Το Γκουρμέ «Μενού Εξορίας» στη Μακρόνησο Είναι το Χειρότερο Πράγμα που θα Δεις Σήμερα στο Ίντερνετ

Φέτος το Μάιο κλείνουν 69 χρόνια από την έναρξη και τη λειτουργία των κολαστηρίων της Μακρονήσου. Σ΄ αυτό το στενόμακρο και άνυδρο ξερονήσι, απέναντι από το Λαύριο, θα μεταφερθούν το 1947 κομμουνιστές, αξιωματικοί του ΕΛΑΣ, πολιτικοί εξόριστοι και χιλιάδες προληπτικά συλληφθέντες, που αρνούνταν να αποκηρύξουν τα πιστεύω τους.

Οι μαρτυρίες για όσα διαδραματίστηκαν με τα βασανιστήρια, τα καψόνια, τους ξυλοδαρμούς, τις δολοφονίες με αποκορύφωμα τη μεγάλη σφαγή στο ΑΕΤΟ, το Φλεβάρη - Μάρτη του 1948 ειπώθηκαν και γράφτηκαν, περάστηκαν στα βιβλία, στην ιστορία, στην λογοτεχνία, έγιναν ποιήματα, ντοκιμαντέρ, ταινίες. Κάποιοι όμως αρνούνται πεισματικά να δεχτούν την πραγματικότητα, την εμπορευματοποιούν και την εξευτελίζουν.

Προφανώς πρόκειται για ό, τι πιο αισχρό έχουμε δει να κυκλοφορεί στα social media το τελευταίο διάστημα. Αισχρό κι επικίνδυνο καθώς η ανάρτηση δεν προέρχεται από κάποιον φιλοχουντικό ακραίο φασιστικό όμιλο, που θα ήταν κι αναμενώμενο κάτι τέτοιο, αλλά από ένα "concept βιβλιοπωλείο για τη σύγχρονη σκέψη και τέχνη" που αγαπά ιδιαίτερα η φιλελεύθερη ελίτ των Αθηνών.

Η ανάρτηση όπως είναι φυσικό προκάλεσε πλήθος αντιδράσεων, όμως καθώς «ο έξυπνος παραδέχεται, ο πονηρός δικαιολογείται κι ο ηλίθιος επιμένει», η απάντηση του Free Thinking Zone ήταν αυτή:

Οι μαύρες μέρες της εξορίας δεν είναι τουριστική ατραξιόν με hashtag food porn. Δεν οφείλεται στην κατάρα κάποιας φυλής (;) Στη Μακρόνησο δεν υπήρχε εθνικός διχασμός. Υπήρχαν οι εξόριστοι και οι βασανιστές τους. Από τις μαρτυρίες ξέρουμε ότι το συσσίτιο ήταν άθλιο, το νερό ελάχιστο έως και σπάνιο. Το μενού δεν ερχόταν σε κορδελάκια και δεν ήταν πλουσιοπάροχο με κρέας και ψάρι. Η Μακρόνησος ήταν τόπος εξορίας και μαρτυρίου και στη συλλογική μνήμη έχει περάσει ως τέτοια κι όχι ως θέρετρο για πεζοπορία.

Δεν ξέρουμε τι άλλο μπορεί κανείς να σχολιάσει. Πάντως, ο Μενέλαος Λουντέμης σημείωνε από την Μακρόνησο:

«Σήμερα μου χύσανε το φως μου. Είμαι καλά.
Είμαι καλά. Χτες κόψανε τα νύχια μου.
Τρόμοι μου πήραν τα φρένα μου. Είμαι καλά.
Είμαι καλά. Αύριο θα με σταυρώσουν.
Είμαι καλά. Είμαι καλά. Είμαι καλά…
Είμαι καλά. Κι ας μην έχω πια μυαλό να το σκεφτώ.
Είμαι καλά. Κι ας μην έχω πια μιλιά να το φωνάξω.
Είμαι καλά. Κι ας μην έχω χέρι να το γράψω.
Γι' αυτό το σκάβω. Το σμιλεύω επιτύμβιο.
Πάνω σ' αυτόν τον ανεμόδαρτο γκρεμνό.
Σ' αυτό το τρελό νεκροταφείο
πως όλοι οι νεκρού του
ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ».

Περισσότερα από το VICE

Aπόδραση από το «Κολαστήριο» της Θεσσαλονίκης

Σε Αυτές τις Αδημοσίευτες Φωτογραφίες η Amy Winehouse Είναι Πραγματικά Χαρούμενη

Γράψαμε την Έκθεση των Πανελλαδικών, τη Στείλαμε για Βαθμολόγηση και «Κοπήκαμε»