Φωτογραφίζοντας τα Διάσημα Πάρτι Ανηλίκων της Δεκαετίας του '80

FYI.

This story is over 5 years old.

Photo

Φωτογραφίζοντας τα Διάσημα Πάρτι Ανηλίκων της Δεκαετίας του '80

O Alexander Reynolds, φωτογράφος των διάσημων Gatecrasher Balls του Eddie Davenport, θυμάται το πώς ήταν να δουλεύεις στην πρώτη γραμμή των πάρτι που άφησαν εποχή.
AR
Κείμενο Alexander Reynolds

Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE UK.

Πριν από 3 δεκαετίες, όπου και να πήγαινες στο Δυτικό Λονδίνο, άκουγες το όνομα του Eddie Davenport. Ο νεαρός και ασύλληπτα κουλ νεαρός, που φορούσε κοστούμια Armani και οδηγούσε το τελευταίο μοντέλο της BMW, σίγουρα δεν ήταν σαν τα άλλα πλουσιόπαιδα της πόλης του. Αν και προερχόταν από μια οικονομικά εύρωστη μεσοαστική οικογένεια, o Davenport δεν ήταν ένα κακομαθημένο που έπαιζε με το καταπίστευμά του. Είχε κερδίσει την επιτυχία του μόνος του, ένα Θατσερικό αίνιγμα και ένα κοινωνικό πρότυπο που αποτελούσε την επιτομή του επιχειρηματικού πνεύματος της δεκαετίας του '80. Δεν υπήρχε και κάτι άσχημο σε όλο αυτό.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Ξεκίνησε από νεαρή ηλικία. Μορφώθηκε στο Frensham Heights, ένα οικοτροφείο στην Αγγλική εξοχή και έχοντας αποτύχει στις εξετάσεις του, έκανε εντατικά μαθήματα στο Mander Portman Woodward (MPW) του South Kensington (για να ξαναδώσει εξετάσεις), ένα κολέγιο για πλούσιους μαθητές. Εδώ ήταν που εντόπισε το κενό που υπήρχε στην αγορά: πάρτι για πλουσιόπαιδα.

Μόλις 20 ετών, ο Davenport ξεκίνησε την εταιρία Gatecrasher Ltd, με τον Jeremy Taylor, έναν φίλο του, και άρχισε να διοργανώνει τα Gatecrasher Balls, πλουσιοπάροχα πάρτι δηλαδή που απαιτούσαν επίσημο ένδυμα και είχαν ως πελάτες τους πλούσια νεαρά άτομα.

Άκουσα πρώτη φορά για αυτά το 1986, όταν ο Davenport διοργάνωσε ένα από τα event του σε ένα από τα πιο ωραία σημεία του Λονδίνου, στο Kensington Roof Gardens, ένα πάρτι για το οποίο είχαν προμηθευτεί εισιτήρια πολλά πλουσιόπαιδα του Holland Park Comprehensive, του σχολείου στο οποίο πήγαινα. Όταν εμφανίστηκαν όμως ντυμένοι στην πένα, έφαγαν πόρτα, μιας και ο χώρος είχε γεμίσει. Ο Davenport είχε πουλήσει παραπάνω εισιτήρια από όσα άτομα χωρούσε το μέρος και λίγο αργότερα κατέφτασαν οι αρχές, οι οποίες και έβαλαν λουκέτο στο πάρτι, αφήνοντας πολλούς καλοντυμένους νεαρούς να μυξοκλαίνε στα κρύα πεζοδρόμια του Royal Borough of Kensington and Chelsea.

Τελικά συνάντησα τον Davenport το 1987, όταν δούλευα ως έφηβος ανταποκριτής του περιοδικού Punch (στο οποίο, για να τα λέμε όλα, εργαζόταν ως καλλιτεχνικός συντάκτης ο πατέρας μου). Τον είδα να περπατάει στην Kings Road μια ηλιόλουστη ημέρα. Ήταν αδύνατος, πολύ αδύνατος, φορούσε ένα γκρι κοστούμι, τα μαλλιά του ήταν ακίνητα από το ζελέ και το χαμόγελό του, έκανε το πρόσωπό του να μοιάζει με αποκριάτικο κρανίο. Ήξερα ποιος ήταν και κατευθύνθηκα κατά πάνω του για να του συστηθώ. Μου έδωσε μια δουλειά part time, για την οποία έπρεπε να φωτογραφίζω τα Gatecrasher Balls. Με την σοφία των 17 μου χρόνων τότε, θεώρησα πως η δουλειά μου θα με έβαζε στην μέση μιας ατελείωτης Great Gatsby-κης ρομαντζάδας. Πόσο λάθος έκανα.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

The Terror Ball. The Pimm's Ball. The Country Ball. The Maniac Ball. The Pumpkin Ball. The Titanic Ball. The Snowman Ball. The Valentine's Ball. Όλα τα event Gatecrasher ήταν κλασάτα σκηνικά, γεμάτα από κορμιά που έπιναν, φασώνονταν, πηδιόντουσαν, σνίφαραν και ξέρναγαν. Το να είμαι paparazzo σε αυτά πάρτι ήταν δύσκολο, μιας και ανά πάσα στιγμή κινδύνευες να φας τάκλιν από τον Jono και την υπόλοιπη ομάδα ράγκμπι του Eton.

H μουσική (ποπ και επιτυχίες) σερβιριζόταν από το "Alexander's Discotheque", που ουσιαστικά ήταν ένας χοντρός DJ που γκάριζε στο μικρόφωνο ατάκες όπως «κουνήστε τα πόδια σας και παίξτε παλαμάκια!». Δεν το λες και Studio 54. Εντωμεταξύ, τα παντελώς άμουσα πλουσιόπαιδα, χόρευαν χωρίς καμία αίσθηση ρυθμού πάνω σε ένα μοβ χαλί γεμάτο λεκέδες από εμετό και αποτσίγαρα. Λένε πως οι πλούσιοι Άγγλοι είναι αρκετά μαζεμένοι. Αυτοί που το πίστευαν αυτό, προφανώς δεν είχαν πάει ποτέ σε Gatecrasher Ball.

H αποστολή που μου είχε ανατεθεί ήταν να φωτογραφίζω πορτραίτα τύπου Tatler, με θέμα τα ολοστρόγγυλα πρόσωπα των κοριτσιών και τα καλοξυρισμένα αγόρια τους. Και καλά. Γιατί αλήθεια, πώς θα μπορούσα να βρω ένα ξεμέθυστο ζευγάρι μέσα σε αυτήν την θάλασσα από λιώματα που είχαν ως βασικό τους μέλημα να φασωθούν και να πηδηχτούν πάνω στα χαλιά;

Μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα, τα Gatecrasher Balls έβγαζαν 250,000 λίρες τον χρόνο, αλλά όπως όλα τα καλά πράγματα, έτσι και τα περίφημα αυτά πάρτι κάποια στιγμή θα τελείωναν.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Για μένα, το τέλος ήρθε με το Country Ball, στο Littlecote House, μια εβδομάδα μετά την σφαγή στο Hungerford, που παραμένει μια από τις μεγαλύτερες τραγωδίες στην ιστορία της χώρας - όταν ο Michael Ryan πυροβόλησε και σκότωσε 16 άτομα – , το 1987. Σε εκείνο το πάρτι, η προσέλευση του κόσμου ήταν η χαμηλότερη της σεζόν.

Κάθε σεζόν βέβαια, έφερνε φρέσκιες φουρνιές από νεαρόφατσες, με τις ορμόνες να ξεχειλίζουν από κάθε τους πόρο και έτσι τα Gatecrasher Parties κατάφεραν να συνεχίσου για μερικά χρόνια ακόμα. Κάπου εκεί όμως, η εφορία χτύπησε την πόρτα του Davenport θέλοντας να του μιλήσει για ένα μικρό ζήτημα: την μη πληρωμή ΦΠΑ από τις πωλήσεις των εισιτηρίων. Ο Davenport υποστήριξε πως ήταν απλά μια παρεξήγηση, πως ήταν απλά ένα νεαρό παιδί που δεν ήξερε τι έκανε. Το δικαστήριο δεν το είδε έτσι. Ο Davenport καταδικάστηκε σε 9 μήνες φυλάκισης τον Νοέμβριο του 1990, αλλά μετά την κατάθεση μιας επιτυχούς έφεσης η ποινή ανεστάλη. Ήταν μόλις 24 ετών και ήδη είχε τσεπώσει την πρώτη του καταδίκη για απάτη. Η δεύτερη, θα ερχόταν 21 χρόνια μετά, το 2011, όταν καταδικάστηκε σε 7 χρόνια και 8 μήνες κάθειρξης, αν και εν τέλει αποφυλακίστηκε τον Μάιο του 2014, λόγω προβλημάτων υγείας.

Αυτή ήταν η άνοδος και η πτώση των Gatecrasher Balls. Ήταν φανταστικά. Είχαν πλάκα. Ήταν πρωτοφανή. Και τα θυμάται ακόμα πολύς κόσμος με τρόμο και θαυμασμό. Θα κάνει κάποιο comeback ο Eddie Davenport; Στα χρόνια ανάμεσα στις δόξες των party του και το τώρα, ο Davenport έχει ασχοληθεί επιτυχημένα με τις αγοραπωλησίες ακινήτων, έχει παίξει τον ρόλο του οικοδεσπότη σε sex parties αλλά δεν έχει χάσει ποτέ το ταλέντο του στο να εντοπίζει ευκαιρίες. Όσο για τα άτομα σε αυτές τις φωτογραφίες, μάλλον είναι όλοι γονείς πια. Αν ο Davenport ξεκινούσε πάλι τα Gatecrasher Balls, ίσως τα εν λόγω άτομα θα έπρεπε να κλειδώσουν τις κόρες τους στα δωμάτιά τους. Και τους γιους τους τώρα που το σκέφτομαι.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Δείτε περισσότερες φωτογραφίες από τα Gatecrasher Balls παρακάτω.

Περισσότερα από το VICE

Για Παρκούρ στο Τσέρνομπιλ

Τι Eίναι οι Oργασμοί Ύπνου και πώς Μπορώ να Έχω Έναν;

Γιατί Εκατομμύρια Άνδρες Χάνουν τους Φίλους τους στα 20 τους;

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.