FotoJet
Φωτογραφίες: Βασίλης Τσαρακτσίδης / Unsplash / Pixabay / Unsplash 
Δικαιώματα

Ο Βασίλης Πιστεύει ότι αν Δεν Μιλούσε για το Bullying που Δεχόταν, Ίσως να Μην Ήταν Σήμερα Εδώ

Οι συμφοιτητές του 24χρονου έφτασαν στο σημείο να του γράψουν «Όλοι σε θέλουν νεκρό».

«Αυτά που έζησα επί 13 μήνες, αλήθεια, εύχομαι να μην τα περάσει κανείς. Εγώ απλώς έδωσα ξανά Πανελλήνιες στα 22 μου, ήθελα να σπουδάσω κινηματογράφο και ούτε στους εφιάλτες μου δεν μπορούσα να φανταστώ ότι θα ζούσα αυτά τα πράγματα σε μια σχολή, που είχα περάσει με τόση χαρά κι ενθουσιασμό», θυμάται ο Βασίλης Τσαρακτσίδης.

Δεκέμβριος του 2020: Ο 22χρονος τότε φοιτητής έχει μόλις περάσει στη σχολή Ψηφιακών Τεχνών και Κινηματογράφου του ΕΚΠΑ στα Ψαχνά Ευβοίας. Πραγματικά ενθουσιασμένος για τη νέα αρχή που κάνει στη ζωή του, μαζί με άλλους έξι συμφοιτητές του, που μιλούσαν περισσότερο διαδικτυακά, δημιουργούν μια ομαδική συνομιλία.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Στη συνέχεια, σε αυτό το chat μπαίνουν πάρα πολλοί πρωτοετείς φοιτητές από τα Ψαχνά - ή και άτομα εκτός σχολής. Όταν ορισμένοι από αυτούς αρχίζουν να απειλούν και να εξυβρίζουν συμφοιτητές τους, ο Βασίλης αποφασίζει να τους βγάλει από τη συνομιλία.

«Ήταν ένα ντόμινο που ξεκίνησε, όταν έβγαλα κάποια άτομα από την ομαδική, επειδή απειλούσαν και κορόιδευαν. Από εκεί και πέρα, ο εκφοβισμός που δέχτηκα πήρε ανεξέλεγκτες διαστάσεις. Αυτά που μου συνέβησαν ξεπερνούν τη λογική», λέει ο Βασίλης Τσαρακτσίδης στο VICE.

«Άτομα που θεωρούσα φίλους μου, μου έστειλαν ένα link να μπω σε μια ομαδική προβολή ενός “τραγουδιού” που είχαν γράψει για μένα». «Έπρεπε να είσαι νεκρός»/«θέλει να σε δείρει όλη η σχολή»/«φύγε από τη χώρα»/«θα φας ξύλο, σφαλιάρες όταν έρθεις»/«μακάρι να σε φάνε ζώα», ήταν μερικοί μόνο από τους ακραία κακοποιητικούς στίχους. «Μάλιστα, ο ένας έκανε και εγγραφή οθόνης», θυμάται ο 24χρονος. «Περίμεναν να κλάψω, αυτό ήθελαν να πάρουν από μένα, σαν να τους έτρεφε».

Ο Βασίλης άρχισε να αλλάζει, κλείνεται στον εαυτό του και σιγά-σιγά πέφτει σε κατάθλιψη. Οι γονείς του προσπαθούσαν να μάθουν τι συνέβαινε, αλλά ο ίδιος δεν μπορούσε να μιλήσει σε κανέναν. Ο ίδιος ήταν τυχερός, εκτός από πολύ δυνατός όπως αποδείχτηκε στην πορεία. Οι γονείς του, του πρότειναν να μιλήσει με ψυχίατρο. Ευτυχώς δέχτηκε διότι πια σε εκείνο το σημείο είχε αρχίσει να σκέφτεται να κάνει κακό στον εαυτό του. Στην πρώτη συνεδρία με ειδικό εξιστόρησε όλα τα γεγονότα που τον είχαν φέρει σε αυτή την κατάσταση.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Με αυτήν τη σκέψη απευθυνθήκαμε στον Βασίλη: Να δούμε πώς μπορεί κάποιος/α που υφίσταται ακραίο εκφοβισμό να σπάσει τον κύκλο της βίας. Έναν χρόνο πριν, τον Μάρτιο του 2021, ο Βασίλης αποφάσισε να ακολουθήσει τη νομική οδό και κατέθεσε μήνυση εναντίον των εκφοβιστών του.

«Η μεγαλύτερη δικαίωση από όλες θα είναι η καταδίκη τους στο δικαστήριο». Για να μπορέσει να ανταπεξέλθει οικονομικά στα δικαστικά έξοδα, ο Βασίλης έχει δημιουργήσει μια σελίδα crowdfunding, για να καλυφθεί το ποσό των 6.000 ευρώ που απαιτείται.

Ο 24χρονος φοιτητής κινήθηκε νομικά για να προστατεύσει πιθανά μελλοντικά θύματα αυτών των ανθρώπων. «Το θεωρώ χρέος μου», αναφέρει με σιγουριά μην μπορώντας ακόμα να καταλάβει πώς γίνεται να υπάρχουν άτομα που φτάνουν σε τόσο ακραίο σημείο. «Αυτό μπορεί να το απαντήσει μόνο κάποιος που το έχει κάνει».

Όλη αυτή η άγρια ιστορία σίγουρα τού έχει αφήσει κατάλοιπα, όπως λέει. Αν αυτό που περνούσε το κρατούσε μέσα του, όμως, μπορεί τα πράγματα να είχαν πάρει τραγική τροπή. «Ίσως τις σκέψεις περί τέλους της ζωής μου, τις είχα κάνει πράξη», λέει στο VICE.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Το φως που έπεσε σε όσα φρικτά ζούσε και η υποστήριξη που έλαβε έσωσε τον Βασίλη. Η συζήτηση που κάναμε περιστρέφεται ακριβώς γύρω από αυτό: πώς βγαίνεις από το σκοτάδι στο φως, όταν οι άλλοι προσπαθούν να σε καταδικάσουν στη σιωπή;

277113369_449826780231245_6081718578020328574_n.jpg

Όλες οι φωτογραφίες είναι μια ευγενική παραχώρηση του Βασίλη Τσαρακτσίδη.

VICE: Ποιος ήταν ο πρώτος άνθρωπος με τον οποίο κατάφερες να μοιραστείς το ακραίο bullying που δεχόσουν;
Βασίλης Τσαρακτσίδης:
Ο ψυχίατρός μου. Ήταν αρχές Ιανουαρίου του 2021. Οι γονείς μου είχαν καταλάβει από τη συμπεριφορά μου ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Με είχαν ρωτήσει τι συνέβαινε, αλλά δεν αισθανόμουν άνετα να το μοιραστώ μαζί τους. Μου πρότειναν οι ίδιοι από μόνοι τους τη λύση του ψυχιάτρου, κι εκεί κατά τη διάρκεια της πρώτης συνεδρίας εξιστόρησα τα γεγονότα. Εκείνος έκρινε ότι έπρεπε να αρχίσω αντικαταθλιπτική αγωγή.

Πώς ένιωσες όταν άκουσες τον εαυτό σου να εξιστορεί τα γεγονότα σε κάποιον άλλον;
Η αλήθεια είναι ότι ήταν ένα είδος απελευθέρωσης εκείνη την ώρα. Συνοδεύτηκε και με δάκρυα, γιατί ήταν ένα ξέσπασμα, σαν να το βγάζεις από μέσα σου και να μοιράζεσαι το βάρος με κάποιον άλλο. Δεν σημαίνει ότι λύθηκαν όλα μου τα προβλήματα κατευθείαν ή ότι πατήθηκε ένα κουμπί και ήμουν καλά, αλλά βίωσα μια κάποιου είδους απελευθέρωση.

Είχες αρχίσει να πέφτεις σε κατάθλιψη λόγω όλων αυτών που ζούσες;
Ναι, μετά απ’ όλα αυτά. Είχα και κάποιες αυτοκτονικές τάσεις κι ο ψυχίατρός μου έκρινε ότι θα έπρεπε να αρχίσω αντικαταθλιπτική αγωγή, την οποία τη συνεχίζω μέχρι και σήμερα, πάνω από ένα χρόνο μετά. Πριν αρχίσω την ψυχοθεραπεία, μου περνούσε από το μυαλό πολύ έντονα να κάνω κακό στον εαυτό μου. Έκανα σκέψεις περί αυτοκτονίας αλλά αυτά είναι πράγματα που δεν θέλω να θυμάμαι. Είχα πολύ σκοτεινές σκέψεις τότε.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Τι θα συμβούλευες κάποιον που αντιμετωπίζει αυτή τη στιγμή εκφοβισμό και νιώθει αβοήθητος;
Σίγουρα, αρχικά να καταλάβει ότι το πρόβλημα, σε καμία των περιπτώσεων, δεν το έχει ο ίδιος. Να προσπαθήσει να αναζητήσει τη βοήθεια ειδικού, αν υπάρχει η οικονομική δυνατότητα και να προσπαθήσει να βρει το δίκιο του νομικά. Ξέρω ότι είναι δύσκολο κι ότι μπορεί να χρειαστεί να περιμένει καιρό, όπως κι εγώ.

Γι’ αυτό, αποφάσισα τον Νοέμβριο να μοιραστώ δημόσια αυτή την ιστορία. Πρέπει να πιστέψουν όλοι όσοι υφίστανται κάτι τέτοιο ότι υπάρχει κόσμος εκεί έξω που σίγουρα θα αγκαλιάσει το πρόβλημά τους και θα θελήσει να τους βοηθήσει, όπως συνέβη και στη δικιά μου περίπτωση.

Θέλω να είμαι ειλικρινής. Εγώ είχα την τύχη να μου προτείνουν οι γονείς μου τη λύση ενός ειδικού και να μπορέσουν να κάνουν την υπέρβαση οικονομικά – γιατί υπέρβαση ήταν με τα οικονομικά δεδομένα της οικογένειας. Με βοήθησε πολύ και το γεγονός ότι η κυρία Σοφία Σαριπανίδου, που έχει το δικηγορικό γραφείο που με εκπροσωπεί, είναι μητέρα φίλου μου και είχαμε μια πιο προσωπική επαφή, όταν σκεφτόμουν να κινηθώ νομικά.

Μαζί με τον κύριο Χαμπίμπ, τον δικηγόρο του γραφείου που έχει αναλάβει την υπόθεση, μου πρότειναν από μόνοι τους να με εκπροσωπήσουν δωρεάν, επειδή ήξεραν ότι δεν είχα την οικονομική δυνατότητα. Θέλω να τους πω ένα ευχαριστώ για όλα, και για την ψυχολογική στήριξη που μου παρείχαν, όταν τους τα είχα εκμυστηρευτεί όλα.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Στους γονείς σου πότε είπες τι συνέβαινε;
Λίγο καιρό αφ’ ότου ξεκίνησα ψυχοθεραπεία. Σοκαρίστηκαν, στενοχωρήθηκαν αλλά είχα από την πρώτη στιγμή τη στήριξή τους.

275633177_485013286703401_5470398219656876418_n.jpg

Πώς πήρες την απόφαση να κινηθείς νομικά;
Είχα ξεκινήσει ήδη ψυχοθεραπεία και αγωγή που με είχαν βοηθήσει. Αυτό που με έκανε να καταλάβω ότι έπρεπε να κινηθώ νομικά ήταν το ξέσπασμα του ελληνικού #MeToo και στον καλλιτεχνικό χώρο, μετά τον αθλητισμό. Παρακολουθώντας εκείνη την περίοδο, όλες τις αποκαλύψεις που γίνονταν, κατάλαβα ότι έχω χρέος να μιλήσω απέναντι στα πιθανά μελλοντικά θύματα αυτών των ανθρώπων.

Έπρεπε να καταλάβουν ότι οι πράξεις έχουν συνέπειες κι ότι αυτό που έκαναν σε μένα ήταν από κάθε άποψη λάθος. Ουσιαστικά, με το ελληνικό #MeToo, ακούγαμε ιστορίες ανθρώπων οι οποίοι διέπρατταν αδικήματα κατ’ εξακολούθηση και δεν είχαν για χρόνια καμία επίπτωση. Πίστευαν ότι είναι άτρωτοι.

Αν το #MeToo δεν είχε έρθει ποτέ στην Ελλάδα, ίσως και να μην είχες βρει τη δύναμη να καταθέσεις μήνυση;
Είμαι σχεδόν σίγουρος ότι δεν θα το είχα κάνει. Με είχε επηρεάσει πολύ εκείνη την περίοδο. Πήρα μεγάλη δύναμη από αυτό το κίνημα. Σαν να κατάλαβαν πλέον όλοι, ότι η κοινωνία είναι πολύ πιο έτοιμη απ’ ό,τι στο παρελθόν να αγκαλιάσει τα θύματα. Είδαμε ότι μπορεί να συμβεί στον οποιονδήποτε - ακόμα και σε αναγνωρίσιμα και αγαπητά πρόσωπα.

Κατάλαβα ότι δεν υπάρχει κανένας λόγος να ντρέπεσαι για αυτό. Το πρόβλημα το έχουν αυτοί που το κάνουν κι όχι εσύ που το υφίστασαι. Μόνο καλό μπορεί να βγει με το να ακούγονται τέτοιες περιπτώσεις. Ακόμα κι ένας να βοηθηθεί ακούγοντας τη δικιά μου ιστορία, είναι αφάνταστο το κέρδος. 

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
276982743_1142222649684417_2464897440457270546_n.jpg

Πιστεύεις ότι με την κίνησή σου να μιλήσεις δημόσια και να κινηθείς νομικά, οι άνθρωποι αυτοί έχουν καταλάβει τι έκαναν;
Δεν το γνωρίζω. Δεν έχω ακούσει κάποια συγγνώμη από την πλευρά τους. Ούτε οι ίδιοι, ούτε συγγενικά τους πρόσωπα προσπάθησαν να έρθουν σε επαφή μαζί μου, με αυτό τον σκοπό. Ίσα-ίσα όταν πρωτοέμαθαν την ύπαρξη των μηνύσεων τον Νοέμβριο, άκουσα ότι είμαι «υποκριτής» και ότι «το κάνω για τα λεφτά». Σε ομαδικές συνομιλίες διάβαζα μηνύματα που έγραφαν τέτοια πράγματα.

Είσαι ακόμα σε κάποια ομαδική συνομιλία με αυτά τα άτομα;
Όταν λέω ομαδική, εννοώ συνομιλία ολόκληρου τμήματος Κινηματογράφου στην Εύβοια, που είναι μέσα 90 άτομα κι έτυχε να μου μεταφερθεί ότι υπήρξαν αυτά τα μηνύματα.

Μου είχε κάνει μεγάλη εντύπωση που είχες πει ότι κατά κάποιον τρόπο, όταν διαδραματίζονταν όλα αυτά, είχες εθιστεί στα social media.
Ακόμα κι όταν είχαν κατατεθεί οι μηνύσεις και τα άτομα αυτά δεν είχαν μάθει για την ύπαρξή τους, μου έστελναν μηνύματα - μέχρι και τον Σεπτέμβρη του 2021: «Θα σου φτιάξουμε δεύτερο τραγούδι και θα είναι πιο σκληρό», «να καείς στις φωτιές», είσαι βλάκας, ξεφτίλας που σου έκαναν bullying».

Στο Instagram έφτιαχναν πάλι ομαδικές που έβαζαν κι εμένα και διάσημα πρόσωπα μέσα και όλο αυτό μου είχε δημιουργήσει μια φοβία. Διέγραφα το προφίλ μου στο Instagram, άνοιγα ξανά άλλο. Σε διάστημα ενός χρόνου είχα φτιάξει τέσσερα-πέντε προφίλ.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Μετά από μήνες, συνέχιζαν να ψάχνουν παλιά μου μηνύματα και με κορόιδευαν για αυτά – δεν ήξεραν την ύπαρξη των μηνύσεων. Όλο αυτό μου δημιούργησε έναν ψυχαναγκασμό – είχα διαγράψει όλα τα μηνύματα που είχα στείλει σε ομαδικές. Έψαχναν αφορμή να πιαστούν απ’ οτιδήποτε. Μου είχε δημιουργηθεί μια φοβία πότε θα δω το επόμενο μήνυμα.

Προσπαθώντας να βάλεις αυτή την ιστορία πίσω σου, αφήνεις τη σχολή στα Ψαχνά και κάνεις αίτηση με το 10% των υποψηφίων Πανελληνίων για τη σχολή Θεατρικών Σπουδών στην Πάτρα.
Ακριβώς. Και στην Πάτρα, όμως, κατάλαβα ότι μου είχαν μείνει πολλά κατάλοιπα λόγω όσων είχα ζήσει, που δεν είναι εύκολο να φύγουν. Είχα τεράστιο άγχος στην αρχή να προσαρμοστώ με άτομα που δεν ξέρω. Είχα φοβία για το τι θα μπορούσε να συμβεί, ποια ήταν αυτά τα άτομα πραγματικά, μετά το σοκ που είχα περάσει την προηγούμενη χρονιά.

Αυτοί που μου έκαναν bullying στην προηγούμενη σχολή ήταν κυρίως άτομα με τα οποία είχα έρθει κοντά στην αρχή, ήταν οι «φίλοι» μου. Τις πρώτες εβδομάδες συσσωρεύτηκε άγχος μέσα μου. Είχα κι ένα λιποθυμικό επεισόδιο σε χώρο του Πανεπιστημίου στην Πάτρα.

Ο εκφοβισμός δεν είναι κάτι το οποίο με του που τελειώνει, προχωράς μπροστά. Τα κατάλοιπα και τα ψυχολογικά θέματα τα οποία δημιουργούνται, μπορεί να τα κουβαλάς για αρκετό καιρό. Ακόμα και τώρα, παλεύω με αυτά. Δεν είναι ότι έχω ξεμπερδέψει σε ψυχολογικό επίπεδο. Συνεχίζω την ψυχοθεραπεία και την αγωγή μου. 

Πώς πιστεύεις ότι θα είχαν εξελιχθεί τα πράγματα, αν κράταγες μέσα σου, αυτό που σου συνέβαινε;
Νομίζω θα μπορούσα σήμερα να μην βρίσκομαι εδώ, αν δεν δεχόμουν τη βοήθεια ειδικού και δεν το είχα βγάλει από μέσα μου. Θα μπορούσα τις σκέψεις περί τέλους της ζωής μου να τις είχα κάνει πράξη. 

Περισσότερα από το VICE

Η Olesya Έζησε για μια Εβδομάδα Κάτω από Ένα Τραπέζι στο Χάρκοβο

Οι Δέκα Kαλύτερες Φωτογραφίες από το Instagram του Πάνου Καμμένου

30 Πράγματα που Πρέπει να Αρχίσεις να Κάνεις πριν τα 30

Ακολουθήστε το VICE σε FacebookInstagram και Twitter.