Το Παρελθόν και το Παρόν του Πατέρα Πλεύρη «Κυνηγάει» τον Υπουργό Υγείας

Η εκλογική επιρροή της Χρυσής Αυγής την περίοδο 2012-2019, η οποία έφτασε κοντά στο 7%, προκάλεσε το ενδιαφέρον Ελλήνων και ξένων μελετητών για την άκρα δεξιά στην Ελλάδα. Και αυτό, πιθανότατα, επειδή η συγκεκριμένη οργάνωση δεν ήταν ένα συνηθισμένο ακροδεξιό κόμμα, αλλά μια ναζιστική εγκληματική οργάνωση.

Πάντως, στη χώρα μας, η ακροδεξιά -ακόμη και στην ανοιχτά φασιστική έκφραση της- έχει μακρά παράδοση. Δεν εκφράζονταν μεν μέσα από μαζικά κόμματα, όμως υπήρχε πάντα. Και μόνο το γεγονός ότι η Ελλάδα έζησε δύο φασιστικές δικτατορίες σε διάστημα τεσσάρων δεκαετιών, αρκεί για να το επιβεβαιώσει.

Μετά το 1974 και τη Μεταπολίτευση, το περιβάλλον δεν ήταν ευνοϊκό για την άκρα δεξιά. Σε γενικές γραμμές και μέχρι την είσοδο στη Βουλή του ΛΑΟΣ του Γιώργου Καρατζαφέρη, το 2007, βρίσκονταν στο περιθώριο.

Στο διάστημα του περιθωρίου έλαμψε το «άστρο» του δικηγόρου Κωνσταντίνου Πλεύρη, που αποκαλείται σε αυτούς τους κύκλους ως ο «πατριάρχης» του ελληνικού νεοφασισμού και που σήμερα είναι ένα από τα πρόσωπα της επικαιρότητας. Ο λόγος δεν είναι άλλος, παρά οι τρεις φορές που έχει χαιρετήσει ναζιστικά μέσα στην αίθουσα του δικαστηρίου όπου διεξάγεται η δίκη της Χρυσής Αυγής, σε δεύτερο βαθμό.

Η πολιτική δράση του Πλεύρη άρχισε πριν την επιβολή της δικτατορίας της 21ης Απριλίου, ιδρύοντας την ανοιχτά  φασιστική και αντισημιτική οργάνωση, «4η Αυγούστου». Κατά τη διάρκεια της χούντας, έζησε το όνειρό του, έχοντας προσωπική σχέση με τους πραξικοπηματίες (ήταν, μάλιστα, κουμπάρος του Γιάννη Λαδά), ενώ «δίδασκε» την ιδεολογία του στις σχολές του στρατού και της αστυνομίας.

Τα πρώτα χρόνια μετά τη μεταπολίτευση, ο ρόλος του είναι σκοτεινός. Δικάστηκε ως ηθικός αυτουργός των βομβιστικών επιθέσεων που διέπραξε ο φασίστας Αριστοτέλης Καλέντζης και αθωώθηκε. Ο Καλέντζης τον κατηγόρησε ως «χαφιέ» της ΚΥΠ, κάτι που ο Πλεύρης αρνήθηκε.

Έκτοτε δημιούργησε πολλές ομάδες και κόμματα, λαμβάνοντας μέρος σε διάφορους συνασπισμούς του εθνικιστικού χώρου, οι οποίοι όμως παρέμειναν στο περιθώριο. Ευρύτερα γνωστός έγινε στις αρχές της δεκαετίας του ΄90, μέσα στον παροξυσμό για το «Μακεδονικό».

Η ιδιωτική τηλεόραση του έδινε βήμα και συχνά, πυκνά εμφανίζονταν σε διάφορες συζητήσεις. Λίγα χρόνια αργότερα, μέσα από τις τηλεοπτικές εκπομπές του Άδωνη Γεωργιάδη, θα προωθούνταν το αντισημιτικό βιβλίο του «Οι Εβραίοι - Όλη η αλήθεια», όπου μιλάει με χυδαιότητα εναντίον των Εβραίων. Έτσι ξεκίνησε μια μακρά δικαστική αντιπαράθεση με το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο, από την οποία ο Πλεύρης βγήκε νικητής, έχοντας ως δικηγόρο τον γιο του, Θάνο.

Στις αρχές του 2000, υποστήριξε τον Καρατζαφέρη και χαιρέτισε την ίδρυση του ΛΑΟΣ. Μάλιστα, στις εκλογές του 2004, ήταν υποψήφιος στην Ά Αθηνών και βγήκε πρώτος σε σταυρούς προτίμησης. Μπορεί ο ίδιος να μην κέρδισε έδρα, αφού το κόμμα δεν μπήκε στη Βουλή, όμως τρία χρόνια αργότερα, στην ίδια περιφέρεια και με το ίδιο κόμμα, εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής ο γιος του, Θάνος.

Μάλιστα, οι κακές γλώσσες της εποχής υποστήριζαν ότι ο μόλις 30 ετών υιός, εκλέχθηκε χάρη στον μηχανισμό και το όνομα του πατέρα του. Όπως και να έχει, αυτό το όνομα και οι πράξεις του πατρός Πλεύρη, παιδεύουν ακόμα και σήμερα τον νυν υπουργό Υγείας και βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας.   

Οι πρόσφατοι ναζιστικοί χαιρετισμοί στο δικαστήριο του Κωνσταντίνου Πλεύρη, ανάγκασαν τον Θάνο όχι απλά να πάρει αποστάσεις από τον πατέρα του -όπως είχε κάνει και στο παρελθόν-, αλλά να χαρακτηρίσει «κτηνώδη» την κίνηση αυτή.

VICE Video: Το Fight Club των Νεοναζί

Για κανέναν γιο δεν είναι εύκολο να λέει «κτήνος» τον πατέρα του. Επομένως, δεν μπορούμε παρά να αναγνωρίσουμε ως ιδιαιτέρως σημαντική αυτή την τοποθέτηση του νεότερου Πλεύρη, καθώς μέσω αυτής «πετάει» από πάνω του κάθε πιθανή πολιτική «συγγένεια» με τον πατέρα του. 

Πάντως, για να βάλουμε τα πράγματα στις σωστή τους θέση, το πρόβλημα του υπουργού δεν είναι οι πολιτικές πεποιθήσεις του πατέρα του - όσο απεχθείς και αν είναι. Άλλωστε, δεν υπάρχει οικογενειακή ευθύνη.

Το πραγματικό πρόβλημά του είναι οι θέσεις που εξέφραζε ο ίδιος στο παρελθόν, όπως όταν ζητούσε να υπάρχουν νεκροί μετανάστες στα σύνορα ή όταν θεωρούσε πως ως «αντικίνητρα» για την μετανάστευση, οι άνθρωποι αυτοί δεν θα πρέπει να έχουν φάνε ή να πάνε στα νοσοκομεία. Για αυτές τις θέσεις περιμένουμε να κάνει κάποια στιγμή τη δική του αυτοκριτική, έτσι ώστε να μπορέσουν και οι πλέον δύσπιστοι να πιστέψουν ότι τις έχει αποκηρύξει οριστικά.

Περισσότερα από το VICE

«Ήθελε να Απαλλαγεί από Ανθρώπους του Στρατού» - Μιλήσαμε με τον Πατέρα του Φαντάρου που Αυτοκτόνησε

Ζούμε στην Εποχή του Σάλιου: Πώς το Φτύσιμο Έγινε Βίτσιο

Revenge Porn στην Ελλάδα: Εκεί Έξω Είναι Χιλιάδες

Ακολουθήστε το VICE σε Facebook, Instagram και Twitter.