Dankzij de lockdown is de dierentuin even geen hel voor zijn bewoners

In de rubriek “Het lichtpuntje van de week” voorziet Vice je van positief nieuws om je de barre, eenzame winter door te slepen. Deze week: dierentuindieren hebben eindelijk even rust! :-D 

De week begon kut. Stylist Fred van Leer belandde om onbekende redenen in het ziekenhuis nadat er een sekstape van hem gelekt was, violist André Rieu gaat volgend jaar niet twaalf, maar twintig keer optreden op de Vrijthof in Maastricht, en er er ontsnapten twee chimpansees uit Dierentuin Amersfoort. Een van de dierenverzorgers had het deurtje van hun apenkooi niet goed dichtgedaan, waardoor de twee de vrijheid tegemoet konden rennen. Daarbij gedroegen de mannetjesapen zich nogal ‘imponerend en dominant’. Dominante mannetjesmensen worden door velen gewaardeerd, zo blijkt maar weer tijdens de Amerikaanse presidentsverkiezingen; de apen werden echter zonder pardon afgeknald. 

De dood van de apen leidde tot verontwaardiging en tristesse. "Mijn Mike, mijn aap is dood," huilde zangeres Conny Vink op RTV Utrecht. Ze hield Mike in 1969 vast tijdens de tv-show van Mies Bouwman, en was sindsdien enorm op het beest gesteld geraakt. “Ik weet dat mensen nu overlijden door corona, maar de dood van Mike grijpt mij ook echt aan. Het was een hele vrolijke aap."

Voor de meeste andere dierentuindieren breekt nu juist een vrolijke tijd aan: dinsdag werd duidelijk dat de dierentuinen wegens coronagevaar hun deuren moeten sluiten. 

NH Nieuws maakte een reportage over de kleinste dierentuin van Nederland, in Beverwijk. De teleurstelling om de sluiting droop ervan af bij de verslaggever en de dierentuinmedewerkers, maar de grote winnaar was de publiekstrekker van de zoo: krokodil Wilma. Wilma houdt van ontspannen, aldus haar verzorger Sander Buijs, en dat gaat zonder bezoekers net wat gemakkelijker. 

Het normale leven van deze eenkennige krokodil klinkt namelijk als een regelrechte hel. Alsof het al niet erg genoeg is dat je levenskeuzes zich beperken tot liggen in een modderig poeltje en liggen op een modderig strandje. Alsof het al niet erg genoeg is dat je geschilderde bomen als uitzicht hebt, een vrij matige verbeelding van het tropische regenwoud waar je eigenlijk zou willen zijn. Alsof het al niet erg genoeg is dat je, kortom, gevangen zit, trekt er ook nog eens dagelijks een hele stoet mensen langs die wél vrij zijn. Deze dierentuinbezoekers hebben blijkbaar niets beters weten te doen met hun vrijheid dan naar je staren, zwakzinnig lachen en met hun vingers tegen je raam tikken. 

Voor Wilma en alle andere dierentuindieren die nog niet op de vlucht zijn neergeknald, zijn de nieuwe coronamaatregelen dan ook een verademing, en volgens Buijs gaat Wilma genieten van de komende weken: “Eindelijk even rust voor haar.” De verslaggever walst daar in het artikel overheen met zijn eigen sores: ‘Hopelijk gaan de dierentuinen snel weer open.’ Voor Wilma hoop ik juist dat de lockdown nog vele weken gaat duren. Niet alleen kan ze dan genieten van haar rust, maar ook van de gedachte dat de mensen zich ook eens eenzaam en opgesloten kapot vervelen.