Τα Ερωτικά Όργια είναι ένας Εφιάλτης

To άρθρο εμφανίστηκε αρχικά στο VICE UK.

Για τους εκείνους τους νέους άντρες που χαρακτηρίζονται από μια συγκεκριμένη ιδιοσυγκρασία, η λέξη όργιο είναι σχεδόν υπνωτιστική. Μόνο στο άκουσμα της λέξης, τα πάντα πλημμυρίζονται από μια αίσθηση ενθουσιασμού και προσμονής που εξαφανίζουν ο,τιδήποτε άλλο. Βέβαια, αυτός ο ενθουσιασμός είναι συνήθως ένα σύμπτωμα απειρίας. Όταν είχα την πρώτη μου εμπειρία παρτούζας στα 20-κάτι μου, δεν είχα ιδέα πού πατούσα και τι έκανα.

Ήμασταν πέντε άτομα: δύο αγόρια (αδέρφια), δύο κοπέλες κι εγώ. Προσπαθήσαμε να στήσουμε το όργιό μας στο Premier Inn Μotel, της πόλης μου, μια επαρχιακή γωνιά της μετα-βιομηχανικής Βόρειας Αγγλίας. Ξεκινήσαμε με υψηλές προσδοκίες, αφού φανταζόμασταν φοβερά ανώμαλες και οργασμικές περιπέτειες. Η πραγματικότητα της εμπειρίας μου όμως αποδείχτηκε τόσο απαίσια που, ακόμα και τώρα, τόσα χρόνια μετά, εξακολουθεί να με στοιχειώνει.

Προσπαθώντας να καταλάβω τι πήγε στραβά εκείνη τη σεξουαλικά μοιραία νύχτα, επικοινώνησα με την Miss Scorpio (κατά κόσμον Larisa Fuchs), μια οικοδέσποινα και οργανώτρια sex parties, με έδρα την Νέα Υόρκη, η οποία έχει άφθονη εμπειρία στο να βάζει ομάδες ανθρώπων να μπλέκουν τα μπούτια τους. Της είπα τη θλιβερή μου ιστορία και εκείνη μου έδωσε μερικές συμβουλές, τις οποίες θέλω να μοιραστώ με όλους εσάς που σκέφτεστε την παρτούζα και θέλετε να μάθετε πώς να την κάνετε σωστά.

Σύμφωνα με τη Miss Scorpio, οι λανθασμένες φαντασιώσεις των αντρών σχετικά με το «τέλειο όργιο», μπορούν να μειώσουν την αξία της εμπειρίας. «Μπορεί να ξεχάσουν ότι υπάρχουν κι άλλα άτομα που συμμετέχουν, άτομα με αληθινά συναισθήματα που έχουν τις δικές προσδοκίες από όλο αυτό».

Αυτό ήταν σίγουρα ένα από τα λάθη που έκανα τη μοιραία βραδιά του «πρώτου οργίου». Αν και δεν ήταν η πρώτη φορά που είχα γνωρίσει τη σεξουαλική ντροπή (με είχαν παρατήσει δύο φορές λόγω των προβλημάτων μου με τη πρόωρη εκσπερμάτωση), εντούτοις είχα τεράστιες προσδοκίες σχετικά με το τι περίμενα να είναι ένα όργιο. Σκεφτόμουν κάτι σαν το Summer of Love: γυμνά χίπικα κορμιά να χορεύουν στην λάσπη του Woodstock. Κοινώς κάτι τρελό, κάτι εκστατικό και πολύ πολύ καυτό.

Προφανώς, ήταν ο τελείως λάθος τρόπος να το προσεγγίσω, πόσο μάλλον όταν το να βρεις κάτι εκστατικό, τρελό και πολύ πολύ καυτό στον δεύτερο όροφο ενός Premier Inn δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο. Ο τρόπος που σκεπτόμουν ουσιαστικά αγνοούσε την απλή αλήθεια, η οποία λέει ότι αν θες να μάθεις πώς θα είσαι σε ένα όργιο, κράτα σημειώσεις από το πώς είσαι όταν κάνεις «κανονικό» σεξ με ένα άτομο. Αν αυτό το σεξ δεν είναι και τίποτα σπουδαίο, δηλαδή αν σκοντάφτεις εκεί, τότε μάλλον θα σκοντάψεις και με παρέα.

Όλοι θα ήθελαν η ζωή τους να είναι σαν σενάριο μιας κλασικής τσόντας: δύο καυτά γκομενάκια σου χτυπάνε την πόρτα και μετά από μερικές ατάκες, εξαιρετικά κακού διαλόγου, τα ρούχα εξαφανίζονται και όλοι αρχίζουν να πηδιούνται. Η προετοιμασία όμως, μιας τέτοιας φάσης, είναι πολύ σημαντική σύμφωνα με την Miss Scorpio. Διότι, επιτρέπει να γίνει μια κουβέντα, όπου το κάθε άτομο που συμμετέχει μπορεί να εκφράσει τη γνώμη του, καθώς επίσης και το τι θέλει, ή τι δεν θέλει, να κάνει. «Είναι κάτι που σου δίνει πολύ περισσότερη αυτοπεποίθηση, την ώρα του κεντρικού event», εξηγεί. Όσο και αν πονάει τη ρομαντική μου καρδιά, πρέπει να παραδεχτώ ότι μάλλον έχει δίκιο. Φαίνεται πως τα καλύτερα όργια οργανώνονται σε bougie group sex clubs, όπου οι συμμετέχοντες φιλτράρονται προκαταβολικά και όλοι ενημερώνονται και «εκπαιδεύονται» καταλλήλως, έτσι ώστε η εμπειρία να αποδώσει τη μέγιστη δυνατή ευχαρίστηση για όλους. Μπορεί το να μετατρέπεις το σεξ σε μια τόσο «επίσημη» διαδικασία να μην είναι και το καλύτερο πράγμα, αλλά τουλάχιστον αναγνωρίζει πως το πήδημα δεν είναι απλώς μια διαδικασία στην οποία μπορείς να πέσεις με τα μούτρα. Θέλει και κάποια σκέψη.

Η Miss Scorpio μου λέει πως η τοποθεσία πρέπει να βγάζει έναν αέρα χλιδής. Στην δική μου περίπτωση βέβαια, το μέρος που επιλέξαμε για το όργιό μας δεν είχε πολλή χλιδή. Εκτός και αν το καθαριστικό μοκέτας, που βρωμούσε, ήταν ακριβό.

Θυμάμαι τον Dave -τον έναν εκ των δύο αδερφών- να προτείνει το Premiere Inn. Δεν ήξερα καν ότι η πόλη μου έχει μοτέλ. Θυμόμουν μόνο ένα παλιό ξενοδοχείο, το οποίο υπήρχε στον κεντρικό δρόμο που οδηγούσε στην πόλη, αλλά αυτό ήταν παμπάλαιο. Το μοτέλ όμως ακουγόταν πολύ καλύτερο, είχε μια δυναμική. Είπα στον Dave ότι με είχε εντυπωσιάσει με την ιδέα του.

Το Premiere Inn ήταν μια αλυσίδα φθηνών ξενοδοχείων της Μεγάλης Βρετανίας. Δεν τα λες και άσχημα, αν θες κάπου να κοιμηθείς κατά την διάρκεια κάποιου ταξιδιού για τη δουλειά σου. Αλλά είναι ό,τι χειρότερο, αν θες να έρθεις σε επαφή με τον πορνοστάρ που κρύβεις μέσα σου.

Το «δικό μας», εξωτερικά, θύμιζε γηροκομείο. Όχι και η καλύτερη αρχή. Οι διάδρομοι μύριζαν καθαριστικά και είχαν πολύ έντονο φωτισμό. Το δωμάτιο που νοικιάσαμε ήταν πολύ μικρό, με δικό του μπάνιο, ένα διπλό κρεβάτι και έπιπλα από ψεύτικο ξύλο. Δεν μπορούσες να καπνίσεις και δεν υπήρχε μίνι μπαρ. Επιπλέον, δεν μπορούσες να κουνήσεις τίποτα. Τα φώτα δίπλα στο κρεβάτι ήταν βιδωμένα στον τοίχο και τα παράθυρα δεν άνοιγαν. Ήταν λες και τα πάντα είχαν φτιαχτεί με μοναδικό σκοπό να αποτρέψουν οποιοδήποτε είδος διασκέδασης.

Το ομαδικό σεξ υποθέτω δεν διαφέρει και πολύ από οποιοδήποτε άλλο ομαδικό event, μιας και χρειάζεται και σε αυτήν την περίπτωση ένα άτομο για να ξεκινήσει τη διαδικασία. Η Miss Scorpio μού λέει ότι ονομάζει αυτόν τον ρόλο «παιχνιδιάρικη νεράιδα». Δυστυχώς για εμάς, η παιχνιδιάρα νεράιδα μας ήταν ο Dave. O Dave και ο μικρότερος αδερφός του ο Colin, ήταν γιοί ενός στελέχους του τοπικού αθλητικού συλλόγου. Ο πατέρας τους ήταν αρκετά γνωστός σε τοπικό επίπεδο και ενίοτε εμφανιζόταν στην τηλεόραση, αν και δεν ήταν ιδιαίτερα χαρισματικός, πράγμα που ίσχυε και για τους γιους του.

Στο σχολείο, ο Dave ήταν ντροπαλός και συχνά τον αντιμετώπιζα με μια κάποια συμπάθεια, μιας και ούτε κι εγώ είχα καμία φοβερή αυτοπεποίθηση ως άνθρωπος. Μετά το σχολείο, έφυγε από την πόλη μας και έμεινε για αρκετά χρόνια στο εξωτερικό. Γυρίζοντας, δεν ήταν πια ντροπαλός, αλλά αυτό που βγήκε από μέσα του, σε έκανε να εύχεσαι να ήταν και πάλι όπως ήταν στο σχολείο. Ήταν πλέον ένας πολύ γλοιώδης τύπος. Πώς ήταν ο Dominique Strauss-Kahn; Ένα τέτοιο πράγμα.

Όταν φθάσαμε στο Premier Inn, o Dave μας είπε να περιμένουμε, καθώς εκείνος πήγε να κλείσει ένα δωμάτιο. Για να μη «βγάζουμε μάτι», πρότεινε να τον ακολουθήσουμε σε ζευγάρια, με την κάθε δυάδα να κάνει την κίνησή της, με μερικά λεπτά απόσταση. Τελικά, όλο αυτό ήταν τελείως άσκοπο, μιας και δεν υπήρχε κανένας στην ρεσεψιόν.

Μπαίνοντας στο άθλιο δωμάτιό μας, σταθήκαμε όλοι κάπως άβολα, χωρίς να ξέρουμε πώς να προχωρήσουμε. Τότε, ο Dave πρότεινε να καθίσουμε όλοι στο κρεβάτι και να παίξουμε θάρρος ή αλήθεια. Αυτό, ήταν η αρχή του τέλους μου.

Σύμφωνα με την Miss Scorpio, το πρώτο σου όργιο πρέπει να είναι με άτομα που ξέρεις, μιας και αυτό αποτρέπει τις παρεξηγήσεις και κάνει τους πάντες να αισθάνονται πιο άνετα. «Η άνεση είναι το παν», τονίζει. «Μπορείς να απολαύσεις περισσότερο ενθουσιασμό με αγνώστους, αφού πρώτα όμως κάνεις μερικές επιτυχημένες απόπειρες με άτομα που ξέρεις και σου αρέσουν».

Σίγουρα δεν τα σκεπτόμουν όλα αυτά όταν γδύθηκα και μπήκα κάτω από τα σκεπάσματα, στη μέση περίπου του θάρρος ή αλήθεια που παίζαμε. Κανείς δεν μου το είχε ζητήσει. Απλά θεώρησα πως θα κάνει τις κοπέλες να αισθανθούν πιο άνετα. Δεν σκέφτηκα, βέβαια, ότι μια τέτοια κίνηση φώναζε «εγώ τελειώνω γρήγορα». Δεν σκέφτηκα ότι φώναζε πως ήμουν ένας τύπος που ήθελε να περάσει στο «ψεκάστε, σκουπίστε, τελειώσατε». Ίσως αν οι κοπέλες με ήξεραν καλύτερα να είχαν δει αυτήν μου την κίνηση με μεγαλύτερη συμπάθεια. Ίσως.

Δεν είχε περάσει πολύ ώρα από την στιγμή του άβολου στριπτίζ όταν η ξανθιά της παρέας διάλεξε «θάρρος». Δείχνοντας εμένα με το δάχτυλο ο Dave της είπε «τράβα του μια μαλακία».

Η κοπέλα δεν φάνηκε να ενθουσιάζεται: «Όχι δεν θέλω», είπε.

Ο Dave δεν ήθελε να το βάλει κάτω και επέμεινε: «Άντε μωρέ. Παίχτου μια μαλακία».

Φαντάζομαι ότι σε αυτό το σημείο, ένα αξιοπρεπές κομμάτι του εαυτού μου είχε σηκώσει τα χέρια του ψηλά, αλλά εγώ το αγνόησα. «Δεν πειράζει. Αν δεν θέλει δεν χρειάζεται», αναφώνησα.

Ξαφνικά, ο Colin σηκώθηκε για να πάει στην τουαλέτα. Στα μισά της διαδρομής, γύρισε προς τα πίσω και ρώτησε την μελαχρινή αν ήθελα να πάει μαζί του. Η κοπέλα σηκώθηκε και τον ακολούθησε με μια ελαφριά αδιαφορία να διαγράφεται στο πρόσωπό της. Εκείνη τη στιγμή, καταλάβαμε ότι αυτόν είχε βάλει στο μάτι από την αρχή. Αυτό που δεν καταλάβαμε ήταν γιατί όταν κλείστηκαν στο μπάνιο δεν ακούστηκε κιχ. Ή έκαναν το πιο ήσυχο πήδημα του πλανήτη, ή είχαν πέσει στα γόνατα και προσεύχονταν για τις ψυχές μας.

Στο μεταξύ, παρά την απουσία τους, οι αυνανιστικές διαπραγματεύσεις συνεχίστηκαν. Η ξανθιά είχε πλέον δεχτεί να παίξει μια μαλακία στον Dave και όχι σε εμένα, αλλά ο Dave, θέλοντας να υποστηρίξει τους φίλους του, ήταν διστακτικός.

«Μα γιατί δεν του παίζεις μια μαλακία;», γκρίνιαξε γυρίζοντας το θέμα πάλι σε μένα.

Η κοπέλα σάστισε. «Δεν είναι κάτι προσωπικό», είπε γυρίζοντας προς το μέρος μου και είμαι σίγουρος ότι έλεγε την αλήθεια. Άλλωστε ποιος κανονικός άνθρωπος θέλει να παίξει το πουλί ενός άγνωστου σε ένα μοτέλ; Πλέον όμως, η κατάσταση είχε αποκτήσει έναν, πέρα για πέρα, προσωπικό χαρακτήρα. Ένιωθα ότι ήμουν ο απόκληρος του πιο αποτυχημένου πάρτι στον πλανήτη.

Κάπου εδώ τελειώνει η ιστορία, αλλά δεν μπορώ να την αφήσω έτσι, με τον εαυτό μου στον ρόλο της τραγικής φιγούρας. Το μόνο που μπορώ να προσθέσω για εκείνη την βραδιά, είναι ότι κάποια στιγμή οι κοπέλες έφυγαν. Το άλλο πρωί ξύπνησα γυμνός στο κρεβάτι δίπλα στα αδέρφια, με μια αίσθηση ήπιας παράνοιας, σχετικά με το αν μου είχαν κάνει κάτι ενώ κοιμόμουν. Έφυγα από το μοτέλ και γύρισα στο σπίτι με το λεωφορείο και με σιγουριά σας λέω ότι έκτοτε δεν έχω δοκιμάσει να «παίξω» σε κάποιο όργιο.

Η αλήθεια είναι αυτή: είναι φοβερά δύσκολο να βρεις αυτήν την αίσθηση της οικειότητας όταν είσαι σε μια κατάσταση ομαδικού σεξ, επειδή δύσκολα μπορείς να ξεπεράσεις το γεγονός ότι είσαι σε ένα είδος σεξουαλικής βιτρίνας. Η λυπηρή πραγματικότητα των ομαδικών σεξουαλικών συναντήσεων είναι πως η «συλλογή» τόσων μυαλών και ψυχών σε ένα μέρος, έχει αρνητικό αντίκτυπο στην ευφυΐα και την ηθικότητα των συμμετεχόντων.

Η Miss Scorpio, όμως, επιμένει ότι δεν χρειάζεται να είναι έτσι. Οργανώνει πολυτελή σεξουαλικά πάρτι στον δικό της χώρο, στο Manhattan - στο House of Scorpio, εδώ και πέντε χρόνια και υποστηρίζει ότι αν ακολουθήσεις τους τρεις χρυσούς κανόνες -να ξέρεις ποια είναι τα όρια, να παίρνεις πάντα την συγκατάθεση του άλλου ή των άλλων για αυτό που θα κάνεις και να δίνεις σημασία στην ευχαρίστηση του άλλου- τότε το ομαδικό σεξ μπορεί να σου προσφέρει την ίδια δυναμική αίσθηση που σου προσφέρει το σεξ με έναν σύντροφο.

Ίσως να έχει δίκιο. Ίσως να μπορέσετε να χρησιμοποιήσετε την ιστορία μου ως έναν οδηγό για το τι να αποφύγετε σε μια ανάλογη περίπτωση. Διότι ναι, εγώ μπορεί να μην ξαναδοκιμάσω να βουτήξω στα ομαδικά «νερά», αλλά αν βοηθήσω τους επόμενους να αποφύγουν τα λάθη μου, τότε μου αρκεί.

Άκου εκεί, «δεν είναι κάτι προσωπικό». Άσε μας κοπέλα μου.

Περάσαμε Επτά Μήνες στη Γειτονιά με τα Περισσότερα Μπουρδέλα στη Βραζιλία

Ένας Καθηγητής Νομικής Εξηγεί Γιατί δεν Πρέπει Ποτέ να Μιλάς στην Αστυνομία

Ελληνίδες Φωτογραφίζονται με τα Ρούχα που Φορούσαν Όταν τους Έκαναν Παρατήρηση στη Δουλειά