VICE Chef: Έφτιαξα Λουκάνικα με Δικό μου Αίμα​

Προειδοποίηση: Αυτό το άρθρο περιλαμβάνει εικόνες με αίμα.

Όταν ξεκίνησα να λέω σε ανθρώπους ότι ήθελα να φτιάξω λουκάνικα αίματος χρησιμοποιώντας το δικό μου αίμα, έβλεπα να σχηματίζεται μια έκφραση αηδίας στο πρόσωπό τους. Σχεδόν όλα τα άτομα με τα οποία μίλησα μου είπαν, «αυτό είναι αηδία».

Αηδία; Για εμένα, αηδία είναι όταν κάποιος σφάζει μια αγελάδα ή ένα γουρούνι. Το αίμα μου έχει πολλά από τα θρεπτικά στοιχεία -τον σίδηρο, τις βιταμίνες και τα μέταλλα– που έχει και το αίμα του χοίρου, με το οποίο συνήθως γίνονταιτα λουκάνικα αίματος, μόνο που δεν κάνω κακό σε κανέναν άλλον, πέρα από τον εαυτό μου. Ήθελα να δω τι θα γινόταν στη διάρκεια της διαδικασίας. Ήθελα να δω πώς θα αισθανόμουν, αλλά και πώς θα αντιδρούσε ο κόσμος. Γιατί η ιδέα μου θεωρείται αηδιαστική, αλλά κανείς δεν πιστεύει ότι είναι εξίσου αηδιαστικό το αίμα των γουρουνιών;

Μου πήρε πέντε λεπτά, για να βρω μια ιστοσελίδα όπου μπορούσα να παραγγείλω τα ιατρικά εργαλεία που θα χρειαζόμουν. Μπροστά μου εμφανίστηκαν λίστες με νυστέρια, γυψοπρίονα και χειρουργικές ποδιές.

Επειδή ήθελα να βεβαιωθώ ότι θα αγοράσω τον σωστό εξοπλισμό - και επειδή μπορούσα να παραγγείλω μόνο βελόνες σε παρτίδες των 100- παρήγγειλα έξι κιβώτια. Κοστίζουν οκτώ ευρώ το καθένα. Στην κατηγορία «προμήθειες μετάγγισης», βρήκα σάκους αίματος για δωρητές. Αφού πλήρωσα για τα περιεχόμενα του εικονικού μου καλαθιού, το μόνο που έπρεπε να κάνω ήταν να περιμένω να φτάσει η παραγγελία μου.

Την επόμενη μέρα, η παραγγελία μου ήταν στην πόρτα μου και ένιωθα σαν παιδάκι την παραμονή των Χριστουγέννων, καθώς ξετύλιγα τα κουτιά με τις εξακόσιες βελόνες και τους σάκους αίματος. Ξαφνικά, το σαλόνι μου έμοιαζε με χειρουργείο.

Είδα μερικά βίντεο στο YouTube και μπήκα στην ιστοσελίδα γνωριμιών Inner Circle για συμβουλές – καθώς κάποια από τα άτομα με τα οποία έκανα match ισχυρίζονταν ότι είναι γιατροί. Λίγες μέρες αργότερα, βρέθηκα να τρυπάω το δέρμα μου στο εσωτερικό του αγκώνα μου με μια βελόνα καλής ποιότητας, που ήταν συνδεδεμένη με έναν σάκο αίματος.

Όσο η γέμιζε σιγά-σιγά ο σάκος με μισό λίτρο από το αίμα μου (η ίδια ποσότητα που δωρίζεις στην τράπεζα αίματος), σκεφτόμουν: Τι θα έλεγε η μαμά μου αν με έβλεπε να κάθομαι στο σαλόνι μου έτσι; Ή οι καθηγητές μου από το Γυμνάσιο;

VICE Video: Πώς Ένα Ψεύτικο Εστιατόριο Έγινε το Νο1 στο Λονδίνο

Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook.

Μόλις γέμισε ο σάκος, το χέρι μου ήταν αδύναμο και είχε πάρει μια ελαφρά μοβ απόχρωση. Είχα σφίξει πολύ το λαστιχάκι ή πήρα πάρα πολύ αίμα; Δεν ήμουν σίγουρη, αλλά σύντομα ήρθε η ώρα να βγάλω τη βελόνα από τη φλέβα. Η έλλειψη εμπειρίας μου οδήγησε σε έναν μεγάλο λεκέ αίματος στο χαλί μου. Μικρό το τίμημα για την ποσότητα αίματος που είχε το σακουλάκι.

Χτύπησε το κουδούνι μου και άνοιξα την πόρτα - ήταν η φίλη μου η Fayette, η οποία μου είχε πει ότι θα με βοηθούσε στο μαγείρεμα, αφού ξέρει τα πάντα γύρω από τα λουκάνικα αίματος.

Ετοίμασα όλα τα υλικά και ξεκίνησα να μιλάω με τη Fayette για τα ερωτικά μας, όσο φτιάχναμε τη γέμιση με φακές, πουρέ ντομάτας, σάλτσα σόγιας και αρωματικά. Στο τέλος, ρίξαμε προσεκτικά σχεδόν όλο το σακουλάκι με το αίμα στο μείγμα. Πλάσαμε λουκάνικα από τη ζύμη και τα βάλαμε σε έναν φούρνο μικροκυμάτων που έχω από τα 90s. Για πρώτη φορά, κατάλαβα τους ανθρώπους που λένε ότι το μαγείρεμα τους δίνει μια αίσθηση ολοκλήρωσης.

Όσο ψήνονταν στον φούρνο τα λουκάνικα αίματος που είχα φτιάξει με το αίμα, τα δάκρυα και τον ιδρώτα μου, η Fayette και εγώ καθαρίσαμε την κουζίνα. Σε εκείνη τη φάση, έμοιαζε με σφαγείο.

Τα λουκάνικα ήταν σχεδόν έτοιμα, αλλά τι είδους γιορτή θα ήταν χωρίς καλεσμένους; Παραδόξως, πολλοί άνθρωποι ήταν ανοιχτοί στο να δοκιμάσουν το αιματηρό μου δημιούργημα: Πολλοί συνάδελφοι, φίλοι και ο συγκάτοικος μου -του οποίου τα κόπρανα έβαλα σε ένα χάπι πριν από λίγους μήνες– είχαν δώσει μάχη για μια θέση στο τραπέζι. Δεν είχα πολλά λουκάνικα, γι’ αυτό αποφάσισα να φτιάξω ένα δείπνο για δύο και κάλεσα έναν φίλο.

Αφού έβγαλα τα λουκάνικα από το φούρνο, ετοίμασα δύο όμορφα πιάτα. Για μια τελική πινελιά, πασπάλισα το κάθε πιάτο με το αίμα που είχε περισσέψει.

Άναψα μερικά κεριά και καθίσαμε. Ήμασταν έτοιμοι να φάμε. Κόψαμε περιχαρείς τα λουκάνικα και ξεκινήσαμε να τα μασουλάμε λες και ήμασταν κριτές σε reality μαγειρικής. Η υφή ήταν πολύ καλή και το πιάτο ήταν όσο καυτερό έπρεπε. Δυστυχώς, το παράκανα λίγο με τη σάλτσα σόγιας, οπότε το λουκάνικο ήταν κάπως αλμυρό. Δεν ήταν κακό, όμως.

Το αρχικό άρθρο δημοσιεύθηκε στο VICE US.

Περισσότερα από το VICE

Η Καλλιτέχνιδα που Πηγαίνει το S&M στα Άκρα

Κάτσε Κάτω από την Μπάρα για να Σώσεις τα Κόκκαλά σου

Ας Ντραπούμε Όλοι για Αυτό το (Ανθ)ελληνικό Βίντεο που «Κάνει Πλάκα» με τους Πνιγμούς Προσφύγων