Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE US.Εάν έτυχε να βρίσκεσαι στο Σίδνεϊ στις αρχές του μήνα, θα είχες τη μοναδική ευκαιρία να κάνεις σεξ με τη γη. Το μόνο που θα χρειαζόταν θα ήταν να σταματήσεις στο «ecosexual bathhouse» (οικο-σεξουαλικό λουτρό) που περιλαμβανόταν στο Φεστιβάλ Πειραματικής Τέχνης Syndey Live Works. Τα λουτρά είναι μια διαδραστική εγκατάσταση που δημιουργήθηκε από τους καλλιτέχνες Loren Kronemyer και Ian Sinclair της Pony Express, που μου περιέγραψαν το έργο σαν μια «χωρίς ταμπού υπερβολή, που στόχο έχει να διαλύσει τα εμπόδια μεταξύ των ειδών καθώς κινούμαστε προς τη λήθη» ως αποτέλεσμα της παγκόσμιας περιβαλλοντικής κρίσης. Αλλά, επίσης, βλέπουν το έργο τους ως κομμάτι ενός πολύ μεγαλύτερου οικο-σεξουαλικού κινήματος που λένε ότι αποκτά δυναμική σε όλο τον κόσμο.
Στόχος τους ήταν να επαναπροσδιορίσουν τον τρόπο που βλέπουμε τη γη, δηλαδή από το να βλέπουμε τον πλανήτη ως μητέρα, να τον βλέπουμε ως ερωμένη.
Η οικο-σεξουαλικότητα είναι ένας όρος με ευρύτητα ορισμών, που ποικίλλουν ανάλογα με το ποιον ρωτάς. Η Amanda Morgan, μέλος ΔΕΠ της Σχολής Επιστημών Υγείας του UNLV, η οποία έχει σχέση με το οικο-σεξουαλικό κίνημα, λέει ότι η οικοσεξουαλικότητα θα μπορούσε να μετρηθεί με έναν τρόπο όχι πολύ διαφορετικό από την Κλίμακα Kinsey: από τη μία πλευρά περιλαμβάνει ανθρώπους που προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν φιλικά προς το περιβάλλον σεξουαλικά προϊόντα ή που απολαμβάνουν το μπάνιο και το περπάτημα γυμνοί. Από την άλλη πλευρά, υπάρχουν «άνθρωποι που κυλιούνται στη λάσπη και έχουν οργασμό καλυμμένοι με χώμα», είπε. «Υπάρχουν άνθρωποι που πηδάνε δέντρα ή αυνανίζονται κάτω από έναν καταρράκτη».Η αυξανόμενη σπουδαιότητα του κινήματος χρωστάει πολλά στις προσπάθειες καλλιτεχνών και ακτιβιστών της Bay Area και ενός ζευγαριού, των Annie Sprinkle και Elizabeth Stephens, που έχουν αναγάγει την οικο-σεξουαλικότητα σε προσωπική σταυροφορία. Έχουν εκδώσει ένα «οικο-σεξουαλικό μανιφέστο» στην ιστοσελίδα τους SexEcology και έχουν κάνει την παραγωγή αρκετών ταινιών για το θέμα, συμπεριλαμβανομένου του ντοκιμαντέρ Goodbye Gauley Mountain: An Ecosexual Love Story, που απεικονίζει την «πολυσυντροφική» σχέση ανάμεσα σε αυτές και τα Απαλάχια Όρη. Και ενώ κάνουν περιοδεία με το θεατρικό τους Dirty Sexecology: 25 Ways to Make Love to the Earth σε όλη τη χώρα, έχουν χοροστατήσει σε γαμήλιες τελετές όπου εκείνες και άλλοι οικο-σεξουαλικοί σύντροφοι παντρεύονται τη γη, το φεγγάρι και άλλες οντότητες της φύσης.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Οι Sprinkle και Stephens μιλούν ανοιχτά για την οικο-σεξουαλικότητα ως μια νέα μορφή σεξουαλικής ταυτότητας. Στο περσινό Gay Pride του San Francisco, ήταν επικεφαλής μιας ομάδας περισσότερων από εκατό οικο-σεξουαλικών, στο πλαίσιο τελετής «εγκαινίων» για την «επίσημη» προσθήκη του Ε στο ακρωνύμιο LGBTQI˙ η Stephens δήλωσε στο Outside ότι πιστεύουν πως υπάρχουν σήμερα τουλάχιστον 100.000 άνθρωποι σε όλο τον κόσμο που προσδιορίζοντας ανοιχτά ως οικο-σεξουαλικοί.Σύμφωνα με την έρευνα της Reed, ο όρος «οικο-σεξουαλικότητα» υπάρχει ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του 2000, όταν άρχισε να εμφανίζεται ως αυτοπεριγραφή στα online προφίλ σε ιστοσελίδες γνωριμιών. Όμως άρχισε να εξελίσσεται σε πλήρως αναπτυγμένο κοινωνικό κίνημα το 2008, όταν οι Sprinkle και Stephens άρχισαν να χοροστατούν σε οικο-σεξουαλικούς γάμους. Οι δύο καλλιτέχνιδες δραστηριοποιούνταν στο κίνημα ισότητας του γάμου και ήθελαν να αξιοποιήσουν αυτή την ενέργεια για περιβαλλοντικούς σκοπούς. Η Stephens λέει ότι στόχος τους ήταν να επαναπροσδιορίσουν τον τρόπο που βλέπουμε τη γη, δηλαδή από το να βλέπουμε τον πλανήτη ως μητέρα, να τον βλέπουμε ως ερωμένη.Επίσης, το 2008, η Stefanie Iris Weiss, μια συγγραφέας και ακτιβίστρια με έδρα τη Νέα Υόρκη, άρχισε να ερευνά για το βιβλίο της Eco-sex: Go Green Between the Sheets and Make Your Love Life Sustainable, που εκδόθηκε το 2010. Η Weiss, που τότε δεν γνώριζε τη δουλειά των Sprinkle και Stephens, αρχικά έδωσε στην ιδέα ένα πιο πρακτικό και κυριολεκτικό επίκεντρο, με την έρευνα να αποκαλύπτει τις βλαβερές περιβαλλοντικές επιπτώσεις των υλικών που χρησιμοποιούνται στα προφυλακτικά, τα λιπαντικά και άλλα σεξουαλικά προϊόντα, τόσο στο σώμα μας όσο και στον πλανήτη. Είπε ότι έγραψε το βιβλίο για να βοηθήσει τους ανθρώπους να αποκτήσουν «βιώσιμη» και με «ουδέτερο ισοζύγιο άνθρακα» σεξουαλική ζωή και να μας βοηθήσει να αποφεύγουμε να μολύνουμε το σώμα μας όταν κάνουμε σεξ.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Η επιθυμία για ασφαλέστερα και πιο βιώσιμα σεξουαλικά προϊόντα παραμένει σημαντικό κομμάτι του οικο-σεξουαλικού κινήματος και η Weiss είπε ότι οι «πράσινες» επιλογές για τους καταναλωτές όσον αφορά τα σεξουαλικά προϊόντα έχουν αυξηθεί θεαματικά από τότε που έγραψε το βιβλίο της. Ωστόσο, αγκάλιασε με πολλή χαρά την πιο ολιστική προσέγγιση των Sprinkle και Stephens για την οικο-σεξουαλικότητα, αναγνωρίζοντας αμέσως τις προσπάθειές τους για έναν κοινό στόχο: να βοηθήσουν τους ανθρώπους να επανασυνδεθούν με τη φύση και το σώμα τους.
Η πραγματικότητα όπως είναι, μέσα από το Newsletter του VICE Greece
Η Reed είπε ότι η οικο-σεξουαλικότητα είναι διαφορετική από άλλα κοινωνικά κινήματα, μιας και εστιάζει στην προσωπική συμπεριφορά και ευχαρίστηση αντί στις διαδηλώσεις ή την πολιτική. Είπε ότι μερικοί άνθρωποι στο περιβαλλοντικό κίνημα κρατούν αποστάσεις γι' αυτό τον λόγο. Αλλά όλοι οι οικο-σεξουαλικοί ακτιβιστές που έδωσαν συνέντευξη γι' αυτό το ρεπορτάζ επιμένουν ότι έχουν σοβαρό στόχο. Όπως είπε η Morgan, το να σκεφτεί κανείς τη γη ως ερωμένη είναι το πρώτο βήμα προς το να αντιμετωπίσει την περιβαλλοντική κρίση σοβαρά. «Εάν τσαντίσεις τη μητέρα σου, πιθανώς θα σε συγχωρήσει. Εάν φερθείς άσχημα στην ερωμένη σου, θα σε χωρίσει».Την ίδια στιγμή, η αίσθηση της ελαφρότητας που χαρακτηρίζει έργα όπως το λουτρό ή τις παραστάσεις των Sprinkle και Stephens αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του κινήματος. Η Morgan περιγράφει την οικο-σεξουαλικότητα ως μέσο για να κινηθούμε πέρα από τα «καταθλιπτικά που λέει ο Al Gore» τα οποία οι άνθρωποι συχνά συγχέουν με την οικολογία. Ελπίδα της, όπως και άλλων οικο-σεξουαλικών σαν τις Weiss και Kronemyer, είναι ότι μπορεί να δώσει στον μέσο άνθρωπο έναν προσιτό και διασκεδαστικό τρόπο ενασχόλησης με το θέμα, που να δημιουργεί μια αίσθηση ελπίδας.
Με την εγγραφή σας στο newsletter του VICE συμφωνείτε να λαμβάνετε ηλεκτρονικά ενημερώσεις που αφορούν το VICE, οι οποίες ορισμένες φορές ενδέχεται να περιλαμβάνουν διαφημιστικό ή/και χορηγούμενο περιεχόμενο.
