Την άκουσα για πρώτη φορά στα blind auditions του μουσικού talent show The Voice και από την πρώτη στιγμή πίστεψα ότι μπορεί να είναι η νικήτρια. Ο λόγος για την Joanne, κατά κόσμον Ιωάννα Γεωργακοπούλου, η οποία ακολουθώντας την ομάδα της Έλενας Παπαρίζου κατάφερε να κερδίσει τον εν λόγω διαγωνισμό.
Παρακολουθώντας την πάνω στο stage συνειδητοποιείς ότι κάποιοι άνθρωποι είναι γεννημένοι για να γίνουν popstars και η Joanne είναι σίγουρα μία από αυτούς. Αυτό που την κάνει να ξεχωρίζει, ακόμη περισσότερο, είναι η έλλειψη κόμπλεξ αλλά και η αισθητική της.
VICE: Πώς πέρασες στα Mad Awards; Joanne: Ήταν μια πολύ όμορφη εμπειρία, σίγουρα πρωτόγνωρη για μένα. Χάρηκα που είχα την ευκαιρία να τραγουδήσω με την Έλενα Παπαρίζου, να κάνω πρόβες μαζί της και να δουλέψω με όλα τα άτομα που είχαν αναλάβει τo performance μας. Ζορίστηκα αρκετά στις πρόβες, όμως το αποτέλεσμα ήταν τέλειο και το χάρηκα πολύ. Ήταν πάρα πολύ ωραία, μακάρι να είμαι εκεί κάθε χρόνο. Ανήκεις σε μια γενιά καλλιτεχνών, οι οποίοι βγήκαν στο προσκήνιο μέσα στην πανδημία. Αισθάνεσαι μια μικρή ξενέρα που δεν το ζεις όπως θα ήταν υπό κανονικές συνθήκες; Σίγουρα. Το γεγονός ότι στο The Voice, για παράδειγμα, δεν υπήρχε κοινό ήταν λίγο περίεργο. Την ίδια στιγμή, όμως, δημιουργήθηκε ένα «οικογενειακό» κλίμα, το οποίο ήταν πολύ όμορφο. Στη ζωή κάτι χάνεις, κάτι κερδίζεις. Σε μια συνέντευξή σου διάβαζα ότι πριν το The Voice δεν είχες κάνει live, σωστά; Σωστά, δεν είχα παίξει live. Με τη μουσική άρχισα να ασχολούμαι σοβαρά πριν από περίπου δύο χρόνια - είναι πολύ πρόσφατο δηλαδή. Με το που άρχισα να πηγαίνω στο Ωδείο ξεκίνησε και το The Voice.Κάτι που κράτησες μακριά από τη δημοσιότητα είναι ότι οι γονείς σου είναι γνωστοί ηθοποιοί. Πώς ήταν να μεγαλώνεις σε ένα καλλιτεχνικό σπίτι; Κοίτα, οι γονείς μου είναι low profile. Λόγω της δουλειάς τους δείχνουν κατανόηση και όταν τους είπα ότι θέλω να ασχοληθώ με τη μουσική ήταν χαρούμενοι για μένα. Είναι οι άνθρωποι που με έχουν στηρίξει περισσότερο. Δίπλα τους έχω δει πολλές παραστάσεις, έχω πάει στην Επίδαυρο, έχω γνωρίσει άλλους καλλιτέχνες, ξέρεις, υπήρχε μια όμορφη τρέλα στην ατμόσφαιρα.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Με τα γέλια, τι φάση; Μου το λένε όλοι αυτό. Όταν νιώθω άβολα μού βγαίνει νευρικό γέλιο. Ήταν η πρώτη μου εμπειρία με κάμερες και φώτα, έχω ένα μικρό κοινωνικό άγχος, δεν μπορούσα να δω καλά εκείνη την ώρα, οπότε ένιωθα πολύ εκτεθειμένη και μου βγήκε αυτή η αντίδραση. Γελούσα εγώ, γελούσαν και οι coaches, ήταν μια τρέλα.
Ποια είναι η πιο έντονη στιγμή που σου έχει μείνει από τη συμμετοχή σου στον διαγωνισμό; Είναι δύο. Η μία δεν είναι τόσο ευχάριστη και θα ξεκινήσω με αυτή: Στα battles είχα φοβερό άγχος και νομίζω πως ήταν η πρώτη φορά που δεν μπορούσα να το διαχειριστώ, ένιωθα έρμαιο. Το θυμάμαι πολύ έντονα όλο αυτό. Έτρεμα πάνω στη σκηνή, το μυαλό μου ξέφευγε. Μέχρι να πει η Έλενα με ποιον συνεχίζει, δεν ήμουν και πάρα πολύ καλά (γέλια). Μια πολύ ευχάριστη ανάμνηση είναι από το πρώτο live, όταν μου έκαναν όλοι τα πιο όμορφα σχόλια που ακούστηκαν για μένα. Όχι μόνο για τη συγκεκριμένη εμφάνιση, αλλά συνολικά. Ήταν κάτι πολύ έντονο. Ένιωθα τόσο γεμάτη με αυτά που άκουγα, αισθανόμουν τέλεια. Ήταν πολύ συγκινητική στιγμή.
Πώς νιώθει κάποιος που περιμένει να μάθει αν κέρδισε ένα τηλεοπτικό talent show, μια προσπάθεια μηνών, κατά τη διάρκεια αυτών των βασανιστικών λεπτών που ο παρουσιαστής αφήνει κενό για να δημιουργήσει αγωνία πριν ανακοινώσει το αποτέλεσμα; Εγώ δεν σκεφτόμουν τίποτα, έτρεμαν τα πόδια μου. Προσπαθούσα να θυμάμαι να αναπνέω (γέλια). Καλά, δεν θα γινόταν και κάτι αν δεν κέρδιζα, ξέρεις, δεν καθορίζει απαραίτητα κάτι αυτό, απλώς είμαι αγχωτικός άνθρωπος.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Υπήρξε κάποια στιγμή, πριν φτάσεις στον τελικό, που να πίστεψες ότι θα κερδίσεις; Ποτέ. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι δεν το ήθελα ή πως δεν το οραματίστηκα. Παρακολουθώντας τα talent show τόσα χρόνια, δεν περίμενα ότι θα το κερδίσω τραγουδώντας αγγλόφωνα τραγούδια. Θεωρούσα λογικό ότι θα έβγαινε κάποιο παιδί που έλεγε ελληνόφωνα κομμάτια. Αυτό ήταν το πιο ωραίο. Φάνηκε ότι η γλώσσα με την οποία επικοινωνούμε είναι η μουσική. Ότι άγγιξα τον κόσμο και ας μην τραγουδούσα στα ελληνικά. Θα τραγουδήσεις ελληνόφωνα κομμάτια; Δεν είμαι καθόλου αρνητική προς τον ελληνικό στίχο, απλώς έχω συνηθίσει να τραγουδάω στα αγγλικά και θέλω να ξεκινήσω με κομμάτια που είναι πιο κοντά σε μένα και στη συνέχεια να ανακαλύπτω νέα πράγματα. Σε φοβίζει το γεγονός ότι σιγά-σιγά μπαίνεις σε αυτό που, για κάποιο περίεργο λόγο, αποκαλούμε show biz; Προσπαθώ να κάνω τη δουλειά μου και να μη σκέφτομαι τα υπόλοιπα.
Eurovision θα πήγαινες; Ναι, εννοείται.Αγαπημένο κομμάτι Eurovision δεν ρωτάω, το φαντάζομαι. Ε ναι. MyNumber One, κομματάρα.Πώς είναι η Έλενα Παπαρίζου; Πόσο σε βοήθησε -και σε βοηθάει- στην πορεία σου; Ειλικρινά, η Έλενα είναι από τους πιο γενναιόδωρους και καλούς ανθρώπους που έχω γνωρίσει. Ήταν δοτική από την πρώτη στιγμή και ακόμα ασχολείται με μένα. Να δει πώς είμαι, τι θέλω να κάνω. Νοιάζεται και είναι πραγματικό αυτό, δεν προσποιείται. Την αγαπώ πολύ. Πριν από λίγο καιρό κυκλοφόρησες το πρώτο σου single, μια όμορφη διασκευή στο Twist in my Sobriety. Πώς προέκυψε αυτή η επιλογή; Το αποφασίσαμε από κοινού με την εταιρία Minos EMI. Το πρότεινε η Έλενα, μας άρεσε και προχωρήσαμε με αυτό.
Με την εγγραφή σας στο newsletter του VICE συμφωνείτε να λαμβάνετε ηλεκτρονικά ενημερώσεις που αφορούν το VICE, οι οποίες ορισμένες φορές ενδέχεται να περιλαμβάνουν διαφημιστικό ή/και χορηγούμενο περιεχόμενο.
