Οι Παλιές Καλές Μέρες της Punk Σκηνής της Washington

Αν ρωτήσεις έναν μέσο λάτρη της μουσικής και ακόμα περισσότερο κάποιον που αγοράζει βινύλια, θα γνωρίζει την βαθιά και μακροχρόνια επιρροή που είχε η punk σκήνη της Washignton στη δεκαετία του '80. Ένα ρεύμα προερχόμενο από μία πόλη που όλοι σχεδόν εργάζονταν στο δημόσιο και σε κρατικές θέσεις, και μία πόλη που συγκεκριμένα εκείνη τη δεκαετία πέρασε από όλα τα κοινωνικά μήκη και πλάτη με την εκληματικότητα να εκτινάσεται στα ύψη, χιλιάδες κόσμου να μετοικεί σε άλλα μέρη των ΗΠΑ, τις υποκουλτούρες των νέων να μπερδεύονται ως προς την ιδεολογία τους με αποτέλεσμα να δημιουργείται χάσμα, και ένα μεγάλο κομμάτι της πόλης να μην έχει συνέλθει από τα φυλετικά riots στην Washington το 1968.

΄Ολα αυτά αναφέρονται από τους μουσικούς που στελέχωσαν την τότε σκηνή στο ντοκιμαντέρ "Salad Days: A Decade of Punk in Washington DC" (εναλλακτικά το βρίσκετε και ως "Salad Days: The Birth of Punk Rock in the Nation's Capital"), το οποίο θα έχεις την δυνατότητα να δεις στο πλαίσιο του στο πλαίσιο του IN-EDIT Festival.

Πολλά έχουν γραφτεί για την αμερικανική punk rock, αλλά ποτέ μέχρι σήμερα δεν αναλύθηκε η συμβολή της σκηνής της Washington, όσο λεπτομερώς γίνεται σε αυτό το ντοκιμαντέρ, ενώ παρουσιάζονται για πρώτη φορά φωτογραφίες, βιντεοσκοπημένο υλικό και συνεντεύξεις από δεκάδες συγκροτήματα, μουσικούς, ιδιοκτήτες δισκογραφικών εταιριών, εκδότες fanzine και αφανείς ήρωες που συμμετείχαν στη διάδοση της underground punk μουσικής κατά τη διάρκεια αυτής της δεκαετίας. Για περισσότερα από δύο χρόνια, οι δημιουργοί του, πήραν συνεντεύξεις από δεκάδες άτομα από μουσικούς, φωτογράφους, DJs, ακτιβιστές, δημοσιογράφους και συγγραφείς, με τον καθένα από αυτούς να λέει τη δική του εκδοχή για μια από τις πιο δυναμικές αλλά και παρεξηγημένες δεκαετίες στην ιστορία της ανεξάρτητης punk μουσικής.

Στο film βλέπουμε αρχειακό υλικό από live εμφανίσεις ιστορικών punk συγκροτημάτων όπως οι Minor Threat, Bad Brains, Black Market Baby, the Faith, the Slickee Boys, Void, Government Issue, Marginal Man, Dag Nasty, 9353, Gray Matter, Beefeater, Scream, Rites of Spring, Fugazi, Shudder to Think, Nation of Ulysses, Jawbox και τους ιδιοκτήτες δισκογραφικών εταιρειών όπως οι Dischord, Fountain of Youth, Teen Beat και Simple Machines που τα επόμενα χρόνια, έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην καθιέρωση των ανεξάρτητων μουσικών παραγωγών. Ταυτόχρονα αναλύεται με πολύ ενδιαφέροντα τρόπο το πως η πόλη επηρέασε τη διαμόρφωση της μουσικής τους ταυτότητας και αυτή με τη σειρά της τον χαρακτήρα της πόλης.

Μερικά highlights από πλευράς πληροφορίων: το πως όχι μόνο οι Minor Threat αλλά και τα υπόλοιπα συγκροτήματα συνδέθηκαν άθελα τους με τον straight edge τρόπο ζωής - για τον οποίο μέχρι και σήμερα ο Ian MacKaye δέχεται τηλεφωνικές φάρσες από πιτσιρικάδες - το πως η σκηνή κατέληξε να γίνει mainstream χωρίς να το επιθυμούν τα μέλη της με αποτέλεσμα τον χορό να έχει γίνει πιο βίαιος κάτι απόλυτα αντίθετο με τους στόχους τους, την εμφάνιση του όρου emo και emocore (ναι, παίδες αυτός είναι ο σωστός ορισμός όχι τα πιτσιρίκια που άκουγαν Tokio Hotel), την θέση των γυναικών στην punk σκηνή της Washigton και τον ρατσισμό.

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.