Παρακολουθώντας Ένα Σουρεαλιστικό 90's Ρεπορτάζ για την Περιστεριώτικη Αλητεία

Τα 90’s ήταν μια περίεργη δεκαετία για την Ελλάδα. H χώρα προσπαθούσε να βρει την ταυτότητά της, ανάμεσα σε ανατολή και δύση. Από τη μία υπήρχε η ευρωπαϊκή πλευρά της, η οποία είχε πολλές επιρροές και από την Αμερική και από την άλλη, οριακά μια εικοσαετία μετά από την πτώση της Χούντας, προσπαθούσε να διώξει από πάνω της τα κατάλοιπα που άφησε πίσω της.

Με την έλευση των ιδιωτικών καναλιών, οι νέες αυτές επιρροές άρχισαν να μπαίνουν με πιο έντονο τρόπο στα ελληνικά σπίτια, κυρίως μέσω των ρεπορτάζ που έκαναν οι νεανικές εκπομπές της εποχής. Τρανό παράδειγμα αποτελεί το απόσπασμα που θα παρακολουθήσετε στο παρακάτω βίντεο, το οποίο έφερε στην επιφάνεια ο αγαπητός Lumpen Retrolletarios. Προέρχεται από εκπομπή του 1995, η οποία είχε ως παρουσιαστή τον Μιχάλη Τσαουσόπουλο και έπαιζε στο «Κανάλι 5» (R.I.P).

Το συγκεκριμένο -σουρεαλιστικό- ρεπορτάζ αποτελείται από δυο κομμάτια. Στο πρώτο βλέπουμε έναν έφηβο, τον Γιάννη, να παρουσιάζει το δωμάτιό του. Αυτό ήταν ένα σημείο της εκπομπής, της οποίας το όνομα δεν κατάφερα να βρω, όπου νεαροί παρουσίαζαν το «αρχηγείο» τους και στη συνέχεια οι συντελεστές της εκπομπής το βαθμολογούσαν.

Ο Γιάννης, ο οποίος σήμερα διατηρεί κανάλι στο YouTube με oldschool βίντεο, είναι ένας κλασικός έφηβος λίγο πριν την έλευση του Millennium. Όταν ακόμη τα πάντα φάνταζαν δυνατά. Ο μαθητής της τρίτης λυκείου είναι ξαπλωμένος πάνω σε ένα σχέδιο, σαν αυτά που χρησιμοποιούν οι ντετέκτιβ στις ταινίες μυστηρίου για να κυκλώσουν ένα πτώμα. Αφού σηκώνεται, μας ενημερώνει ότι μόλις τελείωσε ένα γκράφιτι -μέσα στο σπίτι- και ανοίγει την πόρτα για να μας βάλει στον «μικρόκοσμό» του!

Αρχικά μας δείχνει το απόλυτο 90’s αφισάκι, το οποίο απαριθμεί τους «κανόνες για να μπεις στο δωμάτιο του Γιάννη». Από αυτά τα κλασικά που έβρισκε κανείς στα καταστήματα «Ρεζέρβα» - oh, the memories!

To δωμάτιο είναι χαρακτηριστικό της εποχής, αφού σε αυτό υπάρχει ένα μεγάλο ηχοσύστημα, δυο πικάπ, sub-woofer, πολλά βινύλια και CD. Ογκώδη μηχανήματα που σήμερα έχουν αποκατασταθεί από ένα κινητό και ένα ηχείο Bluetooth. Ο πιτσιρικάς είναι και skater, δηλαδή, από τους «εξωγήινους» της εποχής και στον τοίχο έχει κρεμάσει ως «λάφυρα» τις σπασμένες του σανίδες!

Ο σουρεαλισμός αρχίζει όταν δείχνει στην κάμερα τα κέρατα ενός άγνωστου ζώου, αναφέροντας ότι παλιά έκανε σαφάρι. Θα έλεγε κανείς ότι πρόκειται για πλάκα, όμως, στη συνέχεια μας δείχνει και την καραμπίνα του! Και επειδή το δωμάτιό δεν ήταν αρκετά «φορτωμένο», πάνω στο γραφείο είχε ένα παλιό desktop με τις κλασσικές, τεράστιες, οθόνες, το οποίο δεν λειτουργούσε. Είπε πως το είχε «για το εφέ».

Λίγο πιο δίπλα βέβαια, υπήρχε και μια συλλογή τσιγάρων φίλων του - ναι, καλά!  Τελικά, ο Τσαουσόπουλος και η παρέα του έβαλαν ένα 8 στον Γιάννη, μάλλον όντας φοβισμένοι από τη θέα της καραμπίνας!

Πάντως, πέρα από την πλάκα, φαινόταν πολύ cool τύπος.

Το ρεπορτάζ συνεχίστηκε με απευθείας σύνδεση από μια πλατεία στο Περιστέρι, όπου ένας από τους παρουσιαστές προσπαθούσε να «κάτσει με τη νεολαία». Έπαιξε μαζί τους ένα παιχνίδι ερωτήσεων, τους κανόνες του οποίου είχε καταλάβει μόνο ο ίδιος -ακόμη κι αυτός μπερδευόταν βέβαια- και «έκαψε» τα εγκεφαλικά κύτταρα  των πιτσιρικάδων γύρω του. Αφού μάθαμε πόσο καιρό κάνει BMX σχεδόν κάθε κάτοικος Περιστερίου, είδαμε τους μικρούς να κάνουν κόλπα σε μια αυτοσχέδια ράμπα.

Στη συνέχεια, έπαιξε ένα περίεργο μοντάζ. Από το πουθενά κάποιοι τύποι χόρευαν break dance μπροστά από ένα πανό του «Ατρομήτου» και τέλος, αράξαμε με κάτι «δύσκολα» αλάνια, τα οποία το μόνο που έκαναν ήταν να βγάζουν κραυγές. Προς το τέλος δίνεται η εντύπωση ότι τους «ψείρισαν» τον εξοπλισμό και εμείς παρακολουθούμε το υλικό που γυρίστηκε στη συνέχεια. Κάτι σαν το Blair Witch Project, αλλά σε «αλητήρια» version.

Κάπου εκεί τελειώνει και το απόσπασμα που ανέβηκε στο γνωστό, νοσταλγικό κανάλι. Έχοντας ζήσει ως παιδί τη συγκεκριμένη περίοδο, έχω μόνο όμορφα συναισθήματα για αυτή. Παρακολουθώντας τις ζωές των πιο μεγάλων της εποχής μέσω αυτών των «διαμαντιών» -που, με κάποιο τρόπο πρέπει να αξιοποιηθούν-, παρατηρώ ότι υπήρχε ένας ρομαντισμός και μια γνήσια «αλητεία» που σπανίζει στις μέρες μας.

Χάρη σε diggers όπως ο Retrolletarios, αυτές οι χαμένες αναμνήσεις θα μένουν ζωντανές, έστω και σε μια μικρή γωνιά του Internet.

Ακολουθήστε τον Αντώνη Κωνσταντάρα στο Ιnstagram.

Περισσότερα από το VICE

Ο Αγώνας Δρόμου του Παναγιώτη από την Ηρωίνη στον Μαραθώνιο

«Δούλεψα σε Studio με Μεξικανούς Gangster» - Ο Joza Είναι Νομάς Tattoo Artist

Γιατί Αποκαλούμε «Μαϊμού» τις Απομιμήσεις Γνωστών Προϊόντων;

Ακολουθήστε το VICE σε Facebook, Instagram και Twitter.