Μπορείς κι Εσύ να Δοκιμάσεις τα Τελευταία Γεύματα Θανατοποινιτών

Ο James Edward Smith είχε δουλέψει ως μέντιουμ που έλεγε τα ταρώ, ως αυτοαποκαλούμενος ιερέας βουντού και ως ταξιτζής, προτού ληστέψει και σκοτώσει έναν υπάλληλο ασφαλιστικού γραφείου στο Τέξας. Ο Smith καταδικάστηκε σε θάνατο και τις μέρες πριν από την εκτέλεσή του, ζήτησε ένα τελευταίο γεύμα με ριακούντα, ένα είδος χώματος που χρησιμοποιείται σε τελετές βουντού. Πίστευε πως αν έτρωγε το χώμα, το πνεύμα του θα ήταν ελεύθερο για μετάβαση στη μεταθανάτια ζωή, αντί να παγιδευτεί εκεί και να στοιχειώνει τους υπαλλήλους της φυλακής.

Το αίτημά του απορρίφθηκε από τη Σωφρονιστική Υπηρεσία του Τέξας, αλλά έξι ώρες πριν από την προγραμματισμένη εκτέλεσή του με θανατηφόρο ένεση, δόθηκε αναβολή της ποινής του. Ο Smith παρέμεινε στην πτέρυγα των μελλοθανάτων για ακόμη δύο χρόνια και τελικά εκτελέστηκε στις 26 Ιουνίου του 1990. Το τελευταίο του γεύμα ήταν απλό κυπελλάκι γιαούρτι.

Το εστιατόριο Ningen (Άνθρωπος) στο Τόκιο μπορεί να μη σερβίρει ούτε τελετουργικό χώμα, ούτε γιαούρτι, αλλά διαθέτει τα τελευταία γεύματα άλλων μελλοθανάτων στο μενού του. Σύμφωνα με το Spoon-Tamago, το pop-up εστιατόριο άνοιξε η καλλιτεχνική κολεκτίβα Chim↑Pom και για λίγο καιρό ακόμη θα εκτίθενται εκεί έργα τέχνης, θα φιλοξενούνται αβάν γκαρντ παραστάσεις και θα προσφέρονται γεύματα, τα οποία δεν χρειάζεται να είστε καταδικασμένοι σε θάνατο για να απολαύσετε (το εστιατόριο στεγάζεται στο Kabukicho Book Center, ένα «τρισάθλιο μέρος» που προορίζεται για κατεδάφιση αργότερα το φθινόπωρο, και η «εκτέλεση» του ίδιου του κτιρίου φαίνεται να είναι η έμπνευση για το κύριο μενού του Ningen).

Στα γεύματα του Νingen συμπεριλαμβάνεται η τελευταία απαίτηση του ένοπλου ληστή και δολοφόνου δύο ανθρώπων Gary Mark Gilmore, ο οποίος κατανάλωσε ένα μπέργκερ, μια ψητή πατάτα, ένα βραστό αυγό και τρία σφηνάκια Jack Daniels, προτού εκτελεστεί το 1977 (αν και για κάποιο λόγο, το εστιατόριο άλλαξε τα σφηνάκια Jack του Gilmore με μπέρμπον Maker’s Mark).

Για όσους προσέχουν την υγεία τους, υπάρχει το γεύμα της Judy Buonoano: η αποκαλούμενη «Μαύρη Χήρα» της Φλόριντα έφαγε ένα πιάτο με μπρόκολο, σπαράγγια και φράουλες, προτού την καθίσουν στην ηλεκτρική καρέκλα το 1998. Είχε καταδικαστεί για τον φόνο του συζύγου της και του μερικώς παράλυτου 19χρονου γιου της, καθώς και για την απόπειρα φόνου του φίλου της.

Είναι, επίσης, διαθέσιμο και το τελευταίο γεύμα του ληστή και δολοφόνου Joseph Paul Jernigan - δύο τσίζμπεργκερ, τηγανητές πατάτες, μια σαλάτα με σος Thousand Island και ένα ποτήρι κρύο τσάι (ο Jernigan λέγεται πως αρνήθηκε να το φάει, όταν του το σέρβιραν).

Τέλος, το Ningen προσφέρει μια μικρή εκδοχή του τελευταίου γεύματος του John Wayne Gacy. Ο πιο τρομακτικός κλόουν -αν εξαιρέσεις τον Pennywise- ζήτησε μια ντουζίνα τηγανητές γαρίδες, ένα κουβαδάκι κοτόπουλο KFC, τηγανητές πατάτες και μισό κιλό φράουλες (στα μέσα της δεκαετίας του ’60, o Gacy διοικούσε τρία εστιατόρια KFC στο Γουότερλου της Αϊόβα).

Το Ningen δεν είναι το πρώτο εστιατόριο που συμπεριλαμβάνει τελευταία γεύματα στο μενού του: Το 2014, μια ομάδα διοργανωτών που έδρασε ανώνυμα προώθησε το δικό του pop-up εστιατόρια με την ονομασία Death Row Dinners στο Λονδίνο. Η εκδήλωση της μιας και μόνο νύχτας προσέφερε ένα γεύμα πέντε πιάτων και 50 λιρών, βασισμένο στις τελευταίες απαιτήσεις μελλοθανάτων («Απόλαυσε την ιδέα ενός τελευταίου γεύματος, χωρίς το φρικτό κομμάτι της εκτέλεσης», έλεγαν επιπόλαια οι διοργανωτές).

Η αντίδραση ήταν άμεση και έντονη και η εκδήλωση τελικά ακυρώθηκε, κάθως κάποιος άνθρωπος ή άνθρωποι που βρίσκονταν από πίσω της δέχθηκαν «έντονες απειλές». «Το Death Row Dinners δημιουργήθηκε για να τραβήξει ένα κοινό που δεν θα προσβαλλόταν από το concept», δήλωσαν οι διοργανωτές. «Φαίνεται πως πολλοί άνθρωποι εκεί έξω όντως δεν προσβάλλονται, αφού αγοράζουν εισιτήρια και μας υποστηρίζουν».

Σύμφωνα με το Reuters, οι μόνες δημοκρατίες των G7 που ακόμη εκτελούν καταδικασμένους εγκληματίες είναι οι ΗΠΑ και η Ιαπωνία και μια δημοσκόπηση του 2015 έδειξε ότι ένα 80,3% των Γιαπωνέζων πολιτών ήταν υπέρ της θανατικής ποινής. Αυτό θα μπορούσε να εξηγήσει γιατί το Ningen δεν έχει δεχθεί την ίδια κριτική με το Death Row Dinners.

Κοτόπουλο, πατάτες και φράουλες. Καλή όρεξη, μάλλον.

Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE US.

Περισσότερα από το VICE

In Photos: Οι Καλλιεργητές Κοκαΐνης στη Ζούγκλα της Κολομβίας

Ο Έβρος Είναι το «Ποτάμι των Φαντασμάτων»

Η Όλγα Κουκλάκη Έχει Περάσει Ατελείωτες Ώρες Πάνω από το Πιάνο