Η Όλγα Κουκλάκη Έχει Περάσει Ατελείωτες Ώρες Πάνω από το Πιάνο

Η πρώτη φορά που μιλήσαμε ήταν, αν δεν κάνω λάθος, το 2008. Εγώ δούλευα σε ένα μηνιαίο περιοδικό (ναι, μιλάμε για την εποχή που κυκλοφορούσαν ακόμα μηνιαία περιοδικά) και εκείνη, μόλις είχε κυκλοφορήσει το πρώτο της στούντιο άλμπουμ, με τίτλο Getalife. Καθώς ετοιμαζόμουν για τη συνέντευξη, τρία πράγματα θυμάμαι ότι μου είχαν κάνει εντύπωση: 1) το ομώνυμο κομμάτι του άλμπουμ, του οποίου ο σαγηνευτικός electro ήχος σε καθήλωνε, 2) η απόφασή της να τα αφήσει όλα πίσω και να φύγει για το Παρίσι το 2001 και 3) ότι ο δίσκος κυκλοφόρησε από τη βελγική εταιρεία Play It Again Sam. Ιδιαίτερα το τελευταίο ήταν το πιο εντυπωσιακό, καθώς ναι μεν τα μουσικά σύνορα είχαν ήδη «σπάσει», αλλά από την άλλη δεν είχες κάθε μέρα έναν/μια μουσικό απ' την Ελλάδα να βγάζει άλμπουμ σε ξένη εταιρεία.

Από τότε έχουν περάσει δέκα χρόνια. Η Όλγα Κουκλάκη είναι ένα από τα γνωστότερα ονόματα της ελληνικής electro σκηνής, έχει μοιράσει τον χρόνο της ανάμεσα σε Ελλάδα και Γαλλία, ενώ το βιογραφικό της είναι γεμάτο με εμφανίσεις σε όλον τον κόσμο και συνεργασίες με μεγάλα ονόματα. Επίσης, όπως όλα δείχνουν, το βιογραφικό της θα μεγαλώσει ακόμη περισσότερο, καθώς σε λίγο καιρό θα κυκλοφορήσει το νέο άλμπουμ του Kid Loco με τον οποίο συνεργάστηκε σε δύο κομμάτια του, ενώ στις 11 Νοεμβρίου θα εμφανιστεί στο ΚΠΙΣΝ, καλεσμένη της σειράς συναυλιών Music Escapades, για μια μοναδική, διττή συναυλία, ως συνθέτης και ερμηνεύτρια.

Ήταν μια καλή αφορμή για να συναντηθούμε ξανά μετά από μια δεκαετία και να μιλήσουμε για τη μουσική, όλα όσα έχει ζήσει, αλλά και όλα όσα ετοιμάζει.

VICE: Πώς ξεκίνησε η ενασχόλησή σου με τον κόσμο της μουσικής;
Όλγα Κουκλάκη: Ξεκίνησε μέσα στο πλαίσιο σχολικής δραστηριότητας στο Δημοτικό, όταν μια δασκάλα έπεισε τους γονείς μου ότι πρέπει να μάθω πιάνο, το οποίο κι έγινε η αγαπημένη μου δραστηριότητα. Έπαιζα ασταμάτητες ώρες πιάνο και έγραφα και δικά μου τραγούδια.

Ως παιδί, ποιος ήταν ο αγαπημένος σου ήχος; Με τι μουσική μεγάλωσες;
Μεγάλωσα με κλασική μουσική λόγω των σπουδών μου, αλλά μου άρεσε να ακούω διάφορα είδη, όπως pop, trip hop, new wave, synth wave. Στην εποχή των 90s ήταν που ξεκίνησα να ανακαλύπτω την ηλεκτρονική μουσική, με συγκροτήματα όπως οι Orbital. Χαρακτηριστικά, θυμάμαι να περνάω ως έφηβη άπειρες ώρες -εκτός από το πιάνο- και στο δισκοπωλείο Discobole της Αθήνας, που έφερνε όλες τις νέες κυκλοφορίες -κυρίως ηλεκτρονικής μουσικής- και που ακούγαμε και συζητούσαμε με γνωστούς και φίλους, κάποιοι εκ των οποίων επίσης εξακολουθούν να ασχολούνται επαγγελματικά με τη μουσική.

Από το πιάνο και τις σπουδές στην κλασική μουσική, στην electro. Πώς ήρθε αυτή η μετάβαση;
Δεν υπήρξε μια συνειδητή -ως προς το είδος της μουσικής- μετάβαση. Απλώς είχα ξεκινήσει να είμαι περίεργη και να αναρωτιέμαι πώς γίνεται να δημιουργείς ήχους από την αρχή και να φτιάχνεις μελωδίες και αρμονίες χωρίς να χρησιμοποιείς τα παραδοσιακά μουσικά όργανα, όπως το πιάνο, το οποίο γνώριζα πλέον καλά. Έτσι ξεκίνησα να συνθέτω σε ένα απλό PC με το πρόγραμμα Reason και να ηχογραφώ ουσιαστικά τα τραγούδια που έγραφα στο πιάνο, αλλάζοντας τον ήχο του πιάνου, αλλά και δημιουργώντας και προσθέτοντας νέους ήχους. Όμως, δεν σταμάτησα να ακούω, να παίζω ή να εκτιμώ την κλασική μουσική.

Τι σε εμπνέει για να γράψεις μουσική;
Τα πάντα. Μπορεί να είναι μια κοινωνική παρατήρηση, άνθρωποι, συμπεριφορές, ένα μέρος στον κόσμο. Μπορεί κι ένας καινούριος ήχος ή κάποιο ρυθμικό μοτίβο που δημιουργείται τυχαία τις ώρες που περνάω στο στούντιο - ή που το σκέφτομαι την ώρα που κοιμάμαι. Νομίζω, όμως, ότι πιο πολύ από όλα εξαρτάται από την εσωτερική μου κατάσταση τη στιγμή που θα έχω ένα ερέθισμα, για το αν και το πώς θα το εκφράσω.

Τι ήταν αυτό που σε οδήγησε να φύγεις από την Ελλάδα με προορισμό το Παρίσι;
Ήταν μια καθαρά τυχαία συγκυρία: ένας Γάλλος μάνατζερ -ο τότε μάνατζερ της γαλλικής δισκογραφικής F Communication του Laurent Garnier, που ονομάζεται Harald Lundell- μου πρότεινε το 2001 να πάω για οντισιόν στο Παρίσι και συγκεκριμένα για να είμαι programmer/keyboard player στο live project των Reminiscent Drive. Τότε, μόλις είχα κυκλοφορήσει τον πρώτο μου δίσκο στην Αγγλία με το ψευδώνυμο ODD και έπαιζα ως DJ στην Αθήνα, όπου και με γνώρισε. Με την οικονομική βοήθεια του προγράμματος Erasmus από το ΤΕΙ Διακοσμητικής που σπούδαζα στην Αθήνα, αποφάσισα να πάω στο Παρίσι, πέρασα την οντισιόν και ξεκίνησα να δουλεύω στην F Communication παράλληλα με τις σπουδές μου. Έπειτα, το ένα έφερε το άλλο.

Ποιες διαφορές είδες ανάμεσα στη ελληνική και τη γαλλική μουσική βιομηχανία;
Η μεγαλύτερη διαφορά που είδα, αφορά τα είδη της μουσικής. Η Γαλλία είναι μια πολύ μεγαλύτερη χώρα από την Ελλάδα, προφανώς με μεγαλύτερο εύρος στο φάσμα της μουσικής, αλλά και των ευκαιριών στο κάθε είδος. Επίσης, ότι ο κρατικός μηχανισμός βοηθά και στηρίζει πολύ περισσότερο τους καλλιτέχνες από ό,τι εδώ. Τέλος, θεωρώ ότι και οι συμφωνίες με τους οργανωτές μουσικών εκδηλώσεων-event είναι πιο ξεκάθαρες εκεί και τηρούνται με μεγαλύτερη συνέπεια.

Ποια ήταν η πιο δύσκολη στιγμή έως τώρα στη μουσική σου πορεία;
Όταν χρειάστηκε να αλλάξω δισκογραφική εταιρεία και να φύγω από το Παρίσι, το 2016.

Ας αφήσουμε το παρελθόν. Το 2018 ήταν μια πολύ παραγωγική χρονιά για σένα. Τον τελευταίο καιρό κυκλοφορεί στο Διαδίκτυο το βίντεο του Rat Race, σε animation του Steve Cutts. Πώς γεννήθηκε αυτό το κλιπ;
Το βίντεο αυτό έχει μια ιστορία μεγάλης αξίας για εμένα. Μετά την κυκλοφορία του Rat Race, ένας fan μου -ο οποίος θέλει να μείνει ανώνυμος και σέβομαι την επιθυμία του αυτή- έστειλε στη σελίδα μου στο Facebook το συγκεκριμένο βίντεο. Το είχε κάνει edit από το animation Happiness του Steve Cutts, μαζί με το κομμάτι μου Rat Race. Ενθουσιάστηκα και μου φάνηκε απίστευτο πώς ταίριαζε η εικόνα με τη μουσική και την ιδέα πίσω από αυτήν. Έτσι, το έστειλα να το δει η δισκογραφική Supremus στην Αγγλία που κυκλοφόρησε φέτος το EP μου Charmer’s Pavillion και αποφασίσαμε να επικοινωνήσουμε τον Steve Cutts, ο οποίος και μας έδωσε την άδεια να το ανεβάσουμε στο YouTube. Είμαστε πάρα πολύ χαρούμενοι με αυτήν τη δουλειά και ελπίζω να αρέσει στον κόσμο όσο και σε εμάς.

Πριν από το καλοκαίρι συνεργάστηκες με τη Yasmine Hamdan, στο remix του κομματιού της Balad. Πώς προέκυψε αυτή η συνεργασία;
Τη Yasmine Hamdan τη γνώρισα στο Παρίσι το 2012. Την εκτιμώ ιδιαίτερα ως άνθρωπο και ως καλλιτέχνη. Παρόλο που έχουμε συνεργαστεί και στο παρελθόν, η πρώτη ευκαιρία για μια επίσημη μουσική κυκλοφορία μάς δόθηκε φέτος με αυτό το remix στο κομμάτι της Balad, το οποίο αγαπάω πολύ και έχει γίνει επιτυχία.

Ας μιλήσουμε τώρα και για τον Kid Loco, με τον οποίο ενώσατε τις δυνάμεις σας σε δύο τραγούδια του καινούριου του άλμπουμ, που θα κυκλοφορήσει τους επόμενους μήνες.
Με τον Kid Loco είχαμε συνεργαστεί στο κομμάτι μου «Antivirus», το 2013, όπου είχε κάνει ένα εξαιρετικό remix μαζί με τον Mr Gee. Έπειτα, μου πρότεινε να συμμετέχω στο καινούριο του άλμπουμ, για το οποίο και ετοιμάσαμε δύο τραγούδια μαζί. Θεωρώ ότι όλος ο δίσκος του είναι εξαιρετικός και είναι μεγάλη μου χαρά που είμαι μέρος του.

Έχεις συνεργαστεί με πολλούς και γνωστούς καλλιτέχνες στην πορεία σου έως τώρα. Ποια συνεργασία ξεχωρίζεις και γιατί;
Είμαι ευγνώμων, επειδή όλες οι συνεργασίες μου, μου έχουν προσφέρει πολλά πράγματα - και καλά και κακά. Στην Ελλάδα, ξεχωρίζω τη συνεργασία μου με τη Δήμητρα Γαλάνη που εκτιμώ ιδιαίτερα. Τώρα, είμαι ενθουσιασμένη με τον Kid Loco, επειδή παρομοίως είναι ένας καλλιτέχνης που θαύμαζα από μικρή και επειδή είμαι πολύ χαρούμενη με το αποτέλεσμα. Επιπλέον, θέλω να τονίσω ότι ο Kid Loco, εκτός από αξιέπαινος μουσικός παραγωγός, είναι και άψογος στις συνεργασίες του.

Last but not least, στις 11 Νοεμβρίου θα εμφανιστείς στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, σε ένα ιδιαίτερο και ξεχωριστό project. Τι θα δουν όσοι θα έρθουν εκείνο το βράδυ;
Πρόκειται για ένα ξεχωριστό project, στο οποίο θα παρουσιαστεί η πρώτη ελληνική ταινία που γυρίστηκε ποτέ (σ.σ. Οι Περιπέτειες του Βιλλάρ, του 1924 - αρχείο Ταινιοθήκης της Ελλάδος) με δικιά μου πρωτότυπη μουσική σύνθεση. Θα παρουσιαστεί στο ΚΠΙΣΝ με live performance στο πιάνο και θα ακολουθήσει ένα διαφορετικό, πιο ακουστικό live με τραγούδια μου, ενορχηστρωμένα αυτήν τη φορά για πιάνο, μπάσο, φωνή και λίγα ηλεκτρονικά στοιχεία. Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί με ελεύθερη είσοδο για το κοινό, χάρη στην αποκλειστική δωρεά του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος.

Ετοιμάζεις κάποια νέα κυκλοφορία;
Ναι, εκτός από τα τραγούδια με τον Kid Loco, έχω μια νέα κυκλοφορία τους επόμενους μήνες στην Get Physical Music. Παράλληλα, συζητάω για κάποιες νέες κυκλοφορίες με τη Universal, που θα ανακοινωθούν προσεχώς.

Πες μας έναν μουσικό ή ένα συγκρότημα με τον οποίο έχεις κολλήσει αυτήν την περίοδο και ακούς συνέχεια;
Είναι πολλά και διαφορετικά πράγματα αυτά που ακούω και μου αρέσουν. Τελευταία, ανακάλυψα την Giorgia Angiuli. Από κυκλοφορίες, ξεχωρίζω τις τελευταίες δουλειές των Max Cooper, Jon Hopkins, Rone, Gui Boratto, Guy Gerber, Maya Jane Coles, Jori Hulkkonen και Monolink, μεταξύ άλλων. Επίσης, με εξέπληξαν ευχάριστα και οι τελευταίες δουλειές του Childish Gambino.

Περισσότερα από το VICE

Ο DJ The Boy Είναι Ένας Ζωντανός Θρύλος του Εγχώριου Hip Hop

Ένας Σεφ Αξιολογεί τις Συνταγές από το Νέο Βιβλίο Μαγειρικής του Snoop Dogg

Τα Κινητά Άλλαξαν για Πάντα τον Τρόπο που Γίνεται το Εμπόριο Ναρκωτικών