O Δίσκος του Die Arkitekt θα Έχει Συμμετοχές Από τη Λένα Πλάτωνος Μέχρι την Τάμτα

Έχει ζήσει στο Λονδίνο, όπου πήγε για σπουδές και τελικά έμεινε. Πήρε εμπειρίες σε μια πολύ δύσκολη πόλη, ειδικά αν είσαι μουσικός και γύρισε για να δώσει το δικό του vibe στην ηλεκτρονική μουσική – και όχι μόνο. Ο λόγος για τον Die Arkitekt, έναν ιδιαίτερο καλλιτέχνη, ο οποίος σαν σωστός αρχιτέκτονας δημιουργεί σκοτεινά ηχητικά οικοδομήματα, ονομάζοντας το είδος που εκπροσωπεί Avant Garde Techno.

Στο βιογραφικό του θα βρεις συμμετοχές στην Eurovision, συνεργασίες με πασίγνωστους pop καλλιτέχνες, όπως η Τάμτα και εμφανίσεις σε Ελλάδα και εξωτερικό.

Πριν από λίγο καιρό κυκλοφόρησε το νέο του single με τίτλο “Who Told You to Hate Yourself”. Μία συνεργασία με την Βρετανίδα drag queen, Charity Kase, η οποία έγινε ιδιαίτερα γνωστή από τη συμμετοχή της στην αγγλική εκδοχή της σειράς reality competition “RuPaul's Drag Race”. Με αφορμή τη νέα αυτή κυκλοφορία, αλλά και το επερχόμενο album που έρχεται σύντομα, επικοινώνησα μαζί του και κάναμε μια πολύ ενδιαφέρουσα κουβέντα.

VICE: Νέο single με τίτλο “Who Told You to Hate Yourself”, μια συνεργασία με την Charity Kase. Δώσε μου το backstory της κυκλοφορίας.
Die Arkitekt: Ένας φίλος στην Αγγλία, μου τη σύστησε ως καλλιτέχνιδα. Μου άρεσε πολύ η αισθητική της. Το “job description” της είναι drag queen, αλλά το κάνει με έναν πολύ ιδιαίτερο τρόπο, είναι μια “Halloween Queen”, έχει έναν σκοτεινό τόνο στο ντύσιμό της. Σε γενικές γραμμές κινείται κοντά στα vibes που έχω κι εγώ.  Η σκέψη πίσω από την αρχική έμπνευση του κομματιού έχει ένα LGBTQ+ εφαλτήριο. Ήταν λοιπόν μια ιδανική συνεργασία. Της έστειλα μήνυμα και όλα κανονίστηκαν πολύ γρήγορα και εύκολα. Ο τίτλος είναι αρκετά περιγραφικός, το κομμάτι γράφτηκε την ημέρα του αγγλικού Pride και πραγματεύεται την άλλη όψη του νομίσματος.

Η κοινωνία μας έχει ακόμα πολύ μίσος και ασχήμια και ο κάθε ένας από εμάς προσδοκά ένα είδος αποδοχής. Αυτό που μπορούμε να κάνουμε, είναι να διώξουμε το μίσος που μπορεί να κρύβουμε μέσα μας. Πιστεύω ότι ο δρόμος της αποδοχής είναι διπλής κυκλοφορίας, η ζωή δεν είναι μόνο δικαιώματα αλλά και ευθύνες. Για αρχή, λοιπόν, θα πρέπει να διώξουμε εμείς το σκοτάδι από μέσα μας και μετά να περιμένουμε να κάνει το ίδιο κάποιος άλλος για εμάς. Δεν γεννιέσαι μισώντας τον εαυτό σου, μαθαίνεις να το κάνεις και αυτό σημαίνει πως μπορείς να το «ξεμάθεις». Όποιος δεν πιστεύει στην αλλαγή, για μένα, είναι συναισθηματικά τεμπέλης.

Πώς θα περιέγραφες το είδος που εκπροσωπείς: Το Avant Garde Techno;
Ο λόγος που επέλεξα το “Avant Garde” δεν ήταν για να υποστηρίξω ότι είμαι μπροστά από την εποχή μου. Πιο πολύ ήθελα να δείξω την τάση που έχω να διατηρώ μια απόσταση από τα στεγανά, να τα παρατηρώ και να τους δίνω ένα twist.

Από όσα ξέρω έχεις περάσει μικρότερος και από πιο κλασικές, μουσικές φόρμες - τουλάχιστον ως ακροατής.
Εξακολουθώ να βρίσκομαι εκεί. Αν κάποιος κάνει hack στο Spotify μου θα δει τα πάντα (σ.σ. γέλια). Θα σου πω έναν ενδοοικογενειακό αστικό θρύλο: Όταν γεννήθηκα, ο πατέρας μου υποστηρίζει ότι μου είχε βάλει να ακούσω με ένα ακουστικό το La Mer του Debussy.

Ακόμη και να μην ισχύει πάντως, στο σπίτι ακούγαμε πολλή κλασική μουσική και Χατζηδάκι, ενώ στην εφηβεία μπήκα σε πιο σκληρά ακούσματα. Πέρασα μια μεγάλη metal φάση, αλλά και μια pop εποχή - ένα είδος που ακόμα με συγκινεί. Γενικά, πάντως, θεωρώ ότι δεν έχω ξεπεράσει καμία από τις μουσικές που έχω ακούσει συνειδητά.

Πώς γράφεις μουσική;
Στα περισσότερα ηλεκτρονικά κομμάτια, ειδικά σε όσα γράφω τον τελευταίο χρόνο, παίζω αρκετά με το modular synthesizer system που έχω. Επίσης χρησιμοποιώ φυσικά όργανα, είτε για κάτι που θα παίξω εγώ είτε κάποιος φίλος. Πάντα μου αρέσει να πειραματίζομαι και με φυσικό ήχο. Όταν γράφω, αισθάνομαι ότι χτίζω έναν χώρο γύρω μου και ίσως γι’ αυτό να μην καταγράφω ακριβώς την αρχική έμπνευση.

Δίνω στον ακροατή τη δυνατότητα να επιλέξει τι θα κρατήσει και πόσο θα κάτσει. Αυτοί οι χώροι είναι σκοτεινοί, αλλά κάπου υπάρχει ένας μικρός φεγγίτης. Το σκοτάδι «διαβάζεται» καλύτερα όταν υπάρχουν κάποιες μικρές αχτίδες φωτός.

Σου έχει τύχει ποτέ να ακούσεις έναν φυσικό ήχο -όχι από μουσικό όργανο- και να τον εντάξεις σε ένα τραγούδι;
Το αστείο είναι ότι στο επόμενό μου single, ο κεντρικός ήχος είναι η πόρτα του studio μου, η οποία, τρίζει και δεν έχω κάτσει να τη φτιάξω εδώ και ένα χρόνο.

Πώς λέγεται το κομμάτι;
Face.

Αυτό το διάστημα ετοιμάζεσαι να κυκλοφορήσεις και ένα ολοκληρωμένο album. Τι μπορείς να πεις γι’ αυτό;
Η κυκλοφορία του έχει αναβληθεί αρκετές φορές λόγω κορονοϊού. Βέβαια, όλο αυτό το αντιμετώπισα σαν ευκαιρία ώστε να πάρω τον χρόνο μου και να είμαι παραγωγικός στο studio. Το υλικό είναι έτοιμο και έχει έρθει η ώρα να κυκλοφορήσει, λογικά, στις αρχές του 2022.

Ηχητικά πού κινείται;
Έχω χρησιμοποιήσει αρκετά ετερόκλητα στοιχεία. Υπάρχουν μελωδικά κομμάτια, μία μπαλάντα, αλλά και πιο σκληροί ήχοι. Θα έχει τίτλο: Dark Colors, ο οποίος αποτελεί κι ένα είδος disclaimer για αυτό που κάνω. Τα σκοτεινά χρώματα είναι παρεξηγημένα, το κακό δεν κρύβεται στα χρώματα, αλλά στην έλλειψη του φωτός.

Τι συνεργασίες θα περιέχει;
Η αγαπημένη μου είναι σίγουρα αυτή με τη Λένα Πλάτωνος - έχουμε κάνει δύο κομμάτια για τον δίσκο. Είναι μια καλλιτέχνιδα την οποία πάντα θαύμαζα. Είναι μουσικός πρωτοπόρος για την Ελλάδα και όχι μόνο - εκπληκτικός άνθρωπος. Επίσης έχουμε συνεργαστεί για το επόμενο κομμάτι που θα βγει με την Τάμτα, σε κάτι πολύ διαφορετικό και φυσικά, υπάρχουν οι συνεργασίες μου με την Charity Kase, τη Vassilina και την Kid Moxie. Καμία συνεργασία δεν ήταν στρατηγική, όλες ήταν με άτομα που θαυμάζω και ήθελα να γνωρίσω. 

Έχεις και πιο παραδοσιακές επιρροές.
Δύο αρκετά εμφανείς επιρροές που θα βρει κάποιος ακούγοντας τον δίσκο είναι η σύνδεση της ηλεκτρονικής μουσικής με neo classical στοιχεία. Υπάρχουν αρκετά έγχορδα, τα οποία «δένουν» με τους υπόλοιπους ήχους για να δημιουργηθεί το τελικό αποτέλεσμα. Στο album, επίσης, θα ακούσετε και αρκετές γλώσσες - αγγλικά, ελληνικά, βουλγάρικα, γερμανικά, γεωργιανά. Η πολυπολιτισμικότητα που βίωσα στο Λονδίνο βγαίνει στη μουσική και «παντρεύεται» με τα πολλά και διαφορετικά ακούσματα που είχα πάντα.  

Παράλληλα, έχεις δουλέψει ως παραγωγός και songwriter με pop καλλιτέχνες.
Ναι, είναι ένας τομέας με τον οποίο ακόμα ασχολούμαι. Από όλες τις συνεργασίες που έχω κάνει, σίγουρα ξεχωρίζω αυτή με την Τάμτα επειδή είναι η μακροβιότερη και μας συνδέουν φιλικές σχέσεις. Μαζί της είχα κάνει ένα από τα πρώτα μου project σαν παραγωγός και εκεί κατάλαβα το πόσα διαφορετικά πράγματα μπορεί να κάνει. Έκτοτε, συμμετέχω στις κυκλοφορίες της με διάφορους τρόπους.

Αγαπημένο live που είδες στο Λονδίνο;
Η Björk με μια ορχήστρα εγχόρδων. Από τις καλύτερες εμπειρίες της ζωής μου, μια συναυλία που ήταν λες και στήθηκε για μένα.  

Ποιο είναι το concept πίσω από τη μάσκα;
Ένας από τους βασικούς λόγους που τη φοράω είναι η ευκολία που σου δίνει το να μην αποκαλύπτεις τον εαυτό σου. ΟΚ δεν είμαι ένας από τους Daft Punk, αλλά η αλήθεια είναι πως, όταν ανεβαίνεις στο stage, σου δίνει μια ελευθερία. Παράλληλα, αποτελεί ένα fashion statement και αναφορά στο Maison Margiela. Μου αρέσει πολύ ο πειραματισμός στο ρούχο και για μένα ήταν μια ευκαιρία να εντάξω όλο αυτό σε ένα γενικότερο πλαίσιο.

Για το τέλος θέλω να μου πεις το game για το οποίο θα ήθελες να κάνεις το soundtrack.
Για το Borderlands!

Ακολουθήστε τον Αντώνη Κωνσταντάρα στο Ιnstagram.

Φωτογραφίες Queer Έργων που Ξεχειλίζουν Σεξουαλικότητα, Γυμνό και Ερωτισμό

Ένας Χρόνος Από την Καταδίκη της Χρυσής Αυγής: Τι Έχει Αλλάξει;

To VICE Greece «Σήκωσε» 10+1 Digital Media Awards

Ακολουθήστε το VICE σε Facebook, Instagram και Twitter.