Οι Άνθρωποι που Συναντάς Όταν Ψάχνεις Καινούριο Συγκάτοικο

To άρθρο δημοσιεύθηκε αρχικά στο VICE UK.

Πριν από έναν μήνα, μου έστειλαν ειδοποιητήριο έξωσης και από τότε ψάχνω σπίτι. Είναι πιεστική κατάσταση: oι έξτρα δουλειές για να πληρώσω το νοίκι και την εγγύηση, οι ατελείωτες ώρες σε site και στο Facebook ψάχνοντας σπίτια, το άγχος που σε πιάνει, όταν ξέρεις ότι υπάρχει χρονικό όριο παραμονής στο τωρινό σου σπίτι. Όμως, παρόλο που είναι φρίκη να ψάχνεις σπίτι, το να ψάχνεις συγκάτοικο είναι ακόμη χειρότερο. Πλησιάζω τα 30 και το γεγονός ότι ψάχνω να συγκατοικήσω είναι μια διαρκής υπενθύμιση ότι οι ηλίθιες επιλογές που έκανα στη ζωή μου, με έχουν αποκλείσει από συγκεκριμένες κατηγορίες ενοίκου της ενήλικης ζωής. Εφόσον δουλεύω freelance είναι σχεδόν απίθανο να νοικιάσω μόνος κι έτσι είμαι αναγκασμένος να ζω στον άγριο κόσμο της συγκατοίκησης.

Το να ψάχνεις συγκάτοικο –με δικό του σπίτι- μοιάζει πολύ με τα online ραντεβού. Η μόνη διαφορά είναι ότι μετά από κάθε απογοητευτική συνάντηση δεν υπάρχει καν η πιθανότητα να σου τον παίξουν τουλάχιστον. Συναντάς ανθρώπους ξέροντας ότι δεν ταιριάζετε και πολύ, αλλά παραμυθιάζεσαι, μπας και πιστέψεις ότι ίσως δεν είναι έτσι τα πράγματα, ότι ίσως οι φωτογραφίες να αδικούν το σπίτι. Ίσως oι Κουκουβάουνες να είναι πολύ cool απ' ό,τι νόμιζα. Η πλειονότητα αυτών των συναντήσεων, φυσικά, είναι χάσιμο χρόνου για όλους τους εμπλεκόμενους, αλλά δεν υπάρχουν και άλλες επιλογές. Όσο έψαχνα για σπίτι, διαπίστωσα ότι μερικά χαρακτηριστικά ανθρώπων έτειναν να επαναλαμβάνονται, έτσι έκανα μια λίστα με τους ανθρώπους που συναντάς, όταν ψάχνεις σπίτι.

Τρεις με τέσσερις φίλοι, σε κοινό σπίτι. Στρώματα στο πάτωμα. Σημαία της Τζαμάικα με τον Bob Marley και χασισόφυλλο ή μια αφίσα του Trainspotting σε κάθε δωμάτιο, ένας καναπές που βρήκαν στον δρόμο, πράγματα που είχες και εσύ στα σπίτια όπου συγκατοικούσες, πριν από μια δεκαετία, όταν ακόμη νόμιζες ότι ένα πτυχίο στις θεωρητικές επιστήμες ήταν αξιόλογη επιδίωξη, βασιζόμενος στο γεγονός ότι η γνώση per se ήταν αξιόλογη επιδίωξη. Καθώς βγαίνεις από την κουζίνα, αμυδρές σωματικές οσμές σε χτυπούν στα ρουθούνια και έχεις φλασμπάκ μιας εποχής που τα πράγματα ήταν πολύ πιο απλά. Τότε βλέπεις μια κατσαρίδα στη γωνία και συνειδητοποιείς πως δεν υπάρχει επιστροφή.

Απόγονοι των απατεώνων με τα μέιλ τύπου «Νιγηριανός Πρίγκιπας». Ο απατεώνας, έχει βάλει στο Ίντερνετ φωτογραφίες ενός φοβερού διαμερίσματος, σε καλή περιοχή. Η τιμή φαίνεται απίστευτα συμφέρουσα. Διαβάζοντας τα μικρά γράμματα, συνειδητοποιείς ότι λόγω υποχρεώσεων στο εξωτερικό δεν μπορεί να σου δείξει το σπίτι - και δεν μπορεί ούτε να στείλει κάποιον να σου το δείξει. Αλλά αν στείλεις με PayPal τα μισά λεφτά για τους πρώτους μήνες σε έναν λογαριασμό hotmail, θα σου το κρατήσουν. Επίσης, βιάσου, επειδή δεν θα μείνει για πολύ. Ναι, βέβαια, σας παρακαλώ, πάρτε τα λεφτά μου.

Το ξέρει ότι οι περισσότεροι νέοι ψάχνουν κάποια λίγο πιο κοντά στη δική τους ηλικία, γιατί όμως κανείς δεν θέλει να το τολμήσει με μια λίγο μεγαλύτερη γυναίκα; Θα σου πει ότι οι μεγαλύτερες είναι σίγουρα πιο υπεύθυνες από τις νεότερες και πως αν οι αναθεματισμένοι οι millennials ξεκολλούσατε από τα κινητά σας, για να κοιτάξετε κάποια έστω για μια στιγμή, θα βλέπατε πόσο υπέροχο μπορεί να είναι να ζεις με μια πενηντάρα. Επίσης, είχε δοκιμάσει LSD πριν από 20 χρόνια και ενώ τώρα κάνει υγιεινή ζωή –με εξαίρεση λίγο ροζέ κρασί περιστασιακά– δεν την πειράζει να διασκεδάζεις «μέσα σε λογικά πλαίσια». Οι αγγελίες της συνοδεύονται από μια φωτογραφία όπου μοιάζει με φίλη της μαμάς σου και ενώ σύμφωνα με τα κλισέ θα έπρεπε να έχει γάτα, δεν έχει (έχει, όμως, ένα κατοικίδιο που έχει πλάκα, όπως μια σαύρα ή ένα πουλί). Το αντίστοιχο της κυρίας σε αρσενικό, αποτελεί το ζωντανό παράδειγμα τού γιατί ο Bukowski δεν θα έπρεπε να αποτελεί πρότυπό σου.

VICE Video: The Real Greek Survivors: Ο Εξαρχειώτης Μελισσοκόμος του Ταΰγετου

Αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι λειτουργικοί φίλοι της φούντας. Δεν είναι οι χίπηδες που χρησιμοποιούν το χόρτο ως συμπλήρωμα στη χαλαρή ιδεολογία τους, ούτε καν οι σχολαστικοί γνώστες, που μπορούν να σου πουν τις λεπτομέρειες κάθε είδους. Είναι οι άνθρωποι που, όταν τους ρωτάς με τι ασχολούνται, απαντούν ότι καπνίζουν χόρτο. Το ότι καπνίζουν χόρτο είναι το πιο χαρακτηριστικό στοιχείο της προσωπικότητάς τους. Αντί για χόμπι ή φίλους έχουν αφιερώσει τη ζωή τους στην κατανάλωση ενός φυτού. Τους αρέσει να σκάνε μπάφους μέσα στο σπίτι, αλλά τσιγάρο ούτε κατά διάνοια – είναι αηδία να καπνίζεις τσιγάρο, μέσα στο σπίτι.

Σε μια αγορά όπου όλοι προσπαθούν να νοικιάσουν το μπαλκόνι τους, ένας καλός μεσίτης μπορεί να αποβεί σωτήριος. Φυσικά, δεν είναι όλοι οι μεσίτες ίδιοι. Ένας μεσίτης που βρήκα πρόσφατα, μου έδειξε ένα σπίτι που ήθελε επειγόντως ανακαίνιση. Πραγματικά, αν τα σπίτια πάθαιναν ηπατίτιδα, έτσι θα ήταν. Την επόμενη εβδομάδα που πέρασα από εκεί, είχε μια μεγάλη ταμπέλα «προς κατεδάφιση» στην πόρτα. Ο μεσίτης μιας φίλης, που την πλησίασε μέσω του Craiglist, της έδειξε ένα σπίτι που είχε μια πολύ ιδιαίτερη μυρωδιά. Της εξήγησε ότι ο προηγούμενος ενοικιαστής είχε πεθάνει την περασμένη εβδομάδα, αλλά τον είχαν πάρει από εκεί μέσα μόλις την προηγούμενη μέρα. Έπειτα, της είπε ότι λόγω της πτωματίλας ίσως μπορούσε να πείσει τους ιδιοκτήτες να κόψουν εκατό δολάρια από το ενοίκιο. Οι ύποπτοι μεσίτες έχουν διάφορες μορφές, αλλά αυτό που τους προδίδει είναι το Bluetooth. Αν κάποιος που προσπαθεί να σας νοικιάσει σπίτι έχει ένα γκατζετάκι το οποίο ήταν η εκδοχή του μέλλοντος το 2006, αφήστε το καλύτερα.

Αυτά τα πιτσουνάκια έχουν τρία χρόνια σχέση και προσπαθούν μετά μανίας να βρουν κάποιον τρίτο να μείνει στο σπίτι τους. Ο τρίτος όχι μόνο θα πληρώνει νοίκι για το δικό τους σπίτι, αλλά θα λειτουργεί και ως διαιτητής ανάμεσα σε δυο ανθρώπους που ξεχνούν τους λόγους για τους οποίους έχουν αποφασίσει να είναι μαζί. Ο τρίτος συγκρατεί διαρκώς την αμοιβαία πικρία τους που βράζει κάτω από την επιφάνεια. Όταν δείχνουν το σπίτι τους, κάνουν επίδειξη τρυφερότητας, ενώ ταυτόχρονα εμπλουτίζουν την κουβέντα με παθητικοενεργητικά αστειάκια για το έτερον ήμισυ.

Ο πολυσυντροφικός τύπος (είναι πάντα άνδρας) ζει σε ένα εκπληκτικό σπίτι με τουλάχιστον άλλους τρεις συγκάτοικους, που παραδόξως λείπουν. Προτού ρωτήσει με τι ασχολείσαι, ο πολυσυντροφικός τύπος σού τονίζει ότι πρέπει να ξέρεις πως πρόκειται για ένα περιβάλλον πολύ θετικό απέναντι στο σεξ και οποιοσδήποτε εν δυνάμει συγκάτοικος θα πρέπει να καταλάβει και να σεβαστεί τον τρόπο ζωής του σπιτιού. Η συζήτηση αυτή διαρκεί τουλάχιστον 20 λεπτά και περιλαμβάνει σύντομες αναφορές σε «σπιτικά μασάζ» και ζώνες προαιρετικού ντυσίματος. Η συζήτηση εμπλουτίζεται με κλεισίματα του ματιού.

Κρύσταλλοι. Ήξερες για τη θεραπευτική τους δύναμη; Γιόγκα; Ήξερες για τη θεραπευτική της δύναμη; Αυστηρή χορτοφαγία! Ήξερες ότι είναι ηθικά λάθος να τρως ζώα και πάρα πολύ κακό για το κορμί και το μυαλό σου; Το σπίτι των παιδιών της γης είναι κοινόχρηστο και αν θέλεις να σε καλωσορίσουν, πρέπει να είσαι πρόθυμος να προσαρμοστείς στις απόψεις τους. Μέρος του ενοικίου μπορεί να συμπληρωθεί με εργασία στον κοινόχρηστο κήπο.

Μπαίνεις στο διαμέρισμά τους και ένας εν δυνάμει συγκάτοικος μιλάει για την καλοπληρωμένη δουλειά του σε κάποια δημιουργική εταιρεία μάρκετινγκ και οι άλλοι αναφέρουν το πρόσφατο ταξίδι τους στην Ευρώπη. Κοιτάζεις τον ακριβό καναπέ και θαυμάζεις το πλυντήριο/στεγνωτήριο. Καθώς σε ξεναγούν στο σπίτι συνειδητοποιείς ότι μοιάζει με κάτι που θα έβλεπες σε ταινία και πως είναι ταυτόχρονα μέσα στο μπάτζετ σου, επειδή οι δύο συγκάτοικοι μένουν χρόνια εδώ. Οι εν δυνάμει συγκάτοικοι σε ρωτάνε πράγματα για σένα με αστείο και γοητευτικό τρόπο. Χαμογελάνε πλατιά και συνειδητοποιείς ότι, αν μπορούσες να ζήσεις εδώ, αν μπορούσες να τους μοιάσεις περισσότερο, τότε όλα σου τα προβλήματα θα λύνονταν. Δείχνεις υπερβολικό ζήλο ελπίζοντας να μην τους ξενερώνεις και όταν δυο μέρες αργότερα πηγαίνεις να δεις τι γίνεται, σε ενημερώνουν ότι, δυστυχώς, βρήκαν κάποιον άλλον.

Περισσότερα από το VICE

Ο Έλληνας που Πολέμησε στη Ζούγκλα του Βιετνάμ Αφηγείται τη Ζωή του

Ο Mad Clip Μιλά για τη Ζωή του Μέχρι να Γίνει «Dealer» και Δηλώνει «Τρελός» για το Ελληνικό Ραπ

Από τον Φονικό Καύσωνα του 1987, στους 43 Βαθμούς του 2017