Ένας Οδηγός για να Αντέξεις το Γυμναστήριο από Έναν Άνθρωπο που το Μισεί

Το γυμναστήριο είναι σχετικά ανυπόφορο. ΟΚ, το γυμναστήριο είναι απαίσιο και η ζωή πολύ μικρή για να μη γράφεις αφορισμούς. Μπορεί οι περισσότεροι άνθρωποι γύρω μας να τρελαίνονται για το νέο πρόγραμμα αερόβιας ή τη νέα άσκηση πλάγιων κοιλιακών –λες και δεν έφταναν οι 100 διαφορετικές ασκήσεις για τους εμπρόσθιους κοιλιακούς– αλλά, ας μη γελιόμαστε, υπάρχουν μόνο δύο κατηγορίες: αυτοί που δεν το αντέχουν και αυτοί που δεν έχουν ανακαλύψει ακόμη ότι δεν το αντέχουν ή που λένε ψέματα γι' αυτό.

Έχω πάει σε 3 διαφορετικά γυμναστήρια τα τελευταία 3 χρόνια. Στα 3 αυτά χρόνια μέσα από τις τηλεοράσεις τους έχω δει βομβαρδισμούς, την επίθεση στο Charlie Hebdo, την άνοδο και πτώση του ΣΥΡΙΖΑ και τις τρομοκρατικές επιθέσεις σε Γαλλία και Βέλγιο. Θα μπορούσε να υπαινιχθεί μια κάποια συσχέτιση μεταξύ του γυμναστηρίου και αυτών των κακών γεγονότων, αλλά αποφεύγεται για λόγους που επίσης αποφεύγονται. Το σίγουρο είναι ότι κάθε φορά που γράφομαι σε γυμναστήριο, οι πολλές τηλεοράσεις του παίζουν παράλληλα εικόνες παρμένες από το τέλος του κόσμου.

Ο συνδυασμός του peer pressure, των προτύπων ομορφιάς και του fat shaming που κάνω στον εαυτό μου είναι ο βασικός λόγος που παίρνω την απόφαση να γραφτώ σε κάποιο γυμναστήριο. Η αλήθεια είναι ότι ανήκω σε εκείνη τη μισητή κατηγορία ευνοημένων από τη φύση ανθρώπων που παρόλο που δεν είναι ακριβώς γυμνασμένοι, δεν κινδυνεύουν ποτέ να μην τους λένε «λεπτούς» – κι ας τρώνε ό,τι υπάρχει στον κόσμο. Ακόμη και αυτή η κατηγορία, όμως, κινδυνεύει από την καθιστική ζωή και το «σώμα του γραφιά» με το χαρακτηριστικό σωσίβιο. Η εμπειρία λοιπόν αυτή με έχει κάνει ειδικό στο πώς να αντιμετωπίσω το αναγκαίο αλλά απεχθές κακό του γυμναστηρίου.

Πρώτα απ' όλα, ΜΗΝ ντρέπεσαι να κάνεις το οτιδήποτε με λίγα κιλά. Τα προγράμματα που βγάζουν οι γυμναστές είναι συνήθως εξατομικευμένα ανάλογα με τους στόχους που τους λέμε ότι έχουμε, χωρίς να καταλαβαίνουμε πάντα απαραίτητα το πώς ζητάμε αυτό που θέλουμε. Το να κάνεις μια άσκηση με 50 κιλά και με λάθος τεχνική είναι πολύ χειρότερο απ' το να την κάνεις με 20-30 αλλά με σωστή τεχνική. Επιπλέον, αν πας να κάνεις την άσκηση με παραπάνω κιλά ίσως και να καταλήξεις σφηνωμένος κάτω από μια μπάρα. Συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες.

Έπειτα, ΜΗΝ κοιτάς τι κάνουν οι άλλοι. Το επιχείρημα είναι ακριβώς το ίδιο με παραπάνω: στο γυμναστήριο –όπως και στο σχολείο, καταραμένοι βαθμοθήρες– η όποια πρόοδος γίνεται σε αυστηρά προσωπικό επίπεδο. Μπορεί το σώμα σου και οι στόχοι σου να μην επιτυγχάνονται με τα 160 κιλά πάγκο του διπλανού, αλλά με τα 10 κιλά που «φαίνονται» λίγα. Αυτό είναι κάτι που θα σου πει κάθε γυμναστής που σέβεται τον εαυτό του. Αν πάλι δεν πιστεύεις τους γυμναστές δοκίμασε να κάνεις με τα 160 κιλά, αλλά πρώτα μάθε να ζητάς βοήθεια με νοήματα.

Είναι σημαντικό να ΜΗΝ κοιμάσαι στον πάγκο των κοιλιακών. Πολλές φορές θα πας στο γυμναστήριο βράδυ ή απόγευμα και επειδή κάνεις 100 ώρες ξεκούραση ανάμεσα στις ασκήσεις θα βραδιαστείς. Ε, δεν είναι και η καλύτερη ιδέα να ξαπλώσεις για κοιλιακούς σε εκείνη την ήσυχη χαμηλή γωνία που βρίσκεται ο πάγκος κοιλιακών κάθε γυμναστηρίου. Εκτός αν θέλεις να σε πάρει ο ύπνος και να ξυπνήσεις αντιμέτωπος με το σετ που άφησες στη μέση πριν δεις όνειρα για φαγητό. Μια εξαιρετικά κακή συμβουλή θα ήταν να αποφύγεις αυτό το κομμάτι του προγράμματος, αλλά έτσι εκτός από τα δεδομένα chicken legs –γιατί δεν υπάρχει καμία περίπτωση να κάνεις τα πόδια σου μετά τις πρώτες εβδομάδες, καμία όμως–, θα έχεις και εντελώς αγύμναστο κορμό.

Και κάπως έτσι ερχόμαστε στην πιο πολύτιμη συμβουλή: ΜΗ σκεφτείς, και ξαναλέω, ΜΗ σκεφτείς ότι πεινάς. Άπαξ και σκεφτείς φαγητό, όλη σου η προπόνηση θα καταλήξει να γίνει ένα βάναυσο φορτίο που πρέπει να κουβαλήσεις ψυχαναγκαστικά μέχρι τέλους, μόνο και μόνο για να φας το πολυπόθητο σουβλάκι με διπλή πίτα και τυροσαλάτα. Το χειρότερο, βέβαια, είναι να πας σε γυμναστήριο που έχει κοντά του φαγάδικο που ψήνει καλαμάκια. Θα σου θυμίσει τη σκηνή από το Ψάχνοντας τον Νέμο που ο χορτοφάγος καρχαρίας μυρίζει αίμα – και δεν θέλεις να βρεθείς στην κατάστασή του. Καλή ιδέα είναι να κουβαλάς μια μπανάνα για να φας στη μέση της προπόνησης και μετά, ή μερικές σταφίδες με σοκολάτα για να τσιμπάς μεταξύ των ασκήσεων. Ναι, δεν θα πάθεις ανακοπή, εκτός αν τις φας όλες (που και πάλι, πιο πιθανό είναι απλώς να ξεράσεις). Βασικότατη συμβουλή: ποτέ μην υπερεκτιμήσεις την ικανότητά σου να λειτουργείς χωρίς φαγητό. Φαντάσου ένα αυτοκίνητο χωρίς βενζίνη, το οποίο λες ότι θα τσουλήσει στην κατηφόρα και μετά συναντάει μια ανηφόρα. Αυτό το αυτοκίνητο είναι το σώμα σου και η γιγάντια ανηφόρα το πρόγραμμα των ασκήσεών σου.

Όποτε μπορείς μίλα με τους γύρω σου, αλλά όχι πολύ. Το να πιάσεις κουβέντα με ανθρώπους που μοιράζεστε τον ίδιο χώρο για τόσες ώρες είναι κάτι απολύτως θεμιτό και δεν συνιστά –υπό ορισμένες συνθήκες– ούτε πέσιμο ούτε τίποτα. Από την άλλη, ΜΗ γίνεις ο (σπάνια «η») overconfident παπάρας που κάνει συζητήσεις και «αστεία» σε πλήρη ένταση σαν να βρίσκεται σπίτι του, παίζοντας με την υπομονή όσων ζοριζόμαστε, υποφέρουμε, πονάμε. Αλλά λογικά, για να διαβάζεις αυτό το κείμενο, δεν πρέπει να αισθάνεσαι και ιδιαίτερα σίγουρος μέσα στο γυμναστήριο.

Τέλος, δώσε σημασία στα motivational μότο τύπου «No pain, no gain» αλλά μην τα κάνεις απόλυτο δόγμα. Η αλήθεια να λέγεται, κανένα αγαθό δεν αποκτάται χωρίς κόπο. Το να χτίσεις το σώμα σου, όπως κι αν φαντάζεσαι αυτό το χτίσιμο, δεν αποτελεί εξαίρεση. Απλώς, είναι καλό ο πόνος και ο κόπος αυτός να ΜΗ γίνουν αυτοσκοπός. Υπάρχουν αρκετοί που έκαναν ακριβώς αυτό και, εντελώς τυχαία, το 99% ξεκίνησε crossfit.

Και, εν είδει υστερόγραφου, ΜΗ διατυμπανίζεις ότι πας γυμναστήριο, ιδίως αν δεν σε ρώτησε κανείς και αν δεν φαίνεται καθόλου πάνω σου. Είναι απίστευτα εκνευριστικό να λες σε όλους ότι γυμνάζεσαι προσπαθώντας να σε πείσεις ότι όντως αυτό που κάνεις με τόσο κόπο και με μικρό αποτέλεσμα είναι πραγματική γυμναστική. Επιπλέον, δημιουργείς τύψεις σε αυτούς που έχουν να πάνε καιρό και δεν είναι και πολύ ωραίο να δημιουργείς τύψεις σε ταλαιπωρημένους ανθρώπους, ε, ε;

Περισσότερα από το VICE

Οι Παραδοσιακές Μάχες Σώμα με Σώμα Κάτω από τον Καυτό Ήλιο του Ντουμπάι

Τι Θα Μισήσεις στην 6η Σεζόν του Game of Thrones

Έσβησα το Προφίλ μου στο Facebook και Πολλοί Νόμιζαν πως Είχα «Πεθάνει»