Αξίζουμε να Ζήσουμε Καλύτερα από τους Γονείς μας, Όμως θα Ζήσουμε Χειρότερα

«Πού να ξέρατε πώς ζούσαμε εμείς στην ηλικία σας», θυμάμαι τον πατέρα μου να λέει, όταν ακόμη πήγαινα Δημοτικό. «Ούτε φροντιστήρια μας πήγαιναν, ούτε τόσα παιχνίδια είχαμε. Τώρα έχετε πολλές ανέσεις». Ένας εκπρόσωπος της γενιάς του '80 την έλεγε σε έναν millennial. Τα ίδια έλεγε και η μάνα μου, τα ίδια και οι γονείς των φίλων μου, κάθε φορά που παίρναμε βαθμούς και κάτι δεν είχε πάει τόσο καλά, κάθε φορά που ήθελαν να μας πουν «όχι» σε μία βόλτα ή ένα χαρτζιλίκι. Τότε, εμείς έπρεπε να κάτσουμε στα αυγά μας και να νιώσουμε λίγο άσχημα που, όπως και εκείνοι, ζούσαμε σε καλύτερες συνθήκες από αυτούς που μας γέννησαν.

Τα πράγματα άλλαξαν και οι γονείς μας σιώπησαν, μιας και οι millennials αποδεικνύεται πως αποτελούν την πρώτη μεταπολεμική γενιά που καλείται να ζήσει χειρότερα από τους γονείς της. Σύμφωνα με έρευνα της οργάνωσης Young Invincibles, οι millennials στις ΗΠΑ –συγκεκριμένα, η ηλικιακή ομάδα 15 έως 34, το 2013- είχε τη μισή αξία σε σχέση με τους boomers και κέρδιζε 20% λιγότερα χρήματα σε σχέση με τους νεαρούς ενήλικες του 1989. Ας αφήσουμε τους αριθμούς να μιλήσουν: οι millennials κέρδισαν κατά μέσο όρο 40.581 δολάρια το 2013. Οι boomers έβγαλαν 50.910 δολάρια το 1989. Τα πράγματα όμως είναι ακόμη πιο άσχημα για όσους γεννηθήκαμε στην αυγή του 21ου αιώνα: οι millennials με πτυχίο -και πιθανότατα με ένα ακόμη χρωστούμενο φοιτητικό δάνειο- έβγαλαν το 2013 όσα ακριβώς κέρδισε ένας νέος του 1989, ο οποίος όμως δεν είχε σπουδάσει: 50.000 δολάρια.

«Τα εν λόγω ευρήματα αποκαλύπτουν ότι οι millennials έχουν χάσει σημαντικό έδαφος. Αυτό δεν οφείλεται μόνο στη οικονομική κρίση, αλλά και στις γενικότερες τάσεις της παγκόσμιας οικονομίας, που τους έχει οδηγήσει σε περισσότερη οικονομική ανασφάλεια σε σχέση με τους baby-boomers», αναφέρει ο Tom Allison, αναπληρωτής διευθυντής πολιτικής και έρευνας της Young Invincibles.

Αν όλα αυτά αφορούν την αμερικανική αγορά εργασίας, η οποία έχει ανακάμψει οικονομικά πολύ καλύτερα από την ΕΕ, τα πράγματα είναι εξίσου -αν όχι περισσότερο- δυσοίωνα για τους νέους της Ευρώπης. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η ανεργία στους νέους (15-24) φτάνει το 49% στην Ελλάδα, το 46,2% στην Ισπανία και το 40% στην Ιταλία, ποσοστά πολύ υψηλότερα από οποιαδήποτε άλλη ηλικιακή ομάδα πανευρωπαϊκά. Αυτό, παρά τη γενικότερη πρόσβαση των millennials στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, που για τις προηγούμενες γενιές αποτέλεσε κλειδί στην πρόσβασή τους στη μεσαία τάξη και τα μεσαία εισοδήματα.

Σύμφωνα με έρευνα της Deloitte για τους millennials, η ανασφάλεια στην αγορά εργασίας αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες σκοτούρες της νέας γενιάς. Όμως δεν είναι η μόνη, μιας και νέα ζητήματα φαίνεται να τους απασχολούν. Ένα από αυτά είναι η τρομοκρατία, η οποία μάλιστα σε πολλές χώρες θεωρείται σοβαρότερη απειλή από το φάσμα της ανεργίας. Σημειώνουμε και την πρόκληση της κλιματικής αλλαγής, που έρχεται για πρώτη φορά ως ένα επιτακτικό ζήτημα στην παγκόσμια σκηνή.

Η γενικότερη αποδοχή του γεγονότος ότι οι millennials αποτελούν την πρώτη μεταπολεμική γενιά που ζει χειρότερα από τους γονείς της, έχει διαμορφώσει ένα κλίμα απαισιοδοξίας στους νέους. Σύμφωνα με την έρευνα της Deloitte, μόλις ένας στους τρεις νέους από τις ανεπτυγμένες χώρες πιστεύει ότι θα βελτιωθεί η οικονομική του κατάσταση. «Οι millennials των αναπτυγμένων οικονομιών αισθάνονται ότι η γενιά τους είναι αυτή όπου τα πράγματα σταμάτησαν εν πολλοίς να βελτιώνονται, (…) ενώ μόνο σε 11 από τις 30 χώρες που πήραν μέρος στην έρευνα η πλειοψηφία των νέων πιστεύει ότι θα είναι πιο ευτυχισμένη από τους γονείς τους», σημειώνει η έρευνα. Η γενικότερη απαισιοδοξία φαίνεται ότι αφορά κυρίως την Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένων των μεγάλων οικονομιών, όπως εκείνες της Γαλλίας και της Γερμανίας.

Όλα αυτά έχουν μία παραπάνω αξία για τον δυτικό τρόπο ζωής, ο οποίος βασίστηκε στο κοινωνικό συμβόλαιο της σκληρής εργασίας έναντι οικονομικής αποκατάστασης και επαγγελματικής καταξίωσης. Για να παραφράσουμε τον ποιητή, αγαπητοί millennials, (American) Dream no more.

Περισσότερα από το VICE

Ενημερώθηκα για μία Εβδομάδα Αποκλειστικά από την «Ελεύθερη Ώρα» και Επέζησα

«Πεινασμένες Κοιλιές που Είχαν Μείνει Χωρίς Φαγητό για Εβδομάδες» - Ο Κόσμος των Όσκαρ

Η Μέρα που οι Κραυγές Ενός Ζώου με Έκαναν Χορτοφάγο