Εκεί που Επιτρέπεται το Αίμα Απαγορεύεται το Γυμνό

«Και μόλις έφαγα report, επειδή ήθελα να πω "καλό καλοκαίρι". Ok, με τον δικό μου τρόπο». Αυτή την ανάρτηση έκανε πριν από λίγες μέρες ένας φίλος στον λογαριασμό του στο Facebook, λίγα λεπτά αφού είχε «ανεβάσει» μια φωτογραφία με κάτι topless μοντέλα. Γέλασα λιγάκη που είδα την ανάρτηση, περισσότερο γιατί θεωρώ αστεία τη φάση με τα τέτοιου είδους report, και συνέχισα να «κατηφορίζω» στο timeline μου. Ένα timeline, που εκτός από κλασικές φωτογραφίες από παραλίες (άλλωστε είναι η εποχή τέτοια) και βόλτες για μεσημεριανούς καφέδες, προσέφερε και μερικές στιγμές φρίκης. Όπως διαμελισμένα πτώματα από τους βομβαρδισμούς των Ισραηλινών στη Λωρίδα της Γάζας και νεκρά παιδάκια, μέχρι την φωτογραφία με τον νεκρό σκύλο που δολοφονήθηκε και ήταν μέσα στα αίματα έξω από μαγαζί στην Εύβοια.

Και τότε ήταν που μου γεννήθηκε η απορία. Μια απορία που έχει να κάνει με τον θάνατο και το γυμνό, τη φρίκη και τον αισθησιασμό. Πως γίνεται στα social media, αλλά και στις ζωές μας γενικά, τα βυζιά να μας ενοχλούν περισσότερο από τα πτώματα;

Και γιατί το λέω αυτό; Η αλήθεια είναι πως τους τελευταίους μήνες έχω δει πολλούς friends μου στο Facebook να γράφουν ότι δεχθήκαν report επειδή ανέβασαν κάποια προκλητική φωτογραφία, την ίδια ώρα που εικόνες με νεκρούς σκύλους και παιδάκια μέσα στα αίματα να αναπαράγωνται από χιλιάδες άτομα στο διαδίκτυο.

«Την πρώτη φορά που μου έκαναν report μου κακοφάνηκε. Δεν είχα κάνει κάτι κακό» λέει ο Α., ο οποίος έχει μια τάση να ανεβάζει μοντέλα σε καυτές πόζες στο προφίλ του και συμπληρώνει: «Πλέον ανεβάζω τέτοιες φωτογραφίες για πλάκα. Έτσι, να σπάσω το ρεκόρ των report, αν υπάρχει τέτοιο πράγμα. Να δω μέχρι που φτάνει ο πουριτανισμός και η βλακεία μας». Ο Κ. από την πλευρά του δεν δίνει και ιδιαίτερη σημασία: «Χέστηκα αν κάποιος κομπλεξικός μου κάνει report. Τοίχος μου είναι, αν δεν γουστάρει μην με έχει φίλο. Στη τελική δεν έχει γυμνό, δεν προσβάλω κανέναν». Ωστόσο αυτές τις μέρες, με τις εικόνες της φρίκης από τη Γάζα, να γίνεται η μία κοινοποίηση μετά την άλλη, δεν είδα κάποιος να γράφει «μου έκαναν report που ανέβασα διαμελισμένα παιδάκια στο προφίλ μου». Τελικά τόσο μας ενοχλούν τα βυζιά ή έχουμε γίνει αναίσθητη απέναντι στους σκοτωμούς;

Και τώρα που το καλοσκέφτομαι, αυτό δεν γίνεται μόνο στα social media, αλλά συνέβαινε εδώ και αρκετό καιρό στις καθημερινότητές μας. Σκέψου τόσα χρόνια με πόση άνεση οι εφημερίδες κυκλοφορούσαν με φρισκιαστικές φωτογραφίες στα πρωτοσέλιδά τους, ενώ όταν αποφάσιζαν να βάλουν κάποια προκλητική γυναίκα αμέσως το «επίπεδο έπεφτε». Σκέψου ότι στα κανάλια μπορούσες εύκολα να δεις από τις 9 φιλμ δράσης/θρίλερ/σπλάτερ, ενώ για καμιά αισθησιακή ταινία ούτε λόγος. Στις 2 το πρωί κι αν. Και όχι, δεν το λέω επειδή έχω κόλλημα με τις αισθησιακές ταινίες. Απλά μου κάνει εντύπωση πως το γυμνό μας κομπλάρει περισσότερο από το αίμα - άλλωστε το γυμνό είναι κάτι που το βλέπουμε και βράδυ παρά βράδυ στη κρεβατοκάμαρά μας.

«Προσωπικά, δεν μπορώ να ταυτιστώ με την κατηγορία των ατόμων που μου περιγράφετε γιατί εξοργίζομαι με τις σκληρές εικόνες βίας, τόσο γιατί χρειάζεται να τις βιώνουν συνάνθρωποι αλλά και γιατί κάποιες φορές θεωρώ οτι εξυπηρετούν άλλους σκοπούς και δεν σέβονται την απώλεια και το θάνατο» μου γράφει η ψυχολόγος κα. Έρα Μουλάκη και συμπληρώνει: «Θεωρώ οτι γενικά οι άνθρωποι πιο εύκολα αποστασιοποιούνται από κάτι που είναι πολύ ακραίο, πολύ μακριά τους και αρκετά ξένο ως προς αυτούς. Σαν να γίνεται κάπου αλλού, σε κάποιους ανθρώπους. Με το γυμνό νομίζω οτι ταυτίζονται πιο εύκολα, μπορούν να το βάλουν στην δική του ζωή, να το συγκρίνουν και εκεί να προβάλλουν ηθικές, αισθητικές ή άλλες αντιδράσεις».

Ο ψυχολόγος κ. Δημήτριος Παπαθανασίου μου τονίζει: «Ο άνθρωπος είναι πιο συνηθισμένος στον θάνατο. Το σεξ και το γυμνό είναι κάτι "καινούριο", πιο μοντέρνο. Είναι η νέα ζωή. Και αυτό σκανδαλίζει» και μου εξηγεί: «Σκέψου αυτό: η μητρότητα είναι κάτι ιερό, αλλά παράλληλα το σεξ είναι κάτι "βρώμικο". Είναι λογικό αυτό;».

Μετά από αυτές τις συζητήσεις, δύο πράγματα συνειδητοποίησα. 1. Tην επόμενη φορά που θα κάνεις report καλό είναι να το σκεφτείς δυο φορές και να δεις τι πραγματικά σε προσβάλει ως άνθρωπο. Και, 2. Oι φίλοι στο Facebook είναι σαν τα… κανάλια της τηλεόρασης. Όταν δεν σου αρέσει μια εκπομπή, αλλάζεις. Δεν είσαι υποχρεωμένος να το παρακολουθήσεις, απλώς και μόνο για να εκτονώσεις το κόμπλεξ σου.

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.