De nineties actiefilm Street Fighter is een cliché, maar tegelijk ook een tenenkrommend meesterwerk. Hij is gebaseerd op een videogame en bestaat uit niet veel meer dan vechtscènes en gemakkelijke oneliners. Het is zo’n film die zo slecht is dat hij eigenlijk weer fantastisch wordt. Vandaag, meer dan een decennium nadat de film verscheen, vertelt regisseur Steven de Souza aan de Guardian over de chaos tijdens het maken van de film: blijkbaar was het even erg of zelfs erger dan het eindresultaat dat in de cinema te zien was.
Acteurs die op de set geslagen worden, figuranten die met levensechte messen spelen, het komt allemaal terug. Maar misschien het meest opvallende is wat de Souza vertelt over de hoofdrolspeler: the one and only Jean-Claude Van Damme, die blijkbaar altijd compleet doorgesnoven was. Zijn rol was die van de all-American kolonel William Guille, wat niet bepaald logisch is als je je bedenkt dat hij een duidelijk Frans accent heeft. Maar hij was de grootste actie ster uit die tijd, en dus moest Street Fighter hem gewoon aan boord hebben. Van Damme worstelde toen met een quasi serieuze cocaïneverslaving. Naar verluidt haalde hij wekelijks zo’n $10.000 aan coke door zijn neus, wat hem blijkbaar een nachtmerrie maakte om een film mee te produceren.
“Ik kon er destijds niet over praten, maar nu gaat dat wel: Jean-Claude deed zulke massa's coke… hij was helemaal gestoord,” vertelde de Souza aan the Guardian. “De studio huurde een soort oppas voor hem in om voor hem te zorgen, maar helaas had die oppas zelf een slechte invloed op hem. Jean-Claude meldde zich zo vaak ziek dat ik steeds weer door het script moest bladeren om te zoeken naar scènes zonder hem die we wel konden filmen, omdat ik niet simpelweg uren op hem kon zitten wachten. Tot twee keer toe stonden de producenten hem toe om naar Hong Kong te gaan, en elke keer kwam hij te laat terug. Op maandagen was hij er sowieso niet.”
Volgens de Souza en een aantal andere castleden waren de slechte gewoontes van onze ‘Muscles from Brussels’ niet de enige reden die van Street Fighter een compleet drama maakte. Om te beginnen: de film werd opgenomen in Thailand, en plots had een assistent regisseur het over een “mogelijke coup”. Ze hadden al een groot deel van het budget opgebruikt om Jean-Claude Van Damme en Raúl Juliá in te huren. Juliá deed het trouwens fantastisch als de slechterik Generaal Bison, maar er bleef dus niet veel geld over om de rest van de crew een goede training te geven voor de vechtscènes. De volledige film is ook opgenomen in de verkeerde volgorde, waardoor het voor een heleboel mensen op set moeilijk was om te weten wat er gaande was.
Advertentie
Jean-Claude Van Damme maakt slechterik Generaal Bison een kopje kleiner - waarschijnlijk mede dankzij flink wat coke achter z'n kiezen
“Ik kende het personage niet; ik kende de videogame niet; ik wist niet what the hell ik aan het doen was,” vertelde acteur Roshan Seth. “Ik moest één of andere gestoorde wetenschapper voorstellen. Ik dacht: In welke wetenschap ben ik een expert, en hoezo ben ik gestoord?”
Ondanks alle chaos, geopolitieke onrust, en de fervente poederliefde van Jean-Claude Van Damme, kwam alles uiteindelijk toch samen: de film kreeg vreselijke recensies, maar harkte uiteindelijk toch mooi 105 miljoen dollar binnen. En misschien wel het meest belangrijke: the muscles from Brussels kicked ass.Volg VICE België op Facebook.Dit artikel is oorspronkelijk verschenen op VICE US.
Door je in te schrijven voor de VICE nieuwsbrief ga je ermee akkoord dat je elektronische communicatie van VICE ontvangt die soms advertenties of gesponsorde content kan bevatten.
