De VICE-night op IDFA is een wereldreis waarvoor je je stoel niet uit hoeft

Reizen kan leuk en verrijkend zijn, maar het is ook een enorm gedoe. Je moet je koffer inpakken en op tijd zijn voor treinen of vliegtuigen. Je moet je over je CO2-schaamte heen zetten en een half uur discussiëren met de norse hotelier van je budgethotel als je het warme water van de douche niet aan de praat krijgt. Je kunt zomaar afschuwelijk eten voorgeschoteld krijgen, failliet gaan aan de entree van een matig natuurgebied of gestoken worden door een levensgevaarlijk insect. En als je pech hebt, leer je helemaal niks over het land in kwestie, omdat iedereen je behandelt als een domme toerist.  

Dat zal je allemaal niet overkomen tijdens de VICE Night op IDFA, het grootste documentairefestival ter wereld dat van 9 tot 20 november plaatsvindt in Amsterdam. Dit jaar selecteerden we vier korte films die een zeer intiem inkijkje geven in de levens van mensen in alle uithoeken van de wereld. En dat kan je allemaal tot je nemen terwijl je heerlijk wegzakt in een bioscoopstoel. Het enige wat je hoeft te doen is een kaartje kopen en op 18 november om 21.00 naar EYE Filmmuseum te komen. 

Dit zijn de films: 

Away
In Away portretteert Ruslan Fedotow twee naar Boedapest gevluchte zestienjarige Oekraïners, Andrej en Alisa. Ze worden gevolgd tijdens het maken van een activistisch straatkunstwerk, vol krioelende mechanische Russische soldaatjes. Ook zien we hoe ze in een tekenklasje kleine kinderen begeleiden die ook uit Oekraïne gevlucht zijn. De leerlingen moeten vrij associëren bij het begrip ‘thuis’. “Ik denk bijvoorbeeld aan mijn grootvader in de kersentuin,” zegt Andrej, waarop één van de kinderen een gedetailleerde tactische kaart van zijn geboortegebied tekent. Away maakt duidelijk hoe het verwoestende effect van de oorlog tot diep in de zielen van de overlevenden reikt. 

A robust heart
Het hart in A robust heart is in de eerste plaats een zeer letterlijk hart. De film is gemaakt door slagerszoon Martín Benjimol, die de medewerkers van een Argentijns abattoir interviewde. In hun bebloede schorten vertellen ze onder andere hoe ze ingewanden uit de borstkas van dieren snijden, maar ze ontleden ook hun eigen binnenwereld. 

Will you look at me 
Het is moeilijk om je ogen af te wenden van de film Will you look at me. Regisseur Shuli Huang schoot schitterende zonovergoten acht millimeter-beelden van zijn vrienden, zijn geboorteplaats in China en van zijn moeder die in een meer zwemt of de plantjes water geeft. In die beelden is zijn moeder een toverachtig icoon, prachtig maar tegelijkertijd ver weg. Hoe pijnlijk die afstand gevoeld kan worden blijkt als de regisseur en zijn moeder een gesprek voeren over haar verwachtingen, en het feit dat zijn leven als gay in de grote stad dat daar niet goed in past. De film won zeer terecht een prijs in Cannes. 

Petit taxi 
In Petit Taxi van Samy Sidali neemt taxichauffeur Oussama ons mee op zijn routes door Casablanca. De goedlachse chauffeur voert gesprekken met zijn uiteenlopende klanten. Een pas afgestudeerde vrouw bijvoorbeeld, die liever een voetbalmaatje wil dan een echtgenoot. En een man van de wereld die in Saoedi-Arabië heeft gewerkt en net terug is van zijn Mekka-bedevaart. Zo leren we de stad, haar bewoners, en uiteindelijk ook Oussama kennen. “Hoe meer je studeert hoe verder je komt in het leven. Ik heb weinig gestudeerd en werk op de grond. Als ik iets meer had gestudeerd dan was ik nu piloot en werkte ik in de lucht. Als ik nóg meer had gestudeerd was ik misschien wel astronaut,” vertelt hij lachend. 

Kaarten voor de VICE-night bestel je hier. Wees er snel bij, want ze gaan erg hard.