Σήμα στο Διάστημα Επαναλαμβάνεται Κάθε 21 Λεπτά Εδώ και 30 Χρόνια και οι Επιστήμονες Δεν Ξέρουν Γιατί

Οι αστρονόμοι έχουν ανακαλύψει μια μυστηριώδη πηγή ραδιοκυμάτων στον γαλαξία μας που πάλλεται κάθε 21 λεπτά εδώ και αρκετές δεκαετίες, δημιουργώντας ένα μακροπρόθεσμο μοτίβο που δεν έχουμε ξαναδεί στο διάστημα, σύμφωνα με νέα μελέτη.

Τα σήματα προέρχονται πιθανόν από κάποιο εξωτικό νεκρό άστρο περίπου 15.000 έτη φωτός από τη Γη, αλλά προς το παρόν δεν υπάρχει εξήγηση για τις περίπλοκες ιδιότητές τους. Η ανακάλυψη των παλμών υποδηλώνει ότι μπορεί να υπάρχει ένας κρυμμένος πληθυσμός πηγών ραδιοκυμάτων που επαναλαμβάνονται σε εκπληκτικά μεγάλα χρονικά διαστήματα.

Στο διάστημα υπάρχει εκθαμβωτική ποικιλία από σύντομες εκρήξεις φωτός γνωστές ως «transients» που μερικές φορές εκπέμπουν λάμψη. Ενώ ορισμένα σήματα εμφανίζονται μόνο μια φορά, άλλα ανάβουν με προβλέψιμα επαναλαμβανόμενα μοτίβα. Οι επιστήμονες κατάφεραν να βρουν τα νεκρά αστέρια από όπου προήλθαν τα σήματα,  συμπεριλαμβανομένων πάλσαρ και μαγνάστρων, αν και πολλά σήματα δεν έχουν εξήγηση.

Τώρα, οι ερευνητές με επικεφαλής τη Natasha Hurley-Walker, μια αστροφυσικό στο Διεθνές Κέντρο Ραδιοαστρονομικής Έρευνας στο Πανεπιστήμιο Curtin στην Αυστραλία, ανακάλυψαν ένα παράξενο επαναλαμβανόμενο σήμα που ονομάζεται GPM J1839−10 το οποίο δεν μοιάζει με τίποτα άλλο που να έχουμε δει στους ουρανούς.

Αφότου το ανακάλυψαν το 2022, η Hurley-Walker και οι συνεργάτες της έμειναν έκπληκτοι όταν διαπίστωσαν ότι εμφανιζόταν σε αστρονομικές παρατηρήσεις που χρονολογούνται τουλάχιστον από το 1988. Η ομάδα είπε ότι «η μακρόχρονη δραστηριότητα του GPM J1839–10 είναι εξαιρετικά παράξενη» και ότι η ασυνήθιστη περίοδος των 21 λεπτών βρίσκεται «στο όριο κάθε κλασικού θεωρητικού μοντέλου», σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε την Τετάρτη στο Nature.

«Η επιμονή του GPM J1839–10 για τρεις δεκαετίες δείχνει ότι μπορεί να υπάρχουν πολλές περισσότερες μακρόβιες πηγές στα υπάρχοντα αρχεία», σημείωσαν η Hurley-Walker και οι συνεργάτες της στη μελέτη. «Πηγές αναλόγως ενεργές για δεκαετίες, αλλά με μικρότερα χρονικά διαστήματα παλμών, θα έδιναν καλύτερους περιορισμούς στην περίοδο και κατά συνέπεια ακόμη πιο ισχυρές δοκιμές μοντέλων συνεπών ραδιοεκπομπών από αστροφυσικές πηγές».

Οι ερευνητές είδαν για πρώτη φορά το GPM J1839–10 κατά τη διάρκεια μιας έρευνας για τα μεταβατικά στοιχεία του Γαλαξία μας με το Murchison Widefield Array, ένα ευαίσθητο όργανο που βρίσκεται στο Wajarri Yamaji της Δυτικής Αυστραλίας.

Το σήμα ξεχώρισε αμέσως λόγω της πρωτοφανούς διάρκειάς του. Ενώ τα περισσότερα σήματα αναβοσβήνουν σε χρονική κλίμακα από δευτερόλεπτα έως λίγα λεπτά, το GPM J1839–10 εισέρχεται σε ενεργή φάση κάθε 21 λεπτά που διαρκεί από 30 έως 300 δευτερόλεπτα. Επιπλέον, το σήμα εμφανίστηκε σε ραδιοπαρατηρήσεις που έγιναν τα τελευταία 35 χρόνια, σε αντίθεση με ένα παρόμοιο σήμα που ήταν ορατό μόνο για λίγους μήνες.

Οι επιστήμονες έχουν συνδέσει πολλά τέτοια σήματα με πάλσαρ και μάγναστρα, τα οποία είναι τύποι νεκρών αστεριών που περιστρέφονται γρήγορα και σημειώνουν ακτινοβόλες εκρήξεις φωτός. Το GPM J1839–10 έχει μερικές από τα στοιχεία μιας έκρηξης μάγναστρου, αλλά η αργή περιστροφή του θα έπρεπε να το είχε φέρει σε μια λεγόμενη κατάσταση «death valley» που απενεργοποιεί αποτελεσματικά τις φωτεινές λάμψεις σε αυτά τα παράξενα αντικείμενα. Αντίστοιχα, τα πάλσαρ περιστρέφονται πολύ πιο γρήγορα από την περίοδο των 21 λεπτών, κι έτσι το GPM J1839–10 φαίνεται να είναι μοναδικό στο γνωστό σύμπαν.

«Αυτή η νέα πηγή δεν έχει ούτε μια αρκετά σύντομη περίοδο για να μπορεί να εξηγηθεί με την κανονική εκπομπή ραδιοπάλσαρ ούτε ένα αρκετά σύντομο διάστημα δραστηριότητας ώστε η ραδιοεκπομπή της να μοιάζει με τυπική έκρηξη μάγναστρου», είπε η ομάδα.

Οι ερευνητές εικάζουν ότι τα σήματα θα μπορούσαν να προέρχονται από έναν άλλο τύπο νεκρού αστεριού, που ονομάζεται λευκός νάνος, που είναι πολύ μεγαλύτερος από τα πάλσαρ και τα μάγναστρα. Ένας λευκός νάνος με ένα εξαιρετικά ισχυρό μαγνητικό πεδίο θα μπορούσε να είναι σε θέση να σημειώσει τα μοτίβα που παρατηρήθηκαν, αν και σημείωσαν ότι «αποτελεί ίσως έκπληξη το γεγονός ότι δεν έχουν παρατηρηθεί κοντινοί λευκοί νάνοι με υψηλή μαγνητική ακτινοβολία που να παράγουν τέτοια εκπομπή».

Για να λύσουν το μυστήριο του GPM J1839–10, η Hurley-Walker και οι συνάδελφοί της σκοπεύουν να συνεχίσουν να παρατηρούν το σήμα, ενώ επίσης εξετάζουν αρχειακές εικόνες των τελευταίων δεκαετιών για να αναζητήσουν παρόμοιες πηγές στον Γαλαξία μας.

Η ανίχνευση του GPM J1839–10 «επιβεβαιώνει ότι οι πηγές ραδιοκυμάτων εξαιρετικά μεγάλης περιόδου δεν είναι και τόσο σπάνιες και θα υπάρξουν πολλές ευκαιρίες σε επερχόμενες έρευνες σε γαλαξιακό επίπεδο για να βρεθούν περαιτέρω παραδείγματα», κατέληξαν οι ερευνητές.

Περισσότερα από το VICE

Μπήκαμε στα Δωμάτια Δύο 18χρονων που Πέτυχαν Πρωτιές στις Πανελλήνιες

Πώς Είναι να Είσαι Παρθένος στα 20, στα 30, στα 40 και Αργότερα

Μια «Βουτιά» στον Κόσμο του Ελληνικού Comedy Rock

Ακολουθήστε το VICE σε Facebook, Instagram και Twitter.