Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE US.Το πανεπιστήμιο είναι ο κατεξοχήν χώρος που διαμορφώνονται τα νεαρά μυαλά, όμως πριν ξεκινήσει η ζύμωσή τους είναι απίστευτο πόσο απελέκητα κούτσουρα μπορεί να είναι κάποια από αυτά τα νεαρά μυαλά. Όπως πολλά ημι-εξημερωμένα ζώα, τα 18χρονα έχουν την τάση να είναι δειλά, να είναι έρμαια των παρορμήσεων της στιγμής και εντελώς ανίκανα να κάνουν σχέδια σε βάθος χρόνου μεγαλύτερο της μισής ώρας. Παρ' όλα αυτά, τα στοιβάζουμε μέσα στους κοιτώνες, όπου υποτίθεται ότι θα έρθουν σε επαφή με το αντίθετο φύλο και με διάφορα ναρκωτικά. «Να περάσεις όμορφα, αγάπη μου. Πάρε με τηλέφωνο αν θες να σου θυμίσω πώς να βάζεις πλυντήριο», τους φωνάζουν οι γονείς τους πριν επιστρέψουν στο απαλλαγμένο από την εφηβεία σπίτι τους.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Περιττό να πούμε πως όταν πηγαίνουν στα μαθήματα και έρχονται αντιμέτωπα με ένα σωρό χοντρά βιβλία και ιδέες, συχνά αποπροσανατολίζονται. «Αποπροσανατολίζονται» στην προκειμένη περίπτωση σημαίνει ότι κάποιες φορές είναι μαστουρωμένα, άλλες απροετοίμαστα, άλλες απλώς ηλίθια και κάποιες άλλες δεν έχουν στην κυριολεξία καμία ιδέα για το πού θα έπρεπε να βρίσκονται. Όταν βιώνεις αυτό τον αποπροσανατολισμό ως προπτυχιακός φοιτητής, υποθέτεις ότι υπάρχει μόνο στο κεφάλι σου και ότι «οι μεγάλοι» που είναι υπεύθυνοι για τη βαθμολογία σου και σε ελέγχουν δεν μπορούν να τον δουν.Όμως, όχι, οι καθηγητές που σε διδάσκουν –ή τουλάχιστον που επιχειρούν να σε διδάξουν– παρατηρούν όλα τα ακίνδυνα και τα όχι και τόσο ακίνδυνα κουσούρια σου, και σε κοροϊδεύουν πάνω-κάτω συνέχεια. Ακολουθούν μερικές από τις ιστορίες τους, τις οποίες μοιράστηκαν μαζί μας διατηρώντας την ανωνυμία τους.
«Είχα έναν φοιτητή ο οποίος επέλεξε να κάνει ερευνητική εργασία πάνω στην ηθική. Ήταν ξεκάθαρο από την αρχή ότι η εργασία του μαθητή ήταν αντικείμενο λογοκλοπής και με μια αναζήτηση στο Google αποκαλύφθηκε ότι την είχε αντιγράψει από το λήμμα "ηθική" της Καθολικής Εγκυκλοπαίδειας. Δεν νομίζω ότι αντιλήφθηκε την ειρωνεία».«Μια φοιτήτρια έφερε το μωρό της στην τάξη. Μετά από λίγα λεπτά, το μωρό άρχισε να γκρινιάζει κι έτσι η μαθήτρια το άφησε να μπουσουλάει στο πάτωμα κάτω από τα θρανία των υπόλοιπων φοιτητών. Κανείς δεν μπορούσε να συγκεντρωθεί, αλλά ένας φοιτητής κατάφερε να κοιμηθεί μέσα στην τάξη. Τότε χτύπησε το τηλέφωνό του, το οποίο τρόμαξε το μωρό, και –ανάμεσα στον ύπνο και τον ξύπνιο– ο μαθητής το σήκωσε μέσα στο μάθημα: "Ναι;" Μετά από αυτά είπα σε όλους να πάνε σπίτια τους».Η πραγματικότητα όπως είναι, μέσα από το Newsletter του VICE Greece
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
«Μια φορά μπήκα στην τάξη και ένας φοιτητής στεκόταν στη μέση της αίθουσας με ένα γιογιό, παίζοντας σαν τρελός. Ήταν προφανές ότι ήταν μαστουρωμένος και χρειάστηκε μεγάλη προσπάθεια για να τον πείσω να αφήσει το γιογιό στην άκρη. Μετά το μάθημα του είπα ότι οι συνήθειες που είχε ήταν δικό του θέμα, αλλά ότι δεν έπρεπε να φέρει ξανά το γιογιό στην τάξη. Όντως, το έκανε. Αποδείχθηκε, μάλιστα, καλός μαθητής».«Είχα μια φοιτήτρια η οποία κάποτε παρέδωσε μια εργασία πάνω σε μια καλλιτέχνιδα η οποία της ασκούσε "καλλιτεχνική επιρροή" και με το που διάβασα δύο προτάσεις ήξερα ότι η εργασία ήταν κλεμμένη. Η γλώσσα που χρησιμοποιούσε ήταν εξωφρενικά εξεζητημένη και έμοιαζε με γελοία δήλωση που θα μπορούσε να είχε κάνει η ίδια η καλλιτέχνιδα (η οποία, για την ιστορία, ήταν τραγική και το μόνο που έκανε ήταν ταπετσαρίες εμπνευσμένες από φυτά).Google-αρα μια πρόταση που ήταν σε εισαγωγικά στην εργασία και βρέθηκα στη βιογραφία της ίδιας της καλλιτέχνιδας στην ιστοσελίδα της. Η μαθήτρια είχε ξεχάσει ακόμα και να μετατρέψει όλες τις δηλώσεις της καλλιτέχνιδας από πρώτο σε τρίτο πρόσωπο για την εργασία.Φυσικά, τη φώναξα να μιλήσουμε κι εκείνη χέστηκε πάνω της. Της είπα ψέματα ότι είχα στείλει την κλεμμένη εργασία στον πρόεδρο του τμήματος και ότι περίμενα την απόφασή του για το αν θα καλέσουμε τους γονείς της και αν θα την αποβάλουμε. Την άφησα να το πιστεύει αυτό μέχρι το τέλος του εξαμήνου. Γενικά, έκοψε τις μαλακίες μετά από αυτό. LOL».
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
«Η αγαπημένη μου λάθος χρήση λέξης όλων των εποχών, από μια εργασία για το κατά πόσο η πορνεία πρέπει να είναι νόμιμη: "πανικοποίηση της πορνείας"».«Κατά τη διάρκεια ενός μαθήματος στο οποίο διαβάζαμε συχνά μη λογοτεχνικά έργα, διαβάσαμε ένα δοκίμιο του οικονομολόγου Robert Reich. Ήταν το 2010, λίγο προτού εμφανιστεί το κίνημα Occupy Wall Street και προτού τα χρέη των φοιτητών αγγίξουν το ένα τρισεκατομμύριο δολάρια. Ανέφερα κάτι σχετικά με ένα νόμο για τα φοιτητικά δάνεια τον οποίο είχε υπογράψει ο George W. Bush και έκανα ένα αυθόρμητο αστείο για τον Bush. Οι περισσότεροι φοιτητές γέλασαν, όμως λίγες μέρες αργότερα με κάλεσε στο γραφείο η προϊσταμένη μου για να μιλήσουμε. Της είπα τι ακριβώς είχα πει, συμφώνησε μαζί μου και φυσικά μου είπε ότι είχα κάθε δικαίωμα να έχω την άποψή μου. Παρ' όλα αυτά, μου είπε να είμαι πιο προσεκτική με τις απόψεις που εκφράζω στην τάξη (βρισκόμασταν στο Tennessee, βλέπετε). Δεν έμαθα ποτέ ποιος μαθητής ήταν, όμως στο τέλος της εβδομάδας ένας μαθητής εγκατέλειψε το μάθημα».«Ένα καλοκαίρι δίδασκα το μάθημα των αγγλικών κάθε Τρίτη και Πέμπτη, και είχα μια μαθήτρια που είχε γύρω στις δέκα απουσίες από το μάθημα. Μια μέρα, εμφανίστηκε ξαφνικά, θέλοντας να μάθει αν μπορούσε να αναπληρώσει τις εργασίες που είχε χάσει. Την ενημέρωσα ότι θα την έκοβα λόγω των πολλών απουσιών της κι εκείνη ξέσπασε σε κλάματα και θρήνους. Πήγε κατευθείαν στον πρύτανη και ζήτησε να υποβάλει καταγγελία, δηλώνοντας ότι ήταν παρούσα και ότι εγώ δεν την είχα προσέξει. Η τάξη είχε είκοσι φοιτητές· ήταν πολύ δύσκολο να μην προσέξω την απουσία της. Με ανάγκασαν να τη δεχτώ στο μάθημα και από τότε δεν έχασε ούτε μία διάλεξη, ενώ στη διάρκεια του μαθήματος έκανε συνέχεια σχόλια για να εξασφαλίσει ότι την είχα δει. Το επόμενο εξάμηνο, μάλιστα, γράφτηκε και στο μάθημα λογοτεχνίας που δίδασκα».
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ