Noord-Korea wil dat zijn kimchi werelderfgoed wordt

De Democratische Volksrepubliek Korea – Noord-Korea – heeft een tegenstrijdige relatie met voedsel. Grote delen van de bevolking sterven letterlijk van de honger, maar leider Kim Jong Un staat bekend om het geven van weelderige banketten in zijn geheime paleizen en een voorliefde voor westerse kaas.

Het regime van Kim Jong Un daagt het westen regelmatig uit met claims over nucleaire raketten, maar gaat diep door de knieën om te dineren met westerse toeristen die graag een kijkje willen in het kluizenaarskoninkrijk. Zelfs vliegtuigvoedsel is onderdeel geworden van de propagandaoorlog.

Ondanks de jarenlange spanning met de Verenigde Naties, doet Noord-Korea hard zijn best om kimchi erkend te krijgen door UNESCO (United Nations Educational and Cultural Organization). Deze organisatie moet cultureel erfgoed wereldwijd beschermen.

Volgens nieuwe documenten van UNESCO heeft Noord-Korea kimchi voorgedragen als Ontastbaar Cultureel Erfgoed. Als het die status krijgt, wordt het erkend als belangrijk werelderfgoed. UNESCO moet die status dan beschermen.

"Koreanen maken met elkaar heerlijke kimchi, afhankelijk van het seizoen. Ze helpen elkaar met de benodigdheden en de bereiding," staat in de nominatiedocumenten van UNESCO. "Koreanen komen vaak eind november en begin december samen om genoeg kimchi te maken voor de strenge winter van het schiereiland. Deze traditie draagt bij aan sociale eenheid, aangezien het door de hele maatschappij beoefend wordt, met buren, familie, dorpen en organisaties."

Noord-Korea heeft zelfs foto's en een korte film ingediend in een poging indruk te maken bij het UNESCO-panel.

Het regime van Kim Jon Un doet dit waarschijnlijk alleen uit haat voor hun zuiderburen. Het is ongetwijfeld geen nobel gebaar naar de internationale gemeenschap.

In Zuid-Korea wordt elk jaar per persoon 18 kilo kimchi gegeten. Hun verrotte groente heeft al wel de status van Ontastbaar Cultureel Erfgoed gekregen van UNESCO. Het lijkt erop dat het verschil tussen Noord en Zuid genoeg is om Noord-Korea een eigen nominatie te geven.

De Canadese docent Egnels Andrew Nowlan ging vorig jaar naar Noord-Korea voor een door de staat gesponsorde reis. Hij vertelt dat hun versie van kimchi wel degelijk verschilt van de vurige zuidelijke variant, die westerlingen beter kennen.

"Ik heb in Zuid-Korea gewoond en het eten is ongelofelijk pittig," vertelde hij. "Maar in Noord-Korea is alles vrij mild. Dat verraste me over het eten daar. De kimchi, de gochujang – een gefermenteerde pittige pasta, alles was vrij duf. Waarschijnlijk komt dat omdat ze denken dat buitenlandse toeristen niet tegen pittig eten kunnen. Maar zelfs nadat we om wat meer kruiden vroegen, was het nog steeds nogal flauw van smaak."

Andere genomineerden voor de status van Ontastbaar Cultureel Erfgoed zijn onder andere Colombiaanse marimbamuziek, de Slowaakse doedelzakcultuur, en de Turkmeense "Epische kunst van Gorogly."

Noord-Korea zal misschien nooit de dominantie hebben over de kapitalistische kimchi van het zuiden, maar ze zijn wel onderweg naar een gelijke status.