Στο οργουελικό σύμπαν του «1984», το απολυταρχικό καθεστώς επιβάλλει στους πολίτες να μιλούν με αρκτικόλεξα σε μια προσπάθεια να χαθεί κάθε έννοια συναισθηματικού φορτίου και ιστορικής μνήμης από τις λέξεις. Στόχος είναι οι «υποτελείς» να μετατραπούν σε άβουλα και απαθή κομμάτια του ευρύτερου συστήματος. Το προφητικό επιμύθιο του Τζορτζ Όργουελ πιθανώς να φαντάζει ακραίο -μια αστήρικτη γλωσσολογική υπερβολή του συγγραφέως. Το βέβαιο είναι πως στις μέρες τα αρκτικόλεξα ολοένα και πολλαπλασιάζονται σε σημείο να προσπερνάμε μηχανικά πολλά εξ αυτών δίχως να δίνουμε σημασία.

Το πρωί της Τρίτης μια ομάδα ακτιβιστών -με επικεφαλής τον διευθυντή εκστρατειών του ελληνικού παραρτήματος της Greenpeace, Δημήτρη Ιμπραήμ- κρέμασαν ένα πανό στα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ με το μήνυμα «Ο Τσίπρας αγαπά τη CETA». Ένα ακόμα αρκτικόλεξο στην ταραγμένη θάλασσα των Διατλαντικών Εμπορικών Συμφωνιών που επιχειρούνται τα τελευταία χρόνια. Αν και είχα διαβάσει αρκετά για την περιβόητη και αρκούντως τοξική TTIP, ομολογώ πως για την CETA οι γνώσεις μου ήταν περιορισμένες -είχα διαβάσει διαγώνια κάποια ρεπορτάζ στον ξένο και τον ελληνικό Τύπο. Το απόγευμα της Τρίτης επικοινώνησα με τον Δημήτρη Ιμπράημ για να μου εξηγήσει συνοπτικά τι εστί CETA και πόσο αναμένεται να επηρεάσει τη ζωή μας, εφόσον ψηφιστεί.

VICE: H Greenpeace πραγματοποίησε μια διαμαρτυρία στα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ. Για ποιο λόγο επιλέχθηκε η συγκεκριμένη μέρα;
Δημήτρη Ιμπραήμ: Η δράση της Greenpeace στα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ ενάντια στη CETA -τη Διατλαντική Εμπορική Συμφωνία Ε.Ε και Καναδά- ήρθε να κλιμακώσει μία σειρά ενεργειών της οργάνωσης τις τελευταίες εβδομάδες. Η 27η Οκτωβρίου είναι μία εξαιρετικά σημαντική ημερομηνία -τότε έχει προγραμματιστεί η συνάντηση κορυφής μεταξύ Ευρωπαϊκής Ένωσης και Καναδά (σ.σ τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές δεν έχει αποφασιστεί επίσημα αν τελικά η συνάντηση θα αναβληθεί). Η άρνηση της Βαλλονίας να αποδεχτεί τη CETA, είναι μία σημαντική επιτυχία, αλλά επί της ουσίας μας ανοίγει μόλις ένα μικρό παράθυρο χρόνου για να εντείνουμε τις προσπάθειές μας και να πιέσουμε περισσότερες κυβερνήσεις να σταθούν στο πλευρό της Βαλλονίας. Θα πρέπει βέβαια και οι Ευρωβουλευτές να καταψηφίσουν τη συμφωνία αν αυτή τελικά κατατεθεί στο Ευρωκοινοβούλιο.

Τι ακριβώς είναι η CETA και πόσο μας αφορά;
H CETA είναι μία συμφωνία μαμούθ για το ελεύθερο εμπόριο μεταξύ Ευρωπαϊκής Ένωσης και Καναδά, αντίστοιχη με την TTIP μεταξύ Ευρωπαϊκής Ένωσης και ΗΠΑ. Αντίθετα από ό,τι παρουσιάζεται από τους υποστηρικτές της, η CETA είναι μία υπερσυντηρητική συμφωνία που εκχωρεί τις εξουσίες των εθνικών κυβερνήσεων στις πολυεθνικές επιχειρήσεις. Το βασικό σημείο κριτικής απέναντι στη CETA, όπως και στις TTIP, TPP, TiSA έχει σχέση με το τεράστιο έλλειμμα δημοκρατίας που συνεπάγεται. Δύο είναι τα βασικότερα σημεία: Πρώτον, η πενταετής διαπραγμάτευση της CETA ολοκληρώθηκε σε καθεστώς απόλυτης αδιαφάνειας, με τους Ευρωπαίους και Καναδούς πολίτες να έχουν μηδενική πρόσβαση στο περιεχόμενο των διαπραγματεύσεων. Η κατάσταση δεν ήταν καλύτερη ούτε και για τους νόμιμα εκλεγμένους εκπροσώπους των πολιτών, η πλειονότητα των οποίων ήταν αποκλεισμένη από την πορεία των διαπραγματεύσεων. Δεύτερον, το υπερβολικά ευνοϊκό καθεστώς προστασίας στους επενδυτές, οι οποίοι θα έχουν την δυνατότητα να επεμβαίνουν σε κάθε νομοθετική πρωτοβουλία που επηρεάζει την κερδοφορία τους. Εν ολίγοις, θα μπορούν να διεκδικήσουν σε ιδιωτικά δικαστήρια αποζημιώσεις δισεκατομμυρίων -μέσα από αγωγές- παρακάμπτοντας τόσο τα εθνικά δικαστήρια όσο και το ευρωπαϊκό δικαστικό σύστημα.

Μέχρι και το να πεθαίνεις κοστίζει στην Ελλάδα. Δες το βίντεο του VICE:

Δες και το βίντεο με τα αδέσποτα ζώα: Τα «Αθέατα Θύματα» της Κρίσης στην Ελλάδαα «Αθέατα Θύματα» της Κρίσης στην Ελλάδα

Συνεπώς αναμένεται να αλλάξει η ζωή μας αν τελικά επιτευχθούν αυτού του τύπου οι Διατλαντικές Εμπορικές Συμφωνίες…
Σχεδόν κάθε πτυχή της οικονομικής και κοινωνικής ζωής θα καθορίζεται όχι από τις δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις των πολιτών αλλά από τις πολυεθνικές επιχειρήσεις με βασικό κριτήριο την κερδοφορία τους. Οπότε ναι, θα αλλάξουν πολλά: Από τα εργασιακά δικαιώματα και το συνταξιοδοτικό, μέχρι την προστασία του περιβάλλοντος και της δημόσιας υγείας, τις δημόσιες υπηρεσίες, τα κοινωνικά αγαθά, ουσιαστικά όλα πλέον θα αποτελούν πεδία, στα οποία οποιαδήποτε επιχείρηση θα καλύπτεται από τη CETA και θα μπορεί να προσφύγει ζητώντας αποζημιώσεις δισεκατομμυρίων δολαρίων. Αυτό πρακτικά μας οδηγεί στα εξής δύο σενάρια: είτε θα υποχρεώνονται τα κράτη να καταβάλλουν αστρονομικά ποσά ως αποζημιώσεις επειδή νομοθετούν υπέρ του δημοσίου συμφέροντος είτε θα μένουν εγκλωβισμένα στο πλαίσιο που ορίζουν οι επενδυτές και δεν θα νομοθετούν ποτέ επαρκώς υπέρ των πολιτών.

Υπάρχει κίνημα στην Ελλάδα κατά αυτών των Συμφωνιών, γνωρίζει η κοινή γνώμη τι διακυβεύεται;
Υπάρχει σαφέστατα κίνημα στην Ελλάδα, αλλά είναι εξαιρετικά δύσκολο η κοινή γνώμη να παραμείνει προσηλωμένη στα μείζονα ζητήματα που αφορούν το μέλλον -ακόμα και το εγγύς μέλλον. Την απασχολούν τα καθημερινά προβλήματα και τα απόνερα της οικονομικής κρίσης. Εκεί εντοπίζεται και το σημαντικό έλλειμμα ηγεσίας που υπάρχει αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα όπως και στον υπόλοιπο κόσμο. Βέβαια θα πρέπει να επισημάνουμε πως μέχρι σήμερα η TTIP ήταν αυτή που συγκέντρωνε το μεγαλύτερο μέρος των αντιδράσεων στην ελληνική κοινωνία. Σχεδόν 60.000 πολίτες, 38 Δήμοι και δεκάδες φορείς έχουν ήδη εκφράσει ξεκάθαρα την αντίθεσή τους στις διατλαντικές συμφωνίες.

Ποια είναι η γνώμη σου για τη στάση των Ελλήνων πολιτικών όσον αφορά τις Συμφωνίες TTIP, CETA, TiSA, υπάρχουν αντιδράσεις;
Η συμφωνία του κυβερνώντος κόμματος με τη CETA ήταν προδιαγεγραμμένη. Αυτό φάνηκε νωρίς μετά τον Γενάρη του 2015, όταν το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ σταδιακά εγκατέλειπε την σκληρή ρητορική του ενάντια στις συμφωνίες, αν και μέχρι τις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015 οι διατλαντικές συμφωνίες ήταν αρκετά ψηλά στην ατζέντα τους. Αυτή τη στιγμή η TTIP φαίνεται να είναι κλινικά νεκρή, δεδομένου πως μετά τη διαρροή μεγάλου μέρους της συμφωνίας από το ολλανδικό γραφείο της Greenpeace, η κατακραυγή που προκάλεσε ήταν μεγάλη για οποιονδήποτε πολιτικό θέλησε να συσχετιστεί μαζί της. Ένα πιθανό σενάριο είναι η TTIP να επανέλθει, ίσως με νέα ονομασία έπειτα από κάποιο χρονικό διάστημα.

Στη CETA τα πράγματα όμως είναι διαφορετικά. Το αν θα υπάρχει ή όχι τελικά συμφωνία, θα ξεκαθαρίσει στο προσεχές διάστημα. Σχεδόν το σύνολο του πολιτικού κόσμου στηρίζει τη CETA, ωστόσο μετά τις αντιδράσεις της Βαλλονίας, έχουν ενταθεί και οι αντιδράσεις από μεγάλο μέρος της επιστημονικής κοινότητας, κοινωνικών φορέων και της κοινωνίας των πολιτών. Την περασμένη εβδομάδα περισσότεροι από 100 κορυφαίοι νομικοί από πανεπιστήμια της Ευρώπης τάχθηκαν ενάντια στο ιδιωτικό διαιτητικό δικαστήριο (ICS), ενώ το Συμβούλιο της Ευρώπης ζήτησε την αναβολή της υπογραφής της CETA, με το σκεπτικό ότι οι περιορισμοί που θέτει στη δυνατότητα των εθνικών κοινοβουλίων να νομοθετήσουν σε θέματα δικαιοδοσίας τους, είναι απαράδεκτοι. Παρά τη μεγάλη αβεβαιότητα που επικρατεί για το τι μέλλει γενέσθαι με τις διατλαντικές συμφωνίες, ένα είναι σίγουρο. Οι συμφωνίες αυτές θα αλλάξουν τις ζωές μας προς το χειρότερο και αν θέλουμε να αποτρέψουμε ένα τέτοιο μέλλον, τώρα είναι η μόνη ευκαιρία για να το πετύχουμε.

Περισσότερα από το VICE

Τι Γνώμη Έχουμε για την Ελληνική Αστυνομία;

Ένας Διοργανωτής Πολυτελών Οργίων Μιλάει για τα Βίτσια των πιο Πλούσιων Ανθρώπων του Κόσμου

Μιλήσαμε με τον Άνθρωπο που Πέθανε στις 19 Αυγούστου 2011