Περίεργα Επαγγέλματα

Η Καλύτερη Δουλειά στον Κόσμο: Αίμα, Σκατά και Πυρετός Q

«Για πέντε βραδιά την εβδομάδα, από τις 6 μμ ως τις 2 πμ φόρτωνα κιβώτια των 30 κιλών με μυαλά προβάτων σε κοντέινερ. Δεν ήταν ό,τι χειρότερο».
Arielle Richards
Κείμενο Arielle Richards
Melbourne, AU
abba
φYannick Tylle via Getty

Δεν διαλέγουμε να γεννηθούμε σε αυτό τον κόσμο. Δεν διαλέγουμε να περνάμε τη ζωή μας κοπιάζοντας για το κέρδος κάποιου άλλου, μόνο και μόνο για να επιβιώσουμε.

Και πολλοί δεν διαλέγουν τι δουλειά θα κάνουν, διότι πρέπει να ζήσουν τις οικογένειές τους.

Κάποιες δουλειές είναι σκατά, αλλά κάποιος πρέπει να τις κάνει.

Αίμα, σκατά και πυρετός Q

Στις διακοπές από το πανεπιστήμιο δούλευα σε ένα σφαγείο στην πόλη μου και ήταν σκέτη κόλαση.

Το συγκεκριμένο σφαγείο επεξεργάζεται αρνί στην Αυστραλία. Οι εγκαταστάσεις έχουν τη δυνατότητα για επεξεργασία χιλιάδων προβάτων κάθε μέρα. Κουλ.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Στη συνέντευξη για τη δουλειά, καταρχάς:  ήταν η πιο γρήγορη, πιο εύκολη, πιο προβληματική συνέντευξη της ζωής μου.

Μπήκα με το βιογραφικό μου και ο τύπος δεν το κοίταξε καν, με κοίταξε και είπε «πηγαίνεις πανεπιστήμιο, άρα ξέρεις γραφή και ανάγνωση και μου αρέσει που φοράς καλό πουκάμισο».

Φορούσα πουκάμισο μόλις των 12 δολαρίων. Δώσαμε τα χέρια και ήμουν πλέον επισήμως υπάλληλος σφαγείου.

Μου είπε να πάω το πρωί για μια ομαδική ενημέρωση. Αργότερα την ίδια μέρα έμαθα από έναν φίλο πως αυτό περιλάμβανε τεστ ναρκωτικών και σίγουρα θα έβρισκαν ίχνη χόρτου στα ούρα μου, γιατί είχα καπνίσει όταν γύρισα από το πανεπιστήμιο. Έτσι πήρα τηλέφωνο στο σφαγείο και είπα ότι αρρώστησα και θα ξεκινούσα την άλλη βδομάδα. Είπαν εντάξει και να πάω στην ενημέρωση της επόμενης εβδομάδας.

Όλη την εβδομάδα έπινα χυμό κράνμπερι –διάβασα στο Reddit ότι θα καθάριζαν τα ούρα μου– και στο τέλος έμαθα ότι δεν χρειαζόταν να κάνω τεστ γιατί ήμουν «από το πανεπιστήμιο».

Αποφασίζαμε σε ποιο τμήμα του σφαγείου θα δουλεύαμε. Εγώ διάλεξα το επίπεδο φόρτωσης γιατί δεν ήθελα να είμαι κοντά στα ψόφια αρνιά.

Για πέντε βραδιά την εβδομάδα, από τις 6 μμ ως τις 2 πμ φόρτωνα κιβώτια των 30 κιλών με μυαλά προβάτων σε κοντέινερ. Δεν ήταν ό,τι χειρότερο.

Επέστρεφα και δούλευα πολλές φορές που είχα διακοπές από το πανεπιστήμιο ώσπου κάποια στιγμή ο προϊστάμενός μου (που επίσης μου έκανε bullying στο δημοτικό) με μετέφερε στην «αίθουσα με τα εντόσθια». Εκεί η δουλειά σου είναι απλή: παίρνεις τα εντόσθια ενός πρόβατου αφού έχουν υποστεί επεξεργασία, τα κρεμάς σε έναν γάντζο και σκίζεις με ένα μαχαίρι το στομάχι για να πέσουν όλα τα σκατά.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Είπα αμέσως όχι επειδή δεν μου είχαν κάνει εμβόλιο ενάντια στον πυρετό Q, που είναι μια πολύ σοβαρή βακτηριακή λοίμωξη που επηρεάζει ανθρώπους που δουλεύουν με ζωντανά και μπορεί να σου προκαλέσει πολλά προβλήματα μακροπρόθεσμα. Η συζήτηση πήγε κάπως έτσι:

Εγώ: δεν νομίζω ότι πρέπει να δουλέψω εκεί γιατί δεν έχω κάνει το εμβόλιο για τον πυρετό Q. Μπορεί κάποιος άλλος που το έχει κάνει να πάει στη θέση μου;
Προϊστάμενος: Μην είσαι κότα, ο πυρετός Q δεν είναι κάτι τρομερό.

Τι να πεις!

Είχα περάσει τέσσερις ώρες αδειάζοντας σκατούλες από στομάχια αρνιών και με έπιασε άγχος για τον πυρετό, έτσι πήγα στον παλιό μου προϊστάμενο, του το είπα κι εκείνοι με κορόιδεψαν γιατί ήμουν «κότα». Είπαν ότι αν φοβόμουν να δουλέψω εκεί/ τον πυρετό τότε να πήγαινα να καθαρίσω ένα από τα παλιά γραφεία.

Το «γραφείο» στο οποίο με έστειλαν ήταν ένα παλιό λυόμενο στο πίσω μέρος του σφαγείου που ήταν κλειστό για δεκαετίας. Το κατάλαβα γιατί κάποιοι φάκελοι στα γραφεία είχαν ημερομηνίες της δεκαετίας του ‘90 και περισσότερο χρησίμευε για να έχουν παρατημένα παλιό εξοπλισμό του γραφείου. Παντού υπήρχαν ιστοί και σκόνη. Ήξερα ότι δεν περίμεναν να το καθαρίσω, απλώς με δούλευαν επειδή ήμουν φοβιτσιάρης.

Δεν ήξερα από πού να αρχίσω. Βρήκα έναν πυροσβεστήρα και μια καρέκλα γραφείου και πραγματοποίησα ένα παιδικό μου όνειρο, κάνοντας το κάτι που είχα δει σε ταινίες. Άξιζε φουλ. Μετά από πολλές βόλτες πέρα δώθε στο γραφείο με την καρέκλα-πύραυλο, ο πυροσβεστήρας άδειασε και δεν είχα τι να κάνω.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Τότε με ειδοποίησαν από τον ασύρματο ότι με χρειάζονταν στην αίθουσα με τα εντόσθια (δεν με χρειάζονταν).

Ξεκίνησα για την αίθουσα, την προσπέρασα, συνέχισα τον δρόμο μου, πήγα στο αυτοκίνητο μου, πήγα σπίτι μου και δεν ξαναγύρισα.

Δεν τρώω πια αρνί.

Περισσότερα από το VICE

Φωτογραφίες από Γειτονιές της Βαγδάτης Όπου ο Χρόνος Έχει «Παγώσει»

Η Expe Ραπάρει και Τραγουδάει Εξίσου Καλά

Η Kοινότητα που Είναι Γνωστή για Μία από τις πιο Ακριβές Ποικιλίες Κάνναβης στον Κόσμο

Ακολουθήστε το VICE σε FacebookInstagram και Twitter