & Everywhere; Ποια ήταν η έμπνευση για αυτό;
Hobbes: Αυτό που θυμάμαι ότι συνέβη, πιθανώς πριν από έναν χρόνο, είναι πως αποφασίσαμε ότι θέλαμε να κάνουμε μια ταινία αλλά δεν ξέραμε το θέμα. Ήμασταν στο αυτοκίνητο και αρχίσαμε να πετάμε όσες περισσότερες τρελές ιδέες μπορούσαμε για να δούμε εάν κάτι μας κολλούσε. Ρωτούσα την Chloe τι είδους ρόλους ήθελε πάντα να κάνει. Είχαμε κάνα δυο επιλογές και η Chloe είπε ότι πάντα ήθελε να κάνει μια ταινία με υπερήρωα. Μετά είπε κάτι σαν «απλά πρέπει να κάνουμε μια ταινία υπερήρωα». Απάντησα για πλάκα «ναι, μια mumblecore ταινία υπερήρωα», αλλά έπειτα αλληλοκοιταχτήκαμε και είπαμε «μισό λεπτό, ναι».

Chloe Feller: Ναι, είναι μια καλή ιστορία. Κάπως έτσι λύνουμε πολλά πράγματα. Ωστόσο είχα κάποια θέματα κατά νου πριν από εκείνη τη μέρα, σαν να ξέραμε ότι θέλαμε να πραγματευτούμε το θέμα της κατάθλιψης, του άγχους και να αναρρώσουμε από το τραύμα.

Hobbes: Ήξερα ότι ήθελα να κάνω κάτι που να αναμειγνύει το σουρεαλιστικό στυλ σταθερής φωτογραφίας που ακολουθώ με τον πιο παραδοσιακό «ρεαλισμό». Αλλά, αυτή η «mumblecore υπερήρωα» στιγμή μάς έδωσε το πλαίσιο για να τα βάλουμε όλα μέσα και από εκεί αναπτύχθηκε το project.

Chloe: Καταλήξαμε να πάμε αυτό το βασικό πράγμα στον φίλο μας A.J. Martin, που του έδωσε σάρκα και οστά κάνοντάς το σενάριο. Πραγματικά, καταλάβαμε τι προσπαθούσαμε να κάνουμε σε ένα πιο βαθύ επίπεδο και προσθέσαμε πολλά από αυτά που κάνουν την ταινία αυτό που είναι σήμερα.

Στην περιγραφή της ταινίας, αναφέρετε ότι «παντρεύει» τον διαθεματικό φεμινισμό με τον κινηματογράφο. Γιατί πιστεύετε ότι οι mainstream ταινίες δεν προσπαθούν να συμπεριλάβουν περισσότερες διαφορετικές ιστορίες;
Mackenzie Greer: Η πιο συνηθισμένη δικαιολογία είναι ότι οι λευκοί άνδρες και οι ιστορίες για λευκούς φέρνουν περισσότερα έσοδα και είναι λιγότερο «ριψοκίνδυνες», αλλά πιστεύω ότι αυτά είναι μαλακίες. Οι ιστορίες τους αντιμετωπίζονται ως παγκόσμιες και για όλους, ενώ οι ιστορίες για περιθωριοποιημένες ομάδες αντιμετωπίζονται ως ειδικού ενδιαφέροντος.

Hobbes: Ναι, νομίζω ότι αυτό που ουσιαστικά συμβαίνει είναι ότι υπάρχει έλλειψη σεβασμού από τις δυνάμεις εκείνες προς οποιονδήποτε δεν είναι σαν κι αυτές. Υπάρχουν τόσες πολλές δικαιολογίες που λέει ο κόσμος για να κάνει το ίδιο πράγμα ξανά και ξανά, είτε επειδή «ήταν απλά οι καλύτεροι για τον ρόλο» είτε «λειτούργησε στο παρελθόν, οπότε για να αλλάξει», αλλά τελικά είναι μια τεράστια έλλειψη σεβασμού.

Chloe: Αν και νομίζω ότι μεγάλο μέρος αυτού σχετίζεται με τις κυρίαρχες δομές της εξουσίας στη βιομηχανία, πιστεύω επίσης ότι είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τη μεγάλη υποτίμηση του κοινού. Οι άνθρωποι στη mainstream κινηματογραφική βιομηχανία πιστεύουν ότι το κοινό δεν ενδιαφέρεται για την ποικιλομορφία και την πολυπλοκότητα των διαφορετικών χαρακτήρων (πιστεύω ότι το υποθέτουν αυτό για να επικυρώσουν την προσωπική τους αδιαφορία για αυτά τα αφηγήματα) και έτσι δεν γίνονται οι ταινίες. Ωστόσο, αποτυγχάνουν να εξετάσουν την ποικιλομορφία του κοινού και τι σημαίνει η εκπροσώπηση για το κοινό.

Λόγω αυτού, από πού επηρεαστήκατε για την ταινία;
Chloe: Ειλικρινά, παρατηρώ κυρίως τους συνομήλικους και τους φίλους μου περισσότερο από τους ανθρώπους στη βιομηχανία. Νιώθω ότι κάνουν τα πιο καινοτόμα πράγματα με τον κινηματογράφο και υπάρχει πολλή περισσότερη συνείδηση στους ανθρώπους της ηλικίας μας για να εκπροσωπηθούν τα περιθωριοποιημένα άτομα, αλλά και για κριτική της βιομηχανίας. Επίσης, πραγματικά σέβομαι τη σκηνοθέτιδα Victoria Mahoney. Είμαστε αλήθεια πολύ τυχερές που έδειξε ενδιαφέρον για αυτή την ταινία και ήρθε σε ένα από τα ραντεβού που είχαμε για «γύρισμα». Προσφάτως, την είδαμε σε μια ομιλία της εδώ στο L.A. και όλα όσα έλεγε ήταν τόσο ευθυγραμμισμένα με όσα προσπαθούμε να κάνουμε και η επιμονή και η επιτυχία της είναι απίστευτη έμπνευση για μένα.

Hobbes: Συμφωνώ απολύτως.

Mackenzie: Στους συνομήλικούς μου σίγουρα, διότι όλοι κάνουν καταπληκτικά και θαυμάσια πράγματα, αλλά και στη μαμά μου επίσης, επειδή πάντα υπήρξε ένα ισχυρό πρότυπο για μένα. Τη βλέπω ως μια ισχυρή γυναίκα η οποία πάντα με ενθάρρυνε να ακολουθήσω όλα τα ενδιαφέροντά μου.

Τι ελπίζετε για τη Red Lighter Films;
Hobbes: Πιστεύω ότι, πάνω απ' όλα, προσπαθούμε να κάνουμε κάτι διαφορετικό. Θέλω να έχω μια πλατφόρμα που προωθεί δημιουργικά και προοδευτικά μέσα ενημέρωσης τα οποία δεν έχεις δει ποτέ πριν και που διαφορετικά δεν θα είχαν μεγάλο κοινό. Αλλά και να χαράξουμε έναν νέο χώρο για τα είδη των ιστοριών που θέλουμε να πούμε. Είμαστε πολύ παθιασμένες με την κοινότητα και τη συνεργασία, ειδικά σε έναν τομέα όπως ο κινηματογράφος όπου παραδοσιακά είναι τόσο αδίστακτος και ανταγωνιστικός. Αυτό είναι πραγματικά ο οδηγός μας για το πώς δουλεύουμε με τον κόσμο και πώς θέλουμε να προχωρήσουμε. Ο κινηματογράφος ως βιομηχανία, αυτή τη στιγμή, είναι πράγματι απογοητευτικός με πολλούς τρόπους και πραγματικά θέλουμε να μπούμε μέσα και να διαμορφώσουμε ένα ριζικά διαφορετικό περιβάλλον όπου τα νέα είδη των ιστοριών και μια νέα ομάδα ανθρώπων μπορούν να επιτύχουν.

Chloe: Αυτό που πραγματικά θέλουμε είναι να είμαστε σε θέση να συνεργαστούμε και να κάνουμε ταινίες που είναι διαφορετικές και αντιπροσωπευτικές, καθώς επίσης και να είμαστε σε θέση να το κάνουμε αυτό με όλες μας τις ικανότητες, ό,τι κι αν γίνει. Θέλω να δείξω στον κόσμο την αληθινή δυνατότητα που έχουν αυτού του είδους τα φιλμ και ότι υπάρχει ένα κοινό για αυτά. Πιστεύω ότι είναι πραγματικά σημαντικό να δημιουργήσουμε αποχρώσεις χαρακτήρων των οποίων η περιθωριοποίηση δεν είναι η ουσία όλης της ιστορίας.

Mackenzie: Παγκόσμια κυριαρχία.

Διαβάστε περισσότερα από το VICE

Η Νέα Γενιά Ελλήνων Κινηματογραφιστών Είναι Υπαρκτή και Μάχιμη

Τρομοκρατήθηκα για το Μέλλον μου Βλέποντας την Ταινία «The Rover»

Ο Έλληνας Σκηνοθέτης που Παραδόθηκε στη Γοητεία του Animation
Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.